In het conflict Tahir/Kinneging versus Castricum/Weesie kiest men op Frontaalnaakt unaniem de kant van eerstgenoemden. Zelf sta ik daar veel genuanceerder in.
(Inderdaad, een bekende zin. Gerecycled. Dat vind ik leuk en modern.)
Eén gastauteur die duidelijk stelling nam, is Makbouli. Zij liet op 27 februari 2012 het stuk Huilie-huilie publiceren, tegen Castricum en voor Kinneging en Tahir.
Dan lijkt het mij logisch dat ze het met Kinneging en Tahir eens is (en ook ik viel ze daarin bij) dat de inhoud belangrijker is dan de vorm.
Maar dan bespeur ik toch een vreemde tegenstelling. Ik zag die naam Makbouli namelijk eens voorbijkomen op Twitter.
De uitwisseling betrof geroddel achter mijn rug, want de meeste deelnemers hebben me geblockt. Het ging er nota bene over dat ik mevrouw Bouazza om iets op te helderen een mail gestuurd had, wat kennelijk streng verboden is. In plaats daarvan gooien ze het liever in de openbaarheid, maar dan zonder dat ik het kan zien. Over manieren gesproken.
Hieronder citeer ik een stukje, daterend van “15 hours ago” gerekend vanaf 6 januari 2012 om 9:30:
[Update 13 februari 2015: of Twitter is handiger geworden, of was het toen al, of ik ben nu handiger, of alle drie. Hoe dan ook, dieplinken naar tweets kan WEL, daarom heb ik hyperlinks naar niet gewiste en nog vindbare tweets nu alsnog toegevoegd.]
@SaidVanenburg (Sa'īd Vanenburg):
“@Hassnae Misschien wil
hij mij wel helpen met een nieuwe website, hij is
er goed in.”
@Hassnae (Hassnae Bouazza):
“@SaidVanenburg Hij heeft
niks anders te doen, dus waarom niet.”
@makbouli (Makbouli):
“@Hassnae @SaidVanenburg
Kon het niet laten die site even te checken.
Dat ziet er uit als goedkoop schurend toiletpapier
van de Aldi.”
@Hassnae (Hassnae Bouazza):
“@makbouli @SaidVanenburg
Hahahahaha! En dan heb je z'n teksten og niet tot je
genomen!”
@makbouli (Makbouli):
“@Hassnae @SaidVanenburg
Als ik echt helemaal iets meer heb te doen in mijn
leven, ga ik zijn teksten lezen ;-)”
(Inmiddels “14 hours ago”)
@Hassnae (Hassnae Bouazza):
“@makbouli @SaidVanenburg
Zo ver hoeft het niet te komen!”
@makbouli (Makbouli):
“@Hassnae
@SaidVanenburg ;)”
Jacqueline Makbouli vindt de inhoud dus helemaal niet belangrijker dan de vorm, nee, de vorm die haar niet aanstaat is voldoende reden om van de inhoud helemaal geen kennis meer te nemen. Desondanks weet ze wel dat de mensen van haar eigen Frontaalnaakt-clubje gelijk hebben en ik niet.
Dus: het groepsgevoel is het belangrijkste, dan komt de vorm, en de inhoud, de argumenten, daar zijn ze helemaal niet in geïnteresseerd.
Dat is nou precies wat ze Rutger Castricum verwijten en dat doen ze dus zelf.
Kan ik hieruit concluderen dat Makbouli de Rutger Castricum van de Nederlandse blogwereld is, en ik de Job Cohen, die op Twitter en het web niet overkomt? Mwah, beetje vergezocht wel.
Nog een staaltje van zulk hypocriet en inconsequent denken, “7 hours ago” t.o.v. 6 jan 2012, 23:52:
FrontaalNaakt (Peter Breedveld)
“Weet je wie óók fatwa's
uitvaardigde over schrijvers van werk dat-ie nooit
gelezen had?”
Dat is diezelfde Peter Breedveld die mijn kritiek op hem weigerde te lezen met als argument:
“Bespaar je de moeite, fanatiekeling. Ik ben hoegenaamd niet geïnteresseerd in je obsessieve gebazel.”
== [Tot zover het oorspronkelijk stukje van 6 maart 2012] ==
Gisteravond kwam ik erop terug. Toegegeven, een beetje raar van mij, want zonder zichtbare aanleiding en bijna drie jaar na dato.
Wel is het interessant te zien dat Jacqueline Makbouli precies mijn punt van toen bevestigde, want ze deed het gewoon weer: niet lezen maar wel een mening hebben, een beoordeling geven (al is het vandaag dan de mening: “geen idee”).
Ze tweette namelijk:
“Ik heb echt geen enkel idee waar dit over gaat. Wat is het punt? Een onbevallige mening?”
(Het woord “onbevallige” moest natuurlijk ‘onwelgevallige’ zijn, zoals ze ook zelf meteen corrigeerde.)
Het punt was en is namelijk precies dat: niet lezen maar wel schrijven. Dat doe ik overigens zelf ook wel eens – niemand is perfect.