5 en
Ene Wouter IJzerman (nooit eerder van gehoord) heeft een video-interview gemaakt met Peter Breedveld en kondigde dat op Twitter aan. Het interview staat op Youtube, onder de titel « Interview - Peter Breedveld: "Steek de dijken maar door!" ».
Vanaf tijdstip 0m49s horen we een spreekstem, ik neem aan die van IJzerman zelf, die Peter Breedvelds blog inleidt. Daaruit een citaat: “Breedveld schuwt hierbij het debat niet.”
Pardon? Schuwt het debat niet?? Dat klopt echt niet. Peter Breedveld schuwt letterlijk het debat wél. De reactiemogelijkheid op Frontaalnaakt.nl is al maanden, zo niet jaren, afgesloten. Feitencheck:
30 januari 2018: “Sorry mensen, weer per ongeluk de reactiemogelijkheid aan laten staan. Nee, de reactiemogelijkheid komt echt niet meer terug. Je kunt een stuk sturen naar [zie aldaar]”.
22 januari 2018: “Vanaf morgen is het niet meer mogelijk te reageren op een stuk op uw favoriete hedonistisch-fundamentalistische webmagazine.”
Toen er nog wel gereageerd kon worden, werd eenieder die zich kritisch opstelde of dingen anders zag, al snel te verstaan gegeven maar liever te verdwijnen. Nog een paar keer zo’n opmerking en er zou een ban volgen.
Dat is geen vrije, open, eerlijke discussie. Dat is geen debat. Dat is dictatuur en censuur.
Ook op Twitter strooit Peter Breedveld alias @frontaalnaakt kwistig met blocks. Dat deed hij ook bij mij, ondanks dat ik het inhoudelijk merkwaardig vaak met hem eens ben, hoewel ik veel genuanceerder, concreter, oplossingsgerichter en respectvoller schrijf dan hij, die echt alleen maar de figuur ‘aanval’ kent.
Tijdstip 4m00s uit het interview, citaat Breedveld:
“Daar doen alle partijen aan mee, [...], die
willen allemaal mensen die anders zijn normaliseren, iedereen moet
hetzelfde zijn.”
Inderdaad, dat heb ik ook ervaren. Maar dan op Breedvelds blog en vervolgens op Twitter. Door zijn blinde en kritiekloze fans. Ongezien iemand afkraken, met gesloten gelederen, puur op basis van groepslidmaatschap, en vaak achter de rug van het reeds geblockte slachtoffer, dat niks mag weten en niks mag terugzeggen. “Schuwt het debat niet.” Ja, ja.
IJzerman weer, 4m00s:
“Het aan de kaak stellen van maatschappelijke
misstanden wordt Peter niet altijd in dank afgenomen. In 2013 overwoog
hij zelfs om te stoppen met Frontaal Naakt, en trok hij zich terug naar
Tokyo omdat hij de stortvloed aan kritiek en bedreigingen niet meer
aankon.”
Nou nee, dat lag toch een beetje anders. Peter Breedveld had kritiek gekregen van columniste Elma Drayer in Trouw, op heel nare uitspraken bij een in het openbaar uitgevochten ruzie met een vroegere kennis of vriendin. Elma Drayer vond die uitspraken antisemitisch, ik sta daar zelf genuanceerder in, maar voor haar interpretatie – en meer mensen zien het zoals zij – is zeker ook wat zeggen. Affijn, het staat allemaal op mijn site.
Dat Peter Breedveld zich toen inderdaad een tijd overspannen in Japan heeft teruggetrokken, was niet vanwege “kritiek en bedreigingen” na “het aan de kaak stellen van maatschappelijke misstanden”, Wouter IJzerman. Als je dat denkt, heb je je research niet goed gedaan, en je te veel laten beïnvloeden door de verdraaide weergave door je “idool” (een woord dat je zelf bij Youtube citeert van Breedvelds vriendin Hassnae Bouazza).
De werkelijke reden was terechte kritiek op inderdaad kwalijke teksten. En Peter Breedveld verdraagt geen kritiek. Terecht of onterecht, het doet er niet toe, gewoon niet. Wat hij is God. Hij is onfeilbaar. Als iemand kritiek heeft, dan moet dat wel de criticus zelf te verwijten zijn, of het slachtoffer van de gewraakte teksten. Of een reactie zijn op Breedveld heilige strijd tegen racisme en rechts-radicale moslimhaat, ook als het daar helemaal niet over gaat.
Op 6m53s in het interview, Peter Breedveld:
“Ik voel me beter dan iedereen.”
Ik zeg: dat kán goed zijn. Normaal zelfvertrouwen, je niet laten weerhouden door twijfels, maar gewoon je ding doen.
Maar in Breedvelds geval denk ik dat het een compensatie is voor een gebrek aan zelfvertrouwen, een minderwaardigheidsgevoel, dat hij met arrogantie probeert te overschreeuwen. Heel bekend voor mij overigens, want ik heb die neiging ook wel eens.
Het leidt bij hem tot het onvermogen om zich bij kritiek eens af te vragen of er misschien niet iets in zat, of hijzelf heel misschien toch iets niet helemaal goed heeft gedaan, of er iets anders gekund en gemoeten had. Zo klemt iemand voor zichzelf elke mogelijkheid tot leren af, en is de enige uitweg nog: anderen de schuld geven en nog harder aanvallen dan voorheen.
Of, als dat niet meer lukt: een depressie en jankend naar Japan gaan.
Zo jammer. Voor hemzelf ook. Ik gun hem beter.
Citaat uit het Youtube-interview, 8m35s, Peter
Breedveld:
“En toen dacht ik, luister, als nou ook nog
de overheid zich aan de kant van deze racistische trollen schaart, dan
heb ik in Nederland, is, heb ik hier niks te zoeken.”
Wat er aan de hand is: iemand heeft onaardige dingen gezegd op Twitter, ik heb het niet precies gevolgd, maar best mogelijk dat het niet deugt. Strafbaar lijken ze me niet, en ook geen excuus om zelf mogelijk strafbare dingen terug te doen.
Peter Breedveld heeft over die iemand dingen geschreven (ik geef expres geen werkende link) waarvan het Openbaar Ministerie na een klacht vond dat ze aan de rechter moeten worden voorgelegd.
En dat trok Peter Breedveld weer niet. Want hij verdraagt geen kritiek van anderen, is niet in staat tot zelfkritiek en zelfreflectie. Bovendien gelooft hij in een absolute vrijheid van meningsuiting, en verwerpt daarmee de Nederlandse rechtsstaat, met een Grondwet waarin staat “behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet” (artikel 7 lid 1), en het EVRM dat bepaalt dat het uitoefenen van die vrijheid “peut être soumis à certaines formalités, conditions, restrictions ou sanctions prévues par la loi, qui constituent des mesures nécessaires, dans une société démocratique, [...]”
Zulk verwerpen mag van mij, dat is een mening, maar de wet blijft ook voor wie zo’n mening heeft, toch gewoon gelden.
De grenzen van de uitingsvrijheid zijn terecht zeer ruim. Ik denk persoonlijk dat wat Peter Breedveld schreef, een flink stuk buiten die grenzen valt, en dat er dus een klein taakstrafje uit het strafproces zal rollen. Waarschijnlijk voorwaardelijk. Het kan ook zijn dat de rechter vindt dat een columnist mag overdrijven om een punt duidelijk te maken, dat het satire was, dat het valt onder het door Europese jurisprudentie vastgestelde recht tot shock and offend.
Het is afwachten.
Dit is de uitspraak van de rechter, na de zitting van 1 juli jongstleden: vrijspraak.
Copyright © 2019 R. Harmsen. Alle rechten voorbehouden.