Un continuation del sexte parte. Ancora plus commentarios super mi traduction a in interlingua, ab le portugese del libro A hora do Diabo per Fernando Pessoa. Le 31 de martio usque le .
Pro mi projecto de traduction actual, del historia “Dracula’s Guest” per Bram Stoker, io inquireva me le 28 de martio, in un gruppo clause de traductores germano-nederlandese in Facebook, super le habitudes de usar pronomines del secunde persona informal o polite (de: du/Sie, ia: tu/vos) inter un cochiero e le persona in le cochi, in Germania al fin del 19me seculo.
Un respondente suggereva consultar le libro “Buddenbrooks” per Thomas Mann. Cercante le texto in linea (le texto io trovava, cetero non exemplos del uso) io cruciava in le Wikipedia le mention:
“Buddenbrooks im Project Gutenberg (für Nutzer aus Deutschland derzeit i.d.R. nicht abrufbar) (für Deutschland wegen Urheberrechtsverletzung gerichtlich untersagt)”
Usatores de internet in Germania pote (o poteva in 2018) non acceder le Projecto Gutenberg, o al minus non le obras de Thomas Mann, proque illos es ancora protegite in Germania, ma non in le Statos Unite de America, ubi le Projecto reside. Como es illo possibile? Ergo io legeva melio super le lege del derectos autoral in le SUA: Duration of copyright, citation:
“For works published or registered before 1978, the maximum copyright duration is 95 years from the date of publication, if copyright was renewed during the 28th year following publication.”
Ergo Buddenbrooks, publicate in 1902, per Thomas Mann qui moriva in 1955, es protegite usque 1901+95=1996 in le SUA, ma usque 1955+70=2025 in Germania? Le regulas in le SUA es multo complicate. Io non poterea tirar un conclusion super le copyright american de “Buddenbrooks”. Er valt geen touw aan vast te knopen, nos dice in nederlandese, on non pote attaccar un corda a illo, illo es incomprehensibile. 17 U.S. Code § 301 es anque inacceptabilemente horribile, in mi opinion. Ma mi opinion como non-citatano american es irrelevante.
Paragrapho 303 in contrasto excelle in claritate, e illo pare esser applicabile al caso de A Hora do Diabo per Fernando Pessoa (1888–1935), scribite probabilemente inter 1902 e 1905, e publicate postumemente in 1988. Illo explica proque Google refusava disblocar le texto! Le protection autoral in le SUA subsiste usque le 31 de decembre 2047, 112 annos post le morte del autor, e 142 o 145 annos post le creation del obra.
Ma como io interpreta le lege nederlandese (sin esser jurista!), capitulo III, le Le duration del derectos autoral, in mi pais Nederland le Hora do Diabo ja ha essite in le dominio public desde le 1 de januario 2006, 70 annos post le anno (1935) del morte del autor.
Le lege portugese in articulo 39 (introducite in 1997) stipula que anque obras inedite, licitemente publicate o divulgate post le expiration (in portugese: caducidade) del derecto de autor, es protegite durante 25 annos desde le publication o divulgation. Bon, ma 1989 + 25 = 2013, non plus in vigor in 2018.
Pro le Regno Unite, iste schema sembla indicar un protection usque le 1-1-2039, ma le Wikipedia contradice lo pro autores morite non ante 1918, como Fernando Pessoa (1935). Le lege mesme es multo complicate. Dunque pro esser secur io assume que pro visitatores con le codice ISO ‘GB’ (que include Grande Britannia e Irlanda del Nord), e pro le Insula de Man (codice ‘IM’) il vige protection autoral.
Canada probabilemente es anque un tal pais.
Viste le previe, e considerante que le Regula del termino le plus curte non es recognoscite per le Statos Unite de America, e que su application non es clar pro me quanto al altere paises, io ha decidite non plus facer le texto del Hora do Diabo disponibile pro visitantes ab tote le mundo.
Un question interessante es si un obra derivate, i.e. un traduction, de un obra que es in le dominio public in mi pais, ma non in le SUA, pote esser legalmente publicate in le SUA. Le copyright del traduction ya es mie, ben que publicar lo require le permission del titular de un derecto quanto al original, si un tal derecto existe.
Io non sape le responsa (de novo: io non es un jurista), e io assume que non.
Pro isto io ha decidite non plus monstrar le contento de
https://rudhar.com/writings/Pessoa/HoraDiab/hrddb-ia.htm
como un file static de HTML. Le 31 de martio 2020 io ha configurate le servitor
de web ‘Apache’ (intertanto: nginx) assi que illo face un ‘Redirect
permanent’ a
https://rudhar.com/cgi-bin/19782047.cgi?htmlfile=hrddb-ia.htm.
Illo que non es un file static, ma un programma, que determina
le adresse IP del visitator, trova le codice del pais al qual pertine
iste adresse, e a base de isto decide si le contento pote esser monstrate,
o in su vice debe apparer un
schermo explicative.
Pro determinar le pais del numero IP io ha usate le
libreria libmaxminddb de
MaxMind,
e lor
base de datos de paises. Le software es anque in
GitHub.
Derecto de autor © 2020, R. Harmsen, tote derectos de copia reservate, all rights reserved.