De Nederlandse media hebben in de Deventer moordzaak duidelijk partij gekozen tegen Maurice de Hond en voor de doofpot. Het bericht over het alibi werd alleen gebracht door de Volkskrant, maar werd verder door geen enkele krant en geen enkel tv-programma opgepakt. Een al dan niet integer OM interesseert kennelijk niemand.
Enkele dagen later kwam het tegenoffensief van de doofpotters: van verschillende kanten werden pogingen gedaan Maurice de Hond en Wim Dankbaar in diskrediet te brengen. Hier sprongen ze wel allemaal op: ANP, nieuwssites, radio, cameraploegen, ze struikelden over elkaar heen om dit maar zo snel mogelijk te brengen.
Wat zou de reden hiervan zijn? Is het gezagsgetrouwheid, angst de voedende hand te bijten, luiheid, sensatiezucht? Misschien wel een combinatie van dat allemaal. Hieronder bespreek ik details uit drie programma's, zodat de kwalijke werkwijze van de makers duidelijk wordt.
In De wereld draait door van 9 februari 2007 zou Peter R. de Vries komen vertellen over zijn nieuwe talkshow. Aan dat onderwerp kwamen ze echter niet toe, want de dagen ervoor was immers de actie “dood liever de boodschapper” begonnen. PRdV speelde daar een rol in, dus daar ging het over. Helaas leidde dat ertoe (althans dat zou een verklaring kunnen zijn) dat de presentatoren Matthijs van Nieuwkerk en Marc-Marie Huijbregts zich niet voorbereid hadden, de zaak niet kenden en dus PRdV volop de gelegenheid gaven zijn scheve voorstelling van zaken de ether in te sturen.
Matthijs begint al met de opmerking (40:20):
“Jouw computer is eh eh gekraakt, door eh Wim Dankbaar.”
Peter R. de Vries beaamde dat, maar als ik de
uitleg
van Wim Dankbaar zelf mag geloven (en ik vind dat een plausibel en
oprecht klinkend verhaal), dan is het zo niet gegaan.
Er is namelijk niets gekraakt en Wim heeft niets met, in of op
de computer van Peter gedaan.
Wim weet en wist niet het wachtwoord van de mailbox van Peter en
heeft ook niet geprobeerd daarachter te komen.
Wim is bezweken voor de verleiding om te klikken op een link die
Peter zelf, uit onzorgvuldigheid en in goed vertrouwen, op de laptop
van Wim heeft achtergelaten. Daarmee heeft Wim op een gegeven moment
gekeken in Peters mailbox, bij Peters internetprovider, niet op Peters
eigen computer. Wim verwachtte dat Peter zijn wachtwoord inmiddels
allang veranderd zou hebben, maar dat bleek niet het geval.
Daarmee deugt het nog steeds niet wat Wim Dankbaar gedaan heeft, ik keur en keurde dat ook af, en ook hijzelf zegt “Nee, ik voel mij daar niet trots of goed bij”. Maar de formulering van Matthijs geeft wel een heel andere indruk van handelswijze en motief.
Is dat een kwestie van dommigheid, onzorgvuldigheid, gebrek aan voorbereiding, digibetisme? Of werkt de presentator moedwillig mee aan de door PRdV en anderen die dagen ingezette actie: het beschadigen van boodschappers Maurice de Hond en Wim Dankbaar, om de aandacht af te leiden van de onwelgevallige boodschap? Ik zou het eerlijk niet weten.
In de derde minuut van de uitzending laat Matthijs merken dat presentatoren en redactie ’s middags het onderwerp wel degelijk besproken hebben. Dus ze hadden op de hoogte kunnen zijn. Wim Dankbaar had op het weblog van Maurice op 8 februari op 13:42 al aangekondigd dat zijn reactie op zijn eigen site stond. Dat is een hele dag voor de redactievergadering van De wereld draait door. Waarom hebben redactie en presentatoren hier dan geen kennis van genomen? Sterker nog, waarom hadden ze niet tijdens een uitzending een laptop op tafel met daarop de voorstelling van zaken door Peter én die door Wim Dankbaar? Dat is toch het mooie van internet, dat alle informatie voor het grijpen is? Hoor en wederhoor, nooit van gehoord? Advocaat van de duivel spelen, ook een onbekend begrip?
Vanaf tijdstip 41:30 vertelt Peter R. de Vries over Wim Dankbaar: “die stuurt dat rond aan mensen, met de bedoeling mij in diskrediet te brengen.”
Wim Dankbaar stelt zelf het aan precies twee mensen te hebben gestuurd, waarvan hij wist dat ze er niets mee zouden doen. Zijn bedoeling was niet om PRdV in diskrediet te brengen. Wie de waarheid spreekt weet ik ook niet, maar wel dat m.i. een goed interviewer de gast dan confronteert met die andere versie.
Matthijs van Nieuwkerk daarentegen doet er nog een schepje bovenop en roept uiteindelijk (41:55) “Wat voor streek ís dit?” Mijn reactie: Wat voor journalistiek ís dit?
Toegegeven, co-presentator Marc-Marie was beter op de hoogte, want in de uitzending vertelt hij hoe het feitelijk is gegaan met dat ‘kraken’ van de mailbox. Wel mompelt hij nog iets over “via programaatjes en zo”. Bedoelt hij daar hulpprogramma's voor het kraken van wachtwoorden mee? Die zijn niet gebruikt. Of bedoelt hij gewoon een e-mailprogramma als Outlook Express? Laat ik hem het voordeel van de twijfel gunnen.
Rond tijdstip 45:30 heeft PRdV het over het “het mes in dat graf”. De presentators missen weer een kans: wat vind Peter ervan dat de getuige ook meldde dat MdJ unieke daderkennis had toen het slachtoffer nog niet gevonden was? En van het feit dat ook een andere getuige daderkennis meldde?
Zo weet ik nog wel wat vragen aan Peter die deze tendentieuze en misleidende aflevering van het programma ‘De wereld draait door’ eerlijk en interessant hadden kunnen maken:
Wat vindt Peter van het tweede valse alibi en dat het OM daar weer over loog? Het werd hem niet gevraagd.
Wat vindt Peter van de fraude met de schrijfproeven? Het werd hem niet gevraagd.
Waarom komt Peter juist nu met het kraakverhaal, terwijl de wederzijdse advocaten al in december 2006 de correspondentie afsloten? Het werd hem niet gevraagd.
Waarom durft Peter R. de Vries niet in het openbaar met Maurice de Hond in discussie? Het werd hem niet gevraagd.
Slechte voorbereiding en gebrek aan dossierkennis? Of de opzettelijke doelstelling het publiek alleen gekleurde en misleidende informatie te verschaffen? Oordeel zelf.
Al op 7 februari 2007 zou Maurice de Hond te gast zijn in
het televisieprogramma Nova
maar door verwikkelingen rond de formatie werd dat een dag
uitgesteld tot
de achtste.
Hier de
aflevering
in uitzending gemist.
Eerst een tendentieus filmpje door o.a. Bas Haan (niet toevallig dezelfde
als van Netwerk 13-11-06), waarin
werd weggelaten dat nota bene het OM zelf die middag al een
verklaring
had uitgegeven dat het ontvoeringsverhaal onzin was. Op de site van NOVA
bleef dit feit ook tot laat in de avond onvermeld.
Maurice werd vervolgens geconfronteerd met presentator Joost Karhof die het onderwerp niet kende en die alleen maar zat te drammen (11:50) “Hoever kunt u gaan, hoever wilt u gaan, om uw gelijk te krijgen?” Desondanks wist Maurice zijn boodschap over te brengen.
Wacht, nu ben ik zelf niet objectief. Ik riep net steeds dat een presentator advocaat van de duivel moeten spelen. Joost Karhof gaf Maurice flink weerwerk. Dat is goed. Wel jammer dat hij niet geïnteresseerd bleek in wat Maurice te vertellen had.
Helemaal aan het eind van het interview, als de presentator al wil afsluiten, herhaalt MdH nog eens: “Vraag Harm Brouwer eens een keer hier, en vraag hem dan eens over dat alibi.”
En dan komt het. Joost Karhof spreekt dan uit wat misschien wel de gotspe van de eeuw is (nou ja, we moeten nog 93 jaar, er komt vast nog meer): “Als de aanleiding daartoe is, zullen we dat zeker doen.”
Waarom ik dat een gotspe vind? Omdat Maurice de Hond vanaf juni 2006 op zijn site zo ongeveer om de andere dag wel iets heeft geplaatst, dat voor de pers en andere media aanleiding zou moeten zijn om Harm Brouwer eens stevig aan de tand te voelen. Ook Wim Dankbaar deed dat diverse malen.
De media hebben daar niets mee gedaan. Deze opmerking van Joost Karhof betekent dus dat hij niets van het onderwerp afweet, hij heeft niets van al dat beschikbare materiaal gelezen, hij zit alleen maar Maurice de Hond af te branden zonder enig benul van waar het allemaal eigenlijk over gaat.
Nogmaals: Wat ís dit voor journalistiek?
Over die uitzending is eerder al het een en ander gezegd. Toch wil ik nog een belangrijk punt aan de orde stellen. Op ongeveer 21:50 van het begin zegt de voice-over (dus niet prof. Van Mourik): “De zogeheten beheerrekening blijkt uiteindelijk gewoon een en/of-rekening op naam van meneer en mevrouw Louwes.”
Gezien de situatie en de verklaring van de bankmedewerkster (door het OM buiten het dossier gehouden, want stel je voor dat er iets ontlastends voor Louwes in komt; dat kunnen we niet hebben!) lijkt het mij buitengewoon onwaarschijnlijk dat zij inderdaad een rekening mede op naam van de echtgenote van Ernest Louwes zou hebben geopend. Ik kan in het filmpje niet goed zien wat precies de tenaamstelling is.
(Van die verklaring van de bankmedewerkster vindt u hier een beter leesbare versie.)
Ik heb daarom de redactie van Netwerk diverse malen (kort na de uitzending, maar ook pas geleden nog) via het reactieformulier van het programma gevraagd of ze bewijs voor hun bewering hebben, of om het anders te rectificeren. Ik heb ze ook gevraagd Van Mourik uit te nodigen voor een nieuwe uitzending om commentaar te geven op de weerleggingen die er inmiddels zijn. Ook als hij dat weigert, is dat m.i. een nieuwswaardig feit, dat in een uitzending gemeld moet worden.
Ik heb op deze vragen van Netwerk nooit ook maar enige reactie ontvangen. Ik verzucht dus voor de derde keer: Wat ís dit voor journalistiek?
Naschrift 30 maart 2007:
Nu eindelijk wel een reactie
van reportagemaker Bas Haan.
Naschriften 15 februari 2007:
Lees ook deze parabel over hoe de media functioneren. Beetje gechargeerd natuurlijk, maar treffend.
Zie ook dit artikel van Paul Ruijs.
Naschrift 17 februari 2007:
Eindelijk eens een eerlijk stuk in een krant,
namelijk het
Algemeen Dagblad.
Ik spreek hiervoor mijn waardering uit, maar ik ben zo ondankbaar om
toch ook een wens uit te spreken:
behandel nu ook nog de werkelijke achtergrond van de
karaktermoord
op Wim Dankbaar: zijn strijd tegen de fraude
van Vast c.s.
Zie ook dit artikel van 17 juli 2006 op de site “De Nieuwe Reporter”.
© 2007 R. Harmsen