Een recenter voorbeeld van wat ik hier al beschreef en hier anders probeerde te duiden: het zonder grond wegmodereren van objectief kloppende reacties.
Context: videootjes van Michel Vitaliti en Bea van Kessel zoals hier staan en ook op Youtube en nog een op Youtube en nog een.
Mijn mening: domme zeikfilmpjes van mensen die zich op een kinderachtige manier met kromme redeneringen onder hun maatschappelijke verantwoordelijkheid proberen uit te draaien. Ben ik tegen, goed dat het aangepakt wordt.
Op het blog Swapichou schreef op 9 april 2015 om 15:37 ene Johan Kolderkamp (ghrappugh!!! een persiflerende variant op de naam van mafklapper Johan Oldenkamp van Pateo Wooley Sighence of wat het ook is) het volgende:
“Het was altijd een feest om de
mannelijke Vitalifaal nerveus te zien filmen als er weer
eens een deurwaarder ofzo in Uden aan de deur stond. Als
diegene dan te kennen gaf liever niet gefilmd te worden
dan antwoordde Vitalifaal (M) steevast dat hij in zijn
recht stond omdat hij op eigen terrein aan het filmen was.
Als hij vervolgens strompelend en opgewonden hijgend de
gefilmde begon te achtervolgen tot aan zijn/haar auto
zei Vitalifaal (M) prompt weer dat hij in zijn recht
stond omdat dit de openbare weg was…
Dergelijk diep domme onnozelheid is toch
onbetaalbaar?”
Vast wel. Alleen is het geen onnozelheid. Meneer Vitalifeitje is wel onnozel inderdaad, alleen wat dit betreft heeft hij gewoon gelijk.
Je mag namelijk op eigen terrein, en ook op de openbare weg, wel filmen, ook mensen. Alleen tegen publicatie van herkenbare beelden van mensen kunnen die bezwaar maken volgens het portretrecht. En bij vaste camera’s moet het duidelijk kenbaar zijn gemaakt dat er gefilmd wordt.
“1. Tenzij anders is overeengekomen is degene, wien het auteursrecht op een portret toekomt, niet bevoegd dit openbaar te maken zonder toestemming van den geportretteerde of, gedurende tien jaren na diens overlijden, van diens nabestaanden.”
“Is een portret vervaardigd zonder daartoe strekkende opdracht, den maker door of vanwege den geportretteerde, of te diens behoeve, gegeven, dan is openbaarmaking daarvan door dengene, wien het auteursrecht daarop toekomt, niet geoorloofd, voor zoover een redelijk belang van den geportretteerde of, na zijn overlijden, van een zijner nabestaanden zich tegen de openbaarmaking verzet.”
Ten overvloede nog eens de subtiliteit: dat je niet altijd mag openbaarmaken wil niet zeggen dat je ook niet mag filmen.
Onderbouwing van mijn stelling dat filmen wel mag (bij een vast aangebrachte camera weliswaar onder voorwaarden):
Dat dus, maar dan in veel minder woorden, zonder wetsartikelen en zonder links naar Ius Mentis (de naam noemde ik wel), postte ik op Swapichou als commentaar onder het boven geciteerde. (Onder het boven? Eh, ja, het klopt wel.)
Al vele maanden geleden had ik me voorgenomen nooit meer iets te zeggen op Swapichou, en toen ik dat nog wel deed, werd het nooit meer doorgelaten. Maar nu kon ik me niet beheersen, en het verscheen nog ook! D.w.z. alleen voor mij als poster zichtbaar, met de melding dat het bericht nog in moderatie stond. Ik beschreef dat mechanisme hier al.
Ik logde in met mijn Twitter-account, misschien scheelt dat en verklaart het waarom een eventueel wel opgelegde IP-nummer-ban het niet deed?
Anyway, mijn reactie werd wel snel door de onzichtbare moderator (die naar ik vermoed Jeroen H. is) verwijderd. Niet op basis van enige van de wel gepubliceerde zogenaamde regels, maar wel op grond van een variant van de alleen door mij verwoorde échte regels aldaar (mijn eerste regel hier is eigenlijk dezelfde als regel 3 daar):
Gij zult geen kritiek op verklaarde bad guys nuanceren, ook niet als die kritiek objectief evidente onjuistheden bevat.
Een terechte opmerking van een door de leiding tot uitgekotst persoon verklaarde, wordt daarom automatisch onterecht en is het derhalve niet waard om door andere bezoekers zelfs maar waargenomen te worden.
Logisch toch? En zo terecht.
© 2015 R. Harmsen, alle rechten voorbehouden, all rights reserved. Uiteraard met uitzondering van de citaten. Of course with the exception of the quotes.