John

Le

Introduction

Isto es un adaptation, non un traduction, de un articulo que io ha scribite in nederlandese in 2010. Io omitte le introduction de tunc, con humor difficile a transmitter e satis insipide e puberal.

Como io face sovente in iste era, io lassa ChatGPT assister me pro plus rapido translatar, ma io sempre mesme porta le responsabilitate pro le texto definitive.

Tanto belle

Alco (vide in alto) me faceva pensar a un certe pecia de The Beatles, que in un maniera satis lunatic e quasi semipostume esseva registrate e publicate. Que phantastic iste numero es! O de facto, quando on comencia ascoltar, il non pare esser tanto special, quamquam si es musica typic del Beatles, simile a altere cantiones lore. Ma le numero complete in su integritate (le numero total complete? anque non un bon expression; ben, io conserva ambes, forsan duo vices nihil es aliquid) es impressionante, secun mi opinion, sed gustos varia.

In Youtube il habeva al minus duo versiones, le clip official, e un presentation fingite amusante del Beatles pretensemente reunite in 1994, qui sona iste pecia in vivo (ben que non ante 1995 esseva registrate e publicate definitivemente, ergo illo es impossibile; ma forsan isto es parte del essentia del joco).

Que ille videos se trovava illic, forsan era illicite, viste le derectos de autor, un cosa sur le qual io pensa assatis stricte. Interim io esseva multo felice de poter vider los ibi e, naturalmente, ascoltar los.

Transitiones

Lo que particular­mente es tan belle in “Free as a Bird”, no, lo que specialmente place ME, es le transitiones.

Assi al momento 1:10 in iste version il ha un sapide virata in alto. De C a G, io trova, un quinta ordinari, nihil de special in isto. Forsan le puncto essential es que le tonalitate del pecia es A, assi que le C es le tertia minor e le G le septima minor? On vide qui, como con medios simplice on pote realisar cosas extraordinari.

Anque 1:44, quando le canto original de John Lennon passa al postea addite de Paul McCartney, es calde e grate al aure e corde. De E (quarta inferior del tonica A) a F. Sembla nihil sur papiro, ma si es alco.

Sed lo bellissime se trova verso le fin, le momento 3:16 in le video. Le splendide guitarra stridente de George Harrison completa le composition. Ora illo es un toto!
Hic il ha un transition de de novo iste E, le quarta inferior al tonica A, un tertia major in basso (o un sexto minor in alto, si tu vole) a C.

Quatro

In le demo original de John Lennon iste ultime transition special eveni a 2:49. Illac il sona non del toto tan impressionante que in le version elaborate de tote le Beatles insimul. Isto monstra que non solo le base, ma anque le finition e le detalios es importante pro facer un composition potente genial.

Ja longe io trova The Beatles musicos grandiose, del mesme nivello que Bach, Chopin en Bartók. Mozart non, cuje musica io trova de nulle valor, ille non pote star in lor umbra. Isto es un aviso que evoca in alteres subinde incomprension e emotiones, como se ha monstrate ja alcun vices. E io lo comprende. Ma il se tracta hic de mi opinion sincer. Io non pote haber un altere que le que io habe. Gustos varia, como totes sape.

The Beatles es un exemplo de como un equipa pote esser multo plus que le summa de su membros. Como artistas solo, in mi aviso necun del quatro ha unquam attingite le nivello que illes insimul tante annos in tante pecias si habeva.

Lennon

Per exemplo recentemente io audiva in le radio alco de John Lennon cuje titulo secun mi memoria era “Power to the people”. De facto, si ecce la. Enoiose musica cliché, canto critante e clamorose, parolas simplistic e puberal, politica- e psychologicamente non elaborate (ben que in congruentia con le spirito del tempore).

Un canto sin valor.

Secunde le Wikipedia “Power to the people” esseva scribite in 1971, non tanto plus potius que 1977, le anno in que Lennon scribeva iste deliciose (anque in forma crude) “Free as a Bird”. Isto ille poteva anque facer. E como deveniva clar, le altere tres Beatles poteva plus tarde facer de illo alco ancora plus magnific.

Morte

Qual damno que John Lennon († 1980) non ja vivite multe annos plus, como naturalmente etiam George Harrison († 2000), e que illes non plus sovente ha potite poner lor disaccordos de latere, pro establir le quatro juncte un obra plus grande que illes ja ha create durante lor curte floration.