Ik zet nog een e-mail (van inmiddels 8 maanden geleden) van het CDA online, voorafgegaan en gevolgd door een e-mail van mij. Al eerder publiceerde ik een stukje van die e-mail van het CDA.
De reden hiervan is dat ik vind dat het publiek er recht op heeft zelf te kunnen zien hoe deze partij omgaat het signalen uit de samenleving.
De correspondentie verliep als volgt:
Ik stuurde op 21 december 2007 een wat prikkelend geformuleerde e-mail aan alle Kamerfracties, de Kamervoorzitter en de vaste Kamercommissie voor justitiezaken. Teleurgesteld over het eerdere gebrek aan respons probeerde ik het maar eens zo, met de gedachte dat het misschien iets los zou maken, maar zonder hoop. Daarvoor was (en ben) ik allang veel te sceptisch over de Nederlandse politici.
Het CDA reageerde nu wel, met deze e-mail van vrijdag 4 januari 2008. In het bericht werd mij twee keer verweten dat ik onduidelijk en niet concreet zou zijn; als volgt:
“Het zou echter wel
fijn zijn als u uw vraag duidelijk formuleert zodat wij antwoord kunnen
geven.
[...]
Dus graag een concrete vraag of ideeen
over een politiek onderwerp in uw mail omdat u anders de kans
loopt geen antwoord te krijgen.”
Die uitdaging nam ik graag aan. Ik stuurde dus op zondag 6 januari 2008 om 20:27:47 deze concrete vragen.
Die vragen zijn echter door het CDA nooit beantwoord, want er volgde geen enkele reactie meer.