Idee 21 maart rond 22:30, uitwerking
Ha, Paulien Cornelisse dacht zeker dat ze er met één recensie mooi vanaf kwam. Echt niet! Hier komt de tweede al. Of is het de derde, als je dit ook als recensie wilt opvatten?
Dat dreigt zomaar een hele serie te worden!
Dit alles nog steeds over het boek “En dan nog iets” door Paulien Cornelisse.
Op bladzijde 79 staat:
“Epilépsie, zeg ik ook, in plaats van epilepsíé. Dat is niet eens grappig, alleen maar fout.”
Is dat wel fout? Ik vind het niet fout. Ik zeg het ook zo. Of is het misschien wel fout, maar niet fout fout? Referentie: blz. 11–12, leuk-leuk.
Toeval bestaat niet, want op het moment dat ik dat opmerkte (2 bet.n) resp. zei, in bed liggend te lezen, zei op de radio een of andere sportster “ziek ziek”. Dus Paulien heeft gelijk, dat verdubbelen van woorden is een trend, het waart rond.
Voor de zekerheid ga ik het even naluisteren, want ik wil hier geen ongefundeerde, ongecontroleerde feiten of weetjes gaan lopen rondstrooien. En inderdaad, goed gehoord en goed onthouden, want vanaf tijdstip 42m57s vertelt snelschaatsster Ireen Wüst:
“Ja, dat was zeker niet handig gepland, maar helaas kun je ziek zijn niet plannen, en ja, was ik, was ik ook echt ziek, ziek ziek zeg maar [...]”.
Terzijde: waarom zegt iedereen altijd saa-BLIE-koo-vaa terwijl toch algemeen bekend is … nee stop, apart stukje.
De sfeer werd steeds joliger bij ons die avond. Mijn vrouw debiteerde de anekdote:
“Zoals mijn oma vroeger prachtte te zeggen, de klikjes uit de pan halen, in plaats van kliekjes, want klikjes waren meer likjes.” Ze moest er zelf om lachen, wist wel dat het iets anders moest zijn. ‘Placht te’ dus, verleden tijd van ‘plegen’.
Even later zag ik zowaar een fout in het boek, toch weer bij het onderwerp dus, een recensie. Er staat namelijk, nog steeds op pagina 79:
“Inmiddels moet ik elke keer dat ik ‘emeritaat’ zou willen zeggen (dat is gelukkig niet heel erg vaak) heel diep nadenken over wat het nu ook alweer was.”
Dat is verkeerd gespeld! Het moet zijn ‘al weer’. ‘Alweer’ bestaat ook maar dat heeft een andere betekenis en een andere klemtoon. Ik schreef er hier over. Zie ook Taaladvies 39.
Op bladzijde 86 staat ook ‘alweer’ en dat kan goed zijn, hoewel in deze situatie ‘al weer’ ook mogelijk en misschien bedoeld is. Voor die dubbele gevallen is geen goede spelling gedefinieerd, vandaar dat ik in mijn eigen stukje indertijd begon over die niet-brekende haarspaties.
Het leven is ook niet altijd makkelijk.