Datum recensie:
Nu ik deze recensie schrijf, merk ik wel dat de onderwerpen waarover het programma zelf, door zijn chaos, niets duidelijk maakte, op de website wél helder en informatief beschreven staan. Misschien is dat dus bedoeling en taak van het tv-programma: een irritant uithangbord voor de site, dat door zijn hinderlijke structuur toch de aandacht trekt en zo mensen naar de wél goede info op de site lokt.
In die vorm is de opzet dan geslaagd, en ik lever daar graag mijn bijdrage aan door hier nog eens extra de aandacht te vestigen op deze zowel belangrijke als belangwekkende informatie.
Floortje Dessing presenteerde een onderdeel over (denk ik, want het ging weer zo snel) Abchazië. De opnamen waren kennelijk gecombineerd met die voor haar eigen nieuwe programma 3 op reis. Prima plan, spaart geld en energie. Over de uitzending van 3 op reis van 23 december kom ik straks nog te spreken.
Ik vind Floortje Dessing leuk en steeds leuker worden. Alleen, ze kan niet monteren. Ze is de koningin van de chaos-tv, dus niet zo vreemd dat ze mee mocht doen met het chaosprogramma ‘Dit was het nieuws niet’. Overigens was haar bijdrage nog een van de rustigste daarin, dus misschien begint zij zich toch in de goede richting te ontwikkelen.
In haar eerdere programma’s Yorin Travel en RTL Travel vertoonde ze altijd
prachtige beelden uit heerlijke vakantielanden, maar dan wel zo kort dat je ze
niet kon zien. Net als je ging beseffen dat het mooi was wat je zag en nog
wat beter wilde kijken, was de camera al weer weggeflitst.
In elke aflevering werden ca. drie bestemmingen behandeld, niet ordelijk
na elkaar, maar in tientallen strookjes geknipt en als
een soort harmonica in elkaar geknutseld.
Ik vind dat uiterst irritant.
Wat zou toch de overweging zijn om programma’s op deze manier te maken?
Mensen zappen anders weg? Als ik wil zappen doe ik dat zelf wel. Als ik niet zap en ik kijk naar één programma, dan wil ik één programma zien en niet 3 of 7 programma’s door elkaar met een ingebouwde zap.
Jonge mensen zijn de doelgroep en die willen het zo? Is de neiging tot chaos dan specifiek iets voor jongeren? Nee, want ik (steekproef van 1) ben zelf 52 en ook chaotisch.
Lees een willekeurig stukje van mij en je ziet dat ik heel associatief ben (vandaar de vele hyperlinks en mijn liefde voor HTML en multi-tasking OS’en), het het liefst voortdurend over vijf (al dan niet gerelateerde – maar dan vaak alleen of voornamelijk voor mezelf inzichtelijk; anderen, waaronder collega’s, kunnen dat niet altijd volgen) dingen tegelijk zou willen hebben, en dat ook doe met een omhaal van woorden en komma’s, tussenzinnen, aandachtstreepjes en haakjes, (soms ook (geneste!) haakjes (d.w.z. op meerdere niveaus)), maar gelukkig weet ik me meestal te beheersen en orden ik mijn materiaal vooraf en maak ik er toch nog iets leesbaars van.
Zo moet het dus niet. Dat zal iedereen met me eens zijn. Waarom zijn tv-programma’s dan wel zo?
De doelgroep is dan misschien jong, veel van de presentatoren en gasten waren niet eens zo veel jonger dan ik, enkele misschien wel ouder. Dat doet volgens mij niets af aan hun kwaliteiten.
Als alle media zich op hetzelfde jonge publiek richten, vissen ze allemaal in dezelfde vijver. Dan blijven marktaandelen en reclame-inkomsten voor iedereen laag.
Jongeren schijnen gemakkelijker beïnvloedbaar te zijn. Dat geldt voor hun koopgedrag en ook voor hun opvattingen – dat laatste is belangrijk voor een ideële omroep als LLiNK. Daar staan drie dingen tegenover:
Als dus – zoals ik denk – vooral of ook ouderen houden van wat meer rust en diepgang in programma’s, dan is het verstandig dat programmamakers zich daar iets van aantrekken.
Zou er wel eens echt onderzoek naar gedaan worden? Of mensen die flitsprogramma’s wel fijn vinden? Of gaan de makers ongevraagd van dogma’s uit?
© 2007-2008 R. Harmsen, alle rechten voorbehouden