Gevonden via
Joke Kaviaar had moeten worden
uitgelachen, niet veroordeeld.
Gelezen:
Gerechtshof vermindert in hoger beroep
celstraf Joke Kaviaar tot twee maanden voorwaardelijk,
door “Steungroep
13 september”.
Bevestiging hogerberoepuitspraak: Lagere straf voor het plaatsen van opruiende teksten, 28 mei 2014, bij Rechtspraak.nl. De uitspraak van het gerechtshof zelf kan ik niet vinden, jammer dat die (nog?) niet gepubliceerd is. Wel de eerdere uitspraak van de rechtbank Noord-Holland: RBNHO:2013:BY9120 van 22 januari 2013.
Eerder commentaar van mij, bij BarracudaNLs: 18 mei 2014 12:10, citaat:
“Als ik het goed begrijp, steunt
Barracuda dus Joke Kaviaar en vindt B. dat de rechtbank
fout zit.
Ik ben het daar zeer nadrukkelijk niet mee eens. Ik heb de
motivatie van de rechtbank gelezen en sta daar achter.
Dit was inderdaad opruiing en die moet bestraft worden.
4 maanden gevangenis vind ik terecht. Het is geen censuur
want de vrijheid van meningsuiting is NIET onbeperkt of
absoluut.
Ik hoop dat dit vonnis in hoger beroep standhoudt.
Desnoods met een wat kortere straf want 4 maanden is
fors.”
Eerdere stukken van mij over de grenzen aan de vrijheid van meningsuiting: Uitingsvrijheid absoluut? (3 december 2011), Niet absoluut (15 maart 2014), Absoluut of met wettelijke grenzen? (6 mei 2014).
Nog iemand die het m.i. niet begrijpt en die uitleg nodig heeft: Rob Bloemkolk (21 mei 2014). Tweets van mij in reactie daarop: 9:04, 9:06, 9:07.
Citaat uit de verklaring van de steungroep:
“De uitspraak is daarmee minder zwaar dan het eerdere oordeel, maar blijft een klap in het gezicht, van Joke, van verdedigers van het vrije woord, en van al diegenen die in woord en daad de onmenselijk repressieve migratiepolitiek van de Nederlandse staat willen blijven bestrijden.”
Dat klopt niet, want het vrije woord bestaat in Nederland, alleen is het niet onbeperkt vrij. Er zijn wettelijke grenzen aan, zoals mag volgens het Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden van de Leden van de Raad van Europa. Een van die beperkingen is dat je niet mag oproepen tot geweld of het plegen van strafbare feiten tegen het openbaar gezag. Zie artikel 131 Sr.
“Het betekent ook dat Justitie nog meer ruimte krijgt om kritische geluiden nog harder aan te pakken. /”
Dat is onjuist. Justitie (beter gezegd: het Openbaar Ministerie) heeft nog even veel ruimte om op te treden, maar niet tegen kritische geluiden. Want de rechterlijke uitspraken richten zich niet tegen kritische geluiden, maar tegen het overschrijden van grenzen aan de manier van uiten. Citaat uit het vonnis van de rechtbank:
“De rechtbank overweegt hiertoe
dat, hoewel het Europese Hof voor de Rechten van de Mens
(EHRM) heeft bepaald dat het recht van vrijheid van
meningsuiting tevens uitlatingen kan inhouden die ‘shock,
offend or disturb’, verdachte met haar artikelen verder
is gegaan dan dat. Verdachte heeft immers in haar teksten,
zoals hieronder nader zal worden uiteengezet, niet alleen
op een kritische en prikkelende wijze getracht het
maatschappelijk debat of de politieke discussie over het
door Nederland gevoerde asielbeleid aan te zwengelen
[nota bene: dat mag dus wel!; RH]
maar verdachte heeft in dat kader
opgeroepen tot het plegen van strafbare feiten teneinde
de door haar gewenste doeleinden te bereiken,
[en dat mag niet, dat is over de grens
van het toelaatbare; RH]
zodat gezien in dat licht de inbreuk
op haar vrijheid van meningsuiting in een democratische
samenleving noodzakelijk is.”
Verder citaat van de Steungroep:
“De Steungroep ziet dit als een gevaar voor iedereen die tegen het repressieve staatsbeleid in wil gaan.”
Dat gevaar is er niet, want iedereen mag in vrijheid tegen het staatsbeleid (repressief of anderszins verkeerd) ingaan, maar alleen binnen de zeer ruime grenzen. Dus zonder smaad, laster of belediging, en ook zonder opruiing. Verder mag alles, hoe fel, hard en kritisch ook.
“Joke en haar sympathisanten laten het er niet bij zitten. Het gevecht gaat door. Langs juridische weg via cassatie, desnoods naar het Europese Hof van Justitie. Buiten de rechtbank via solidariteitsacties en door scherp stelling te blijven nemen tegen de onmenselijke praktijken van de Nederlandse staat.”
Scherp stelling nemen mag, dat heeft de rechter niet verboden en dat zal ook geen rechter in Nederland verbieden. Want er is vrijheid van meningsuiting met zeer ruime grenzen. Er mag heel veel. Maar niet alles mag. Oproepen tot geweld mag niet.
“Joke is geenszins van plan zich de mond te laten snoeren.”
Haar is niet de mond gesnoerd. Haar mening mocht ze geven en dat mag ze blijven doen. Net als iedereen.
“Het is van belang dat zij niet alleen staat, dat haar teksten verspreid blijven worden, dat ook anderen hun nek uitsteken, en dat het verzet tegen de onderdrukking, vervolging en deportatie van vluchtelingen verder wordt opgevoerd.”
Verzet mag, mits binnen de ruime grenzen van de wet. Daar hoef je niet je nek voor uit te steken, dat mag gewoon, in vrijheid.
“Degenen die Joke het zwijgen op willen leggen en dit verzet willen neerslaan, mogen hun zin niet krijgen.”
“Ze” krijgen niet hun zin want dat hebben “ze” niet in de zin. Uit dit citaat spreekt onbegrip van hoe het in Nederland geregeld is met de uitingsvrijheid en de rechtspraak. Ik hoop met dit artikel iets van dat onbegrip te hebben weggenomen.
Copyright © 2014 van R. Harmsen, alle rechten voorbehouden.