Een e-mailwisseling tussen mij en Kamerlid Mei Li Vos, met als onderwerp: ‘Het Gesprek 26-02-2008’. Dit is een detailpagina behorend bij Update burger en parlement.
(De hyperlinks in mijn eigen e-mailteksten heb ik ter gelegenheid van dit artikel toegevoegd. De e-mails zoals verzonden waren in pure tekst. Met name genoemde URLs stonden er wel al in, maar niet in klikbare vorm.)
Op 28 feb. 2008 om 09.12 uur schreef ik aan Mei Li Vos het onderstaande:
(De e-mail was ook CC aan presentatrice Margriet van der Linden, die daar nooit op geantwoord heeft.)
“Geachte mevrouw Vos,
Eergisteravond (26 feb.) zag ik u op de zender 'Het Gesprek' in het programma 'Gesprek van de dag'.
http://www.hetgesprek.nl/archief/programma/392/
In die uitzending was ook Maurice de Hond aanwezig, zodat al snel ook de Deventer moordzaak ter sprake kwam. Uit opmerkingen die u maakte, kreeg ik de indruk dat u erg weinig van het onderwerp weet. U vertelde bijvoorbeeld dat u de juristen in de Kamer er nog eens over moest raadplegen, alsof het onderwerp voor de Kamer geheel nieuw zou zijn.
Ook presentatrice Margriet van der Linden had zich kennelijk nauwelijks voorbereid. Zij bestond het om aan Maurice de Hond te vragen "heeft u het wel eens aangekaart?".
Dat terwijl bijvoorbeeld het
Zwartboek over het NFI
door een heuse delegatie (onder leiding van de heer Vonk) aan de Kamer is aangeboden, en ook aan het ministerie van Justitie. Beiden hebben er vervolgens helemaal niets mee gedaan.
(Ja, toch, één Kamervraag, ik meen van Pechtold.)
De minister stelde dat het NFI geaccrediteerd is, dus dan moest het wel goed zitten. Op de vele inhoudelijke kritiek is verder totaal niet ingegaan.
In de afgelopen jaren hebben tientallen mensen, waaronder ondergetekende, zeer vele malen aandacht gevraagd voor de misstanden bij OM en NFI. Kennelijk bent u daar als Kamerlid niet van op de hoogte. U kunt hier http://rudhar.com/politics/devmrdzk/2070420.htm lezen hoe er gereageerd is op mijn vele pogingen tot contact met de Kamer, namelijk: vrijwel niet.
Voor meer over het onderwerp is ook dit kopje interessant: http://rudhar.com/politics/devmrdzk/thema/schrijf.htm en vooral http://rudhar.com/politics/devmrdzk/2061219.htm . We zien hier het beeld van een frauderende overheid, die daarvoor door de Kamer nimmer ter verantwoording wordt geroepen. Ik heb altijd gedacht dat dat een van de twee hoofdtaken van de Tweede Kamer was?
In de PvdA is Ton Heerts woordvoerder voor justitiezaken. Ik vertel het er maar bij, want ik moest zelf nogal wat moeite doen om daarachter te komen. Zijn voorganger Aleid Wolfsen wilde het me niet vertellen. Mocht u de heer Heerts over deze onderwerpen spreken: als hij, zoals ik verwacht, zegt "het is onder de rechter", dan heeft hij over de DMZ i.h.a. gelijk (met uitzondering van de schrijfproeven): uitspraak Hoge Raad 18 maart 2008. Maar zie ook http://rudhar.com/politics/devmrdzk/2071105.htm , http://rudhar.com/politics/devmrdzk/2071012a.htm en vele andere artikelen, die vooral ingaan op de verhoudingen tussen regering, rechterlijke macht en parelement [sic; RH, 20080815]. Met andere woorden: op de Trias Politica. [sic, met foutieve hoofdletters; RH, 20080815]
PS. Ik zag dat we bij toeval op dezelfde middelbare school in Arnhem hebben gezeten. Alleen was ik er wat eerder: 1967-1974.
Met vriendelijke groet,
--
Ruud Harmsen, http://rudhar.com”
Mei Li Vos antwoordde verrassend snel, enkele minuten later al, om 09.39 uur:
“Dag Ruud,
Inderdaad, ik wist tot eergisteren niet van dat NFI rapport. Tot op heden was ik ook in de veronderstelling dat de Hoge raad en de cie nav de Schiedammerparkmoord tot de mogelijkheden behoorde. Kende eigenlijk alleen de zaak van Maurice via de krant. Dus ja, inderdaad, tot op heden nieuw voor mij. Het lastige van dit soort programma's is dat je geacht wordt over alle onderwerpen even veel te weten als de gesprekspartners en dat weet ik dus niet.
Ik ga er zeker naar kijken, maar je moet ook weten dat ik gewoon een ontzettend volle agenda heb, die gewoon financieel economisch is. Wil ik net zoveel weten als jij, dan ben ik gewoon een paar dagen bezig met stukken bestuderen, uitzoeken wat wie gezegd heeft in de kamer, en wil ik dit zinnig aan de orde stellen, dan heb ik tijd nodig om te snappen waar het over gaat. Ik weet nu even niet waar ik die tijd vandaan moet halen.
Dus. Chill even. Ik weet dat het erg belangrijk is, maar ik kan niet alles tegelijk.
En nu moet ik dringend de dingen doen die ik ook moet doen/
Groetjes
Mei Li”
Ik mag dat wel, dat snelle, informele maar toch serieuze. Ik hou weliswaar niet van alle soorten flitsendheid, maar dit vond ik goed. Ik mailde dus meteen (zodra ik haar mailtje zag) enthousiast terug:
Wow, meteen een inhoudelijk antwoord! Dat maak ik niet vaak mee. Bedankt! Dit is hoopgevend.
En zij tien minuten later al weer:
“Dat kan ik dan weer wel. Snel mailen. Maar ik heb een medewerker met juridische achtergrond er op gezet, met de vraag waarom de kamer niets wil en wilde afgelopen jaren.”
(De hyperlink die ik in de eerste e-mail gaf blijkt naar het hele programma te verwijzen, niet naar die specifieke aflevering. Dat geeft een hoop gezoek en geblader. Deze link doet het beter.)
Voor het gebrek aan kennis dat Mei Li Vos liet zien, heb ik wel begrip. Zij zat inderdaad in dat programma voor een ander onderwerp en zij ‘doet’ in de Kamer ook inderdaad niet justitie, maar financiën en economie. Niet iedereen kan alles weten. (Ik neem het de presentatrice wel kwalijk, die had zich op haar onderwerpen en gasten moeten inlezen.)
Ook heb ik begrip voor het argument van druk werk. Ik ben zelf ook altijd met van alles en nog wat bezig, o.a. met werk, en ik heb nooit ergens tijd voor.
Een goed idee dus ook om er iemand anders op te zetten, met juridische zaken als specialisatie (ook al is de kwestie mijn inziens niet zozeer juridisch van aard, als wel staatsrechtelijk en politiek; maar daar kan iedereen zijn eigen visie op hebben).
Dat er een paar dagen, weken geen e-mail meer kwam vond ik dus niet erg. Maar na vijf weken (eufemistisch uitgedrukt: ruim een maand) vond ik het wel lang gaan duren. Ik waagde er dus weer eens een berichtje aan:
10:22 28-2-2008 +0100, Vos Mei Li:
>Dat kan ik dan weer wel. Snel mailen. Maar ik heb een medewerker met
>juridische achtergrond er op gezet, met de vraag waarom de kamer niets
>wil en wilde afgelopen jaren.
“We zijn nu ruim een maand verder. Is er al iets uit gekomen? Is de medewerker al iets verder?
Het ging o.a. over het Zwartboek over het NFI, dat aan de Kamer is aangeboden, al weer vele maanden geleden.”
Reactie: geen.
Weer een hele week later (10 april) nog maar eens, nu iets feller:
“Nu toch niet meer zo snel met mailen? Ik wacht al weer een week ruim een maand op antwoord.
Hoe komt dat nou? Teruggefloten door de fractievoorzitter? Taboe-onderwerp? "Dat waarvan men niet spreekt"?
[Kopie van mijn bericht van 10.07 uur een week eerder.]“
Reactie: geen.
Een tijd later realiseerde ik me n.a.v. een krantenartikel dat mijn opmerking over de fractievoorzitter nogal dom en onkies was. Ik was oprecht niet op de hoogte van zijn gezondheidsproblemen, hoewel ik dat had kunnen zijn. Ik had dus ‘plaatsvervangend fractievoorzitter’ moeten schrijven. Ik probeerde die fout recht te zetten, als volgt:
“Ik schreef eerder:
> Nu toch niet meer zo snel met mailen? Ik wacht al weer een
> week ruim een maand op antwoord.
> Hoe komt dat nou? Teruggefloten door de fractievoorzitter?
Ik lees net in NRC http://www.nrc.nl/binnenland/article1054353.ece/Fractievoorzitter_PvdA_legt_functie_neer dat hij ernstige probleem met zijn gezondheid heeft gehad. Wist ik niet. Anders had ik daar natuurlijk rekening mee gehouden.”
Reactie: geen.
Tot op de dag van vandaag (15-08-2008) heb ik nooit meer iets van Mei Li Vos of een door haar mogelijk ingeschakelde fractiemedewerker gehoord. Eerste zowel als laatste contact dateert van 28 februari 2008, als boven weergeven.