Le
In un de mi previe essayos e experimentos Lilypond me regalava con un longe lista de advertimentos como istes:
warning: no glyph name for alteration -11731/200000 in alteration-glyph-name-alist; try defining one in alterationGlyphs warning: no glyph name for alteration 97513/200000 in alteration-glyph-name-alist; try defining one in alterationGlyphs warning: no glyph name for alteration 391/20000 in alteration-glyph-name-alist; try defining one in alterationGlyphs warning: no glyph name for alteration 20991/40000 in alteration-glyph-name-alist; try defining one in alterationGlyphs warning: no glyph name for alteration 25659/100000 in alteration-glyph-name-alist; try defining one in alterationGlyphs warning: no glyph name for alteration 72627/200000 in alteration-glyph-name-alist; try defining one in alterationGlyphs
Isto es facile a comprender: Lilypond vide que pro quasi tote le notas io ha definite un accordatura deviante del simplice equidistantia, como in le maqamat de musica del Medie Oriente e Asia Occidental, e vole indicar isto in le partitura con un alteration (anglese: accidental), como un diese o bemolle, o un variante duple o medie de isto. Sed Lilypond non sape que symbolo a usar con que nota. Pro isto Lilypond placia sempre un symbolo general que resimila un saltire o cruce de St.Andrews, ma contornate. Io non vole vider un tal symbolo in mi partitiones.
Io ha essayate solver lo per definir, usante le file pro musica turc
como mi patrono, nomines symbolic pro le rationes usate, e.g.
#(define-public endekaCISbend 104955/200000)
#(define-public endekaDbend 3910/200000)
, que io associava con alterationes assi:
endekaGlyphs = #`(
[...].
(,endekaCISbend . "accidentals.sharp")
(,endekaDbend . "accidentals.natural")
Isto functionava ben, ma il habeva un problema: le nota c, que io non modifica, e anque notas como ‘d’, ‘g’ e ‘a’, que io modifica solo in parve mesura, recipeva sempre le symbolo ♮ (francese: bécarre; nederlandese: herstellingsteken; germano: Auflösungszeichen; espaniol: becuadro; portugese, italiano e interlingua: bequadro), non solo pro annullar un previe alteration que remanerea ancora effective.
Le parola anglese NATURAL ha un significato duple: illo pote indicar le absentia de un alteration con un nota, ma anque le symbolo pro annullar un alteration anterior. Lilypond sembla non poter ben separar iste functiones, o non si on devia del scalas e armaturas standard. O Lilypond pote separar los, ma io non ha trovate como.
Finalmente io trovava un bon solution: defini le detalios del intonation del notas solo pro Midi, assi que Lilypond pote generar le pitch bends appropriate in le file Midi.
Ma non specifica
le modificationes del altores del notas pro le \layout,
le instructiones a Lilypond de como generar le partition in un
PDF o pro un printer. In le partition, le base es simplicemente
le systema equidistante de 24 notas per octavo, con le symbolos
de alteration standard: diese, semidiese, bemolle, semibemolle. Le
bequadro solo appare ubi requirite, viste le
stilo de alterationes preferite.
Pro isto io organisava toto in files separate, como in le exemplo del previe episodio:
spookycorr-violin1.ly: Le parte del
prime violino.
spookycorr-violin2.ly: Le parte del
secunde violino.
spookycorr-viola.ly: Le parte del
viola.
spookycorr-cello.ly: Le parte del
violoncello.
spookycorr.ly: Le partitura pro imprimer.
Usa le instruction \include pro
includer le partes del instrumentos.
spookycorr-midi-.ly: Le partitura pro
Midi. Usa le instruction \include pro
includer le definitiones special del notas, e le
partes del instrumentos.
Le partes del instrumentos es in files separate, assi que illos pote facilemente esser imprimite individualmente. Isto es anque le objectivo del exemplo in le documentation de Lilypond. Ma illes lo face in un maniera differente, que io non ben comprende e non pote evalutar.
On pote usar le facilitates del editor de texto favorite (nano,
in mi caso) pro tractar le quatro files del instrumentos in un maniera
integrate. Un consilio ab le practica: adde de vice in quando numeros
de mesura como commentarios, que corresponde con le numeros imprimite
per Lilypond.
Io affectiona le quartettos a chorda de Béla Bartók, e recentemente, gratias a Youtube, io ha discoperite le Quartetto in F major de Maurice Ravel.
Un de mi sonios de multe annos jam es de un die mesme scriber un quartetto a chordas. Le scala ‘hwedwortehun’ de dece-quatro notas sembla esser usabile pro isto. Io ha ja essayate alco, sed usque nunc nihil vermente musical ha resultate. Forsan le inspiration e concentration ancora venira in le futuro, forsan io esseva ora troppo distracte per questiones theoretic e technic.
Ben que Lilypond con un bon implementation de Midi ja offere bon facilitates de lassar audir un pecia componite, un execution in vivo per un quartetto de humanos de carne e sanguine serea obviemente le sonio ultime. Pro isto il es importante considerar le representabilitate del gamma musical concipite. Io ha assecurate que tote le notas traditional, c usque b, occurre in le gamma. E anque le accordatura del chordas es essential.
Pro le violoncello e alto, le quatro chordas C, G, d, a pote esser accordate justemente, in quintas juste, proque le distantia inter iste notas in mi scala ‘hwedwortehun’ es anque isto: un quinta juste, con le ration de frequentias de 3:2. Le mesme es ver pro tres chordas del violino, g, d, a, ma le ration inter le notas ‘a’ e ‘e´’ in mi systema non es 3:2 sed 40:27. Le differentia es 81:80, le comma syntonic o comma de Didymus (Δίδυμος).
Dunque le chanterelle, le chorda le plus alte del violino, e´, debe esser accordate 21.506 cents plus basse que le quinta juste relative al chorda ‘a’ suggere.
Un consequentia del intonation de mi gamma es anque que le distantia inter le chordas ‘a’ del cello e viola a lor chorda le plus basse, le C, non es le forsan expectate 6:5 minus duo octavas, ma in vice 32:27. Le differentia, de novo, es iste comma de 81:80. Sur le violino, le ‘g’ e ‘e´’ si ha iste 6:5, proque le chanterelle es un poco abassate.