Verantwoording, :
Deze pagina heb ik pas in oktober 2010 voltooid, op basis van een nog onaf, maar toen al wel gepubliceerd concept uit februari/maart 2009.
Uitgangspunt voor de voltooiing nu is hoe ik de zaak nu zie, wat overigens niet eens zo veel verschilt van mijn visie toen. Wel is mijn inschatting van de geloofwaardigheid van een belangrijke boodschapper, namelijk Micha Kat, flink veranderd.
2 en 18 februari, 11–18 maart 2009, 10, 13 en 14 oktober 2010
Uit de titel van dit artikel kan de indruk ontstaan dat het mij om één bepaalde persoon gaat, tegen wie ik een hetze voer. Dat is echter niet het geval. Het gaat mij om principes, waaraan ik concrete situaties en gebeurtenissen toets. Dat deed ik ook al met de Deventer moordzaak, in het bijzonder met de kwestie van de schrijfproeven.
Ik huldig het principe dat iedereen onschuldig is, tenzij het tegendeel door een rechtbank (of in hoger beroep: gerechtshof) bewezen is verklaard. Joris Demmink, de secretaris-generaal van het Nederlandse ministerie van Justitie, is dus onschuldig. Hier verschil ik dus duidelijk van opvatting met Micha Kat, die onomwonden stelt dat Demmink (vrijwel) zeker schuldig is.
Toch vind ik dat Joris Demmink op non-actief moet worden gezet. Sterker nog, dat had al veel eerder moeten gebeuren. Politici vonden dat ook, anderhalf jaar geleden al (geteld vanuit feb. 2009), maar ze hebben het niet doorgezet.
Wat wil ik?
Een zo goed mogelijke toepassing van de scheiding der machten, de trias politica, volgens de ideeën van Montesquieu (1689–1755).
Een Openbaar Ministerie dat niet in de allereerste plaats gericht is op misdaadbestrijding (‘crime fighters’), maar dat het zoeken naar de waarheid vooropstelt.
Een Openbaar Ministerie dat onafhankelijk onderzoek doet, zonder beïnvloeding door belanghebbenden bij een bepaalde uitkomst.
Vrije media (pers, tv, radio, internet), die rapporteren over alles wat waar is, ook over misstanden binnen overheidsorganen, en over sterke aanwijzingen daarvoor.
Een goede corruptiebestrijding onder ambtenaren. Als er vermoedens zijn van beïnvloeding van ambtenaren door bijvoorbeeld omkoping, chantage, bedreiging, of omgekeerd dat ambtenaren zich daar zelf aan schuldig zouden maken, dan dient hiertegen krachtig opgetreden te worden.
Half januari 2009, inmiddels dus bijna twee maanden geleden, bracht Micka Kat via zijn website klokkenluideronline.is verontrustende berichten naar buiten, als zou het programma Zembla via omkoping en bedreigingen ertoe gebracht zijn “nu voor Demmink te werken”.
Nu gaat het hier weliswaar om zogenaamde hearsay evidence (kennis van horen zeggen): Micha Kat beweert op zijn website dat Hüseyin Baybaşin van Burhan Kazmalı gehoord heeft, dat Sinan Can zei dat Joris Demmink hem bedreigd heeft. Het kan natuurlijk zijn dat ergens in die keten iemand zit te liegen of de boel verdraait.
Het kan echter ook zijn dat het bericht gewoon waar is.
Hoe dan ook, waar of niet waar, het bericht blijft uitermate zorgwekkend,
omdat een dergelijke grove aantasting van de persvrijheid raakt aan
de wortels van de democratie en de rechtsstaat.
(Zie ook mijn
eerdere
commentaar bij Micha Kat; maar dat staat er nu (oktober 2010) niet meer,
omdat Micha Kat alles van mij
gewist heeft.
Zelf heb ik helaas geen kopie bewaard.)
Daarom stuurde ik een e-mail aan de Tweede Kamer, met daarin de beargumenteerde oproep om vragen te stellen aan maar liefst drie ministers.
Ik had gedacht dat bij een zo ernstige zaak het hele land op z'n kop zou staan, dat er grote beroering zou ontstaan zowel in de media als in het parlement. Het bleef echter volkomen stil. Alleen de Partij voor de Vrijheid stelde op 27/28 januari 2009 een Kamervraag over de kwestie Demmink, maar niet over dit media- en corruptie-aspect van de zaak.
Die vraag staat hier aangekondigd op de site van de PvV en is hier terug te lezen.
De vragen staan ook op de site ikregeer.nl. Bij beide bronnen staat het antwoord van de minister van Justitie (Hirsch Ballin) er niet bij, ook niet in het PDF-document op laatstgenoemde site. Die antwoorden zijn wel te vinden via Parlando, door daar bij ‘Uitgebreid zoeken’ het vraagnummer 2080910870 in te vullen en dan op ‘Akkoord’ te klikken. Helaas is op Parlando – zoals ik eerder al signaleerde – dieplinken naar een specifiek document niet mogelijk.
Ik citeer daarom hier maar even het hele antwoord van de minister, gedateerd 9 februari 2009. Het is zeer kort:
1
Ja.
2 en 3
Van het beweerdelijke bezoek is mij
niets bekend.
Hier heeft de PvV kennelijk genoegen mee genomen.
Kees Driehuis, de hoofdredacteur van Zembla, heeft zich voor zover ik weet altijd onthouden van enige reactie op de beschuldiging. Ik vind dat verdacht. Als ik programmamaker was, en er was in werkelijkheid niets ongerechtigs aan de hand, liet ik zulke aantijgingen niet over mijn kant gaan, maar bracht ik klip en klaar in de openbaarheid hoe het zat.
Over media gesproken, HP/De Tijd schrijft soms over de zaak:
Op 27 juli 2010 verscheen Schot in de zaak Joris Demmink en op 25 juni 2010 De Demmink Doofpot: complotdenker Micha Kat levert zowaar een puik werkstuk af.
Volgens mijn notities moet er ook op 6 februari 2009 een stuk over in HP/De Tijd gestaan hebben, maar ik kan dat nu (oktober 2010) niet terugvinden. Misschien staat het op een betaald gedeelte van de site.
Op 13 juni 2007 kwam de actualiteitenrubriek EenVandaag met een item getiteld “Opnieuw ophef over secretaris-generaal van Justitie”. Het is hier te bekijken op de site van EenVandaag zelf, en het staat ook op Youtube.
Ik citeer enkele politici die in dat programma werden geïnterviewd:
Krista van Velzen (SP), vanaf 0:18:
“Met deze opeenstapeling van aantijgingen dat deze man betrokken zou zijn bij het misbruik van jonge kinderen, lijkt het mij niet ongewoon om de man op non-actief te stellen. [...] Want ik kan mij zelf eerlijk gezegd geen argumenten bedenken om die man niet op non-actief te stellen.”
Aleid Wolfsen (PvdA) vanaf ):38:
“Een topambtenaar kan niet in opspraak zijn. Dus of er is geen grond onder en dan moet het heel snel de wereld uit, en als een topambtenaar in opspraak blijft, kan die niet functioneren.”
In de Netwerk-uitzending, als gezegd uitgezonden op 13 juni 2007, wordt vanaf tijdstip 2:33 “een oud-officier van justitie” geciteerd. Opmerkelijk genoeg staan deze uitspraken letterlijk, maar uitgebreider, in een artikel van Micha Kat gedateerd 21 maart 2009, dus bijna twee jaar later. Het artikel draagt de titel “De ’kluisverklaring’ van Fred Teeven”. Kat schrijft de uitspraken daarin toe aan Fred Teeven (VVD).
Inderdaad, dat is de man die heden, 14 oktober 2010, is benoemd tot staatssecretaris van het nieuwe departement van Veiligheid en Justitie, in het kabinet Rutte-Verhagen.
Kort na die uitzending van 13 juni 2007 zijn diverse Kamervragen gesteld:
| Indiener(s) | Datum indiening | Vraagnummer | Pagina op de site ikregeer.nl |
|---|---|---|---|
| Krista van Velzen (SP), Jan de Wit (SP), Fred Teeven (VVD) | 15 juni 2007 | 2060718330 | Link |
| Raymond de Roon (PvV) | 15 juni 2007 | 2060718340 | Link |
| Khadija Arib (PvdA) | 15 juni 2007 | 2060718430 | Link |
| Krista van Velzen (SP), Jan de Wit (SP), Fred Teeven (VVD) | 22 juni 2007 | 2060718990 | Link |
Technische opmerkingen:
Drie van de vier bovengenoemde PDF-bestanden
bij ikregeer.nl zijn niet te openen. Dit heb ik op 13 oktober 2010
gemeld bij leagueofbrilliance.com, en ik kreeg een reactie dat ernaar
gekeken zou worden. D.d. 17 oktober 2010 is het probleem
nog niet opgelost. Via de site van
Parlando
zijn vragen en antwoorden wel te vinden, door bij ‘Uitgebreid
zoeken’ het vraagnummer in te vullen.
Ook Parlis levert naar verluidt zulke info, maar die site heb ik zelf nog niet uitgeprobeerd.
In de antwoorden op bovengenoemde Kamervragen is sprake van een oriënterend onderzoek door het Openbaar Ministerie.
Als het Openbaar Ministerie (al dan niet met behulp van de politie) onderzoek doet naar mogelijke strafbare feiten, dan mag zulk onderzoek niet beïnvloed worden door mensen die mogelijk belang hebben bij een bepaalde uitkomst. Zelfs de schijn van belangenverstrengeling dient daarbij vermeden te worden.
Dat betekent dat zodra vermoedelijke daders van eventuele strafbare feiten bij het ministerie van Justitie zelf werken, of bij het Openbaar Ministerie (OM), dat die personen dan tijdens zo'n onderzoek niet in functie kunnen blijven, en al helemaal niet hoog in de hiërarchie.
Dat betekent dat Joris Demmink tijdens de eerdere onderzoeken geschorst had moeten zijn. Ook heb ik de indruk dat er nog steeds geen echt diepgaand, allesomvattend onderzoek is verricht door een onafhankelijke instantie met ruime bevoegdheden. Dat zou naar mijn mening alsnog moeten plaatsvinden, waarbij de verdachte functionaris tijdelijk van zijn taken ontheven zou moeten worden.
Vandaar mijn oproep, die ik begin 2009 al deed, en waar ik nu in oktober 2010 nog steeds achter sta:
Demmink schorsen! Nu!
Voor het overige verwijs ik naar het overzicht van e-mails die ik in 2008/2009 over dit onderwerp stuurde aan de Tweede Kamer.
© 2009–2010 R. Harmsen