Le 19 usque le
Le prime e secunde, o le secunde e prime disco de musica arabe de Egypto que io comprava in le annos 1970 esseva El Nahr El Khaled / Bafakar Felli Nassini, cantate per Mohamed Abdelwahab, e Lessabr Heddoud, cantate per Om Kalsoum. (Io scribe ora le nomines e titulos exactemente como illos appare sur le camisas del disco, sin me preoccupar de transcriptiones o del scriptura arabe.
Del comencio e fin del melodia basic de Lessabr Heddoud io ha facite files de Lilypond, que resulta in iste partitura e iste file de sono.
Le prime nota me semblava aih, dunque un poco plus alte que un nota a normal. Ma desde le momento 3m58s nos pote audir duo notas ancora plus basse que le prime nota del melodia, e io pensa que le plus basse de illos es sonate al chordas vacue g del instrumentos ad arco. Si illo es ver, le instrumentos esseva accordate circa un semitono plus basse que le concert pitch de 440 Hz pro le a´.
Lilypond ha un solution pro isto:
\transposition b
(a non confunder con \transpose c b, que functiona in un
maniera differente). Alora un c scribite sono in iste instrumento
como b. Le function es intendite pro instrumentos transpositori
como le trompetta in ‘bes’, e le clarinettos in ‘bes’ e ‘a’.
Musica arabe principalmente non es polyphone sed monophone: tote le
instrumentos e voces sona e canta le mesme melodia, e al mesme
momento le mesme nota, possibilemente con le distantia de
un o plus octavos, ma non intervallos plus parve. Pro isto io
ha arrangiate le thema de Lessabr Heddoud con un cello, alto e
violino, que sona sempre le mesme nota, ma in tres octavos
consecutive. Pro evitar redundantia e elaboration multiple, toto
es in un file “melodie.ly”, que io \include
in Lilypond in le partes pro le tres instrumentos.
Lilypond automaticamente adjusta le notas pro le instrumento e clave in question. Le arrangiator o compositor non debe occupar se con isto. Illa simplemente scribe le notas desiderate. Isto es un grande avantage pro que per exemplo vole scriber un quartetto de chordas.
Con beh como le nota initial del gamma musical, il ha poc alterationes,
nam ‘beh’, ‘es’ e ‘fis’. Io ha specificate un armatura (isto es:
alterationes al comencio del pentagramma), non via le files
fornite in Lilypond, “arabic.ly” o
“hel-arabic.ly”, sed ipse.
Le nota beh, conspicuemente deviante del consuetudinari in musica occidental, con su distantia de circa un e medie semitono del sequente, nutri le presumption que le numero rational de isto tono pote esser undece. Post alcun essayos de resolver le enigma, per arrangiar intervallos, io videva que le gamma hic es le hizâm – a vices anque appellate huzaam, in ambe casos scribite in arabe como هزام.
Le notas e numeros rational del scala es: beh 66, c 72, d 80, es 85, fis 102, g 108, a 120, beh 132. Additionalmente il occurre in le melodia un tono ‘e’, que pro obtener un position logic in le scala, pote reciper le numero 90. Lilypond automaticamente indica lo con un bequadro (♮), proque sin illo le nota serea ‘es’ in vice ‘e’, secun le armatura.
Sin mesuras additional, e anque si on usa le definitiones de scalas
ab “arabic.ly” o “hel-arabic.ly”,
Lilypond realisa le intonation in un systema de 24 notas per octavo.
Dunque le distantia le plus parve es le quarto de tono, o 50 cents,
e toto le altere intervallos usate es sempre multiplos integre
de 50 cents.
Totevia mi analyses del scalas con basse numeros integre pro le rationes
del frequentias del tonos, suggere altere intervallos. Con le
mesme procedimento que pro mi scala Hwedwortehun, io ha definite los in le file
juste.ly.
Compara le resultatos:
midi: con 24 tonos
equidistante, con un intonation
juste;
files de sono
ogg: con 24 tonos
equidistante, e con un intonation
juste.
Esque vos audi le distinction? Io si. Le version equidistante sona angular, flaccide, non inspirate, mechanic. Le version juste sona como un bon orchestra pote e debe sonar tal musica. Illo communica le emotion, e on audi a vices grande e a vices micre intervallos, como il debe esser.
In le manual de Lilypond, in le
section sur musica perse, il ha iste remarca,
originalmente ab un previe version de persian.ly, per
Kees van den Doel.
“There are no further tuning issues in Persian music. Since the music is monophonic, the difference between just intonation (for example) and equal temperament is merely academic – there are no chords where out-of-tune intervals would be noticeable.”
Al prime leger isto me pareva un remarca rationabile. Io concorda que intervallos discorde es plus facile audibile e plus conspicue in accordos, que in un melodia de notas separate. Tamen, post audir mi resultatos con le melodia de Lessabr Heddoud, io non plus concorda: anque in musica monophonic, un intonation juste es preferibile.
Io ha mermente un aure relative, non absolute.
Ma es le differentias vermente tan grande, que on los pote discerner?
| beh | 1 | 66 | 1:1 | −150,637 | −150 | beh |
| c | 2 | 72 | 12:11 | 0,000 | 0 | c |
| d | 3 | 80 | 40:33 | 182,404 | 200 | d |
| es | 4 | 85 | 85:66 | 287,359 | 300 | es |
| (e) | 4a | 90 | 15:11 | 386,314 | 400 | (e) |
| fis | 5 | 102 | 17:11 | 603,000 | 600 | fis |
| g | 6 | 108 | 18:11 | 701,955 | 700 | g |
| a | 7 | 120 | 20:11 | 884,358 | 900 | a |
| beh | 8 | 132 | 2:1 | 1049,363 | 1050 | beh |
Si, assatis. Specialmente le fis contra le relativemente basse ‘d’, ‘es’ e ‘e’ es ben notabile acusticamente. Le manco de isto in le version equidistante es incommodante.