Dit is een samenvatting van een aantal eerdere artikelen.
Nederland heeft een meerpartijenstelsel. Er is niet, zoals in Duitsland, een kiesdrempel van 5%, hoewel het zetelaantal van 150 in de praktijk neerkomt op een kiesdrempel van 0,67%.
Er is niet, zoals in Frankrijk, de VS en het VK, een districtenstelsel, waarbij per district maar één vertegenwoordiger in het parlement komt.
Ik vind deze evenredige vertegenwoordiging met een meerpartijenstelsel goed. Ieders stem wordt gehoord, iedereen kan zich vertegenwoordigd voelen.
Zo’n systeem heeft ook nadelen: er zijn veel, relatief kleine partijen in het parlement, met uiteenlopende opvattingen. Daardoor is het erg moeilijk een regering te vormen die gesteund wordt door een meerderheid. Dit leidt steeds weer tot tijdverlies door lange coalitie-onderhandelingen.
Als oplossing stel ik voor: maak gebruik van het opkomstpercentage. 75% is al heel redelijk, maar die 25% die niet gestemd heeft, zou een aanzienlijke fractie vormen in het parlement, als je hun niet-stemmen gewoon meetelde.
Die niet-stemmers vinden het (om allerlei redenen) kennelijk wel best: behandel ze dan ook zo. Beslis in het parlement voor ze en zonder ze. Hadden ze maar moeten gaan stemmen.
Er zou dan in het parlement een aanzienlijke fractie zijn waar geen echte parlementariërs in zitten, maar die wel stemrecht heeft. Het stemgedrag van die fractie spreken we vooraf af:
De Lege Zetels stemmen voor elk wetsvoorstel.
De Lege Zetels stemmen voor elke Kamermotie, van zowel regeringsfracties als oppositie, maar:
De Lege Zetels stemmen nooit voor een Motie van Afkeuring of een Motie van Wantrouwen.
Dit leidt tot een stabiliserend effect van een toch kritische Tweede Kamer.
Door het afgesproken stemgedrag kan de fractie van de Lege Zetels in gedachten bij de parlementaire steun voor elke beoogde coalitieregering geteld worden. Daarom zijn er bij elke verkiezingsuitslag veel mogelijkheden om regeringen met voldoende steun te vormen.
De coalitiebesprekingen kunnen kort zijn en het regeringsbeleid krachtig, duidelijk en effectief. Het grote nadeel van de evenredige vertegenwoordiging, namelijk de geringe regeerbaarheid, is ondervangen.
Copyright © 2012 van R. Harmsen, alle rechten voorbehouden, all rights reserved.