Als het nou niet zo is?

Weblog

In de weblog (mirror) van Maurice de Hond stelde iemand hem de vraag (mirror): Stel dat je het toch bij het verkeerde eind hebt.........!!

Ik reageerde met Nou en? (mirror) .

Geschokt

Enkele anderen toonden zich geschokt (mirror) over deze uitspraak van mij. Ik legde daarom uit wat ik ermee bedoel.

Ik ben er zelf niet 100% van overtuigd dat Louwes het niet gedaan heeft en MdJ wel. Wel acht ik dat waarschijnlijk, maar weten doe ik het niet. Misschien heeft heel iemand anders het gedaan, misschien hebben ze het samen gedaan, ik weet het gewoon niet. Ook ben ik het niet altijd (maar vaak wel) eens met Maurice. Als ik vind dat hij ongelijk heeft (soms), zeg ik dat hardop, als ik vind ik dat hij gelijk heeft (vaak), dan zeg ik dat ook hardop.

Waarheid

Het gaat mij om de waarheid, en om objectief onderzoek naar die waarheid (dat het OM niet heeft uitgevoerd). Wie de waarheid naar voren brengt, hoort geen invloed te hebben op de beoordeling van de vraag in hoeverre het de waarheid is. Daarom: mocht het zo zijn dat Maurice het bij het verkeerde eind heeft, en de dader niet MdJ blijkt te zijn, dan zou dat de waarheid zijn, maar zou dat niets afdoen aan de terechtheid van Maurice' actie. Want dan blijft het feit dat het OM stelselmatig (mirror) geen eerlijk onderzoek heeft gedaan naar de waarheid, en wel steeds zijn uiterste best deed om belastend materiaal tegen Louwes te vinden.

Afgang?

Daarom ook was het niet vinden van het mes geen afgang voor Maurice, zoals veel vooringenomen en meestal niet-ingelezen Nederlandse media het graag willen doen voorkomen. Maurice en Louwes/Knoops eisten terecht onderzoek, dat is gedaan en nu weten we de uitkomst. Zo hoort het en zo is het gegaan. Dit staat los van het resultaat van het onderzoek. Het punt is dat het onderzoek gedaan moest worden, en dat het een schande is dat het OM daar eerst met een kort geding toe gedwongen moest worden. Ze hadden gewoon vrijwillig en meteen hun werk moeten doen.

Schandaal

Dat het OM nu alsnog tegen de beslissing van de voorzieningenrechter in beroep gaat, met als argument beleidsvrijheid, vind ik een grof schandaal. Maar in een rechtsstaat mogen ze dat. De rechter zal oordelen.

(In de ophef rond het mes in het grafmonument gingen de media voor het gemak even voorbij aan iets veel belangrijkers: diverse getuigen geven aan dat MdJ daderkennis had voordat het slachtoffer gevonden was. Een stuk belangrijker en overtuigender, en misschien daarom maar liever genegeerd, zodat de dames en heren journalisten zich konden verkneukelen over de vermeende "afgang" van Maurice de Hond? De Nederlandse media houden zich graag bezig met de boodschapper, niet met de boodschap, want dat is zo vermoeiend. Dan moet je namelijk dingen lezen (mirror van Louwes' eigen verhaal.)

Taakopvatting

Ik ben van mening dat die zogenaamde beleidsvrijheid van het OM. neerkomt op een verkeerde taakopvatting, want het OM moet geen veroordelingenfabriek zijn, maar de werkelijke feiten (laten) onderzoeken zodat de rechter daarover kan oordelen.
Nu bepaalt in Nederland het OM, niet de rechter, wie uiteindelijk veroordeeld gaat worden, doordat naar de een wel onderzoek gedaan wordt en naar de ander niet, zodat de rechter niet alle feiten ter beoordeling voorgelegd krijgt. Dat vind ik principieel en staatsrechelijk fout, ongeacht de vraag of het zo in de wet staat of niet (ik ben geen jurist).
Als het zo in de wet staat, moet dat hoognodig veranderd worden: een taak voor het parlement (mede de wetgevende macht).

Politiek

Als het niet zo in de wet staat, doet de OM niet wat in de wet staat, de minister is verantwoordelijk: ook een taak voor het parlement (controlerende taak).

Maar de Tweede Kamer doet niets, want "de zaak is onder de rechter". Goed principe, maar verkeerde taakopvatting van de Tweede Kamer.

Er zijn vermoedens (mirror) en aanwijzingen dat het OM, of mensen in hun opdracht, of mensen die in hun opdracht werken en daar een heel merkwaardige uitleg aan geven, bewijsmateriaal vervalsen om beter te scoren, ten behoeve van een effectiever functioneren als veroordelingenfabriek.
We weten niet of dat zo is, het is niet te bewijzen, het is onwaarschijnlijk, bijna ondenkbaar. Het verontrustende feit is echter wel, dat als zulke dingen zich voordoen, niemand het kan controleren. Het OM beheerst namelijk zijn eigen controle-instantie (Rijksrecherche) en alle anderen die iets zouden kunnen (minister, en vervolgens het parlement) geven het OM beleidsvrijheid.
De rechter zou het kunnen controleren, maar die krijgt niet alle informatie, en laat zelf geen onderzoek doen.

Rechtsstaat!

Dit is een fundamentele tekortkoming in onze rechtsstaat. Het is een deur naar misbruik, die wagenwijd openstaat. Het is best mogelijk dat er al een paar keer iemand door die deur is gegaan. We zullen het waarschijnlijk nooit weten. Als de politiek niet eindelijk wakker wordt, komen we er niet achter.

Dit alles staat voor mij los van de vraag of Louwes of MdJ de dader is van de moord op mevr. Wittenberg. Het gaat om de principes van de rechtsstaat.