Kleuren: Neutraal Raar Opnieuw laden pagina
Hoofdmenu van rudhar.com
Muziekmenu van rudhar.com
This text in English
25–
(Terug naar het eerste deel)
Een van de stukken die ik noem in mijn ‘playlist’ is het vioolconcert (1940) van Aram Khachaturian (1903-1978). Er komt een akkoordwisseling in voor waarbij een noot een andere rol gaat spelen.
Ik blijk er eind december 1996 (dus nu vrijwel 11 jaar geleden) met collega G. Daniel Bugel over ge-e-maild te hebben, en in oktober 1998 met Jan Willem Dormolen. Ik dacht dat het later was en ook met anderen.
In de ochtend van 16 november 2007 gebeurde er iets dat haast geen toeval
kan zijn: ik klikte zoals gebruikelijk een
internetradiostation
aan, een
regionaal station
in de Noord-Alentejo maar weer eens. Maar het kwam niet
door, MediaPlayer ging hangen. Dat gebeurt af en toe.
Ik schoot MediaPlayer af via ctrl-alt-delete.
Dan toch maar weer eens het klassieke Portugese radiostation,
daar luisterde ik al een tijd niet zo vaak meer naar.
Wel had ik de avond ervoor half slapend op
de Nederlandse radio (niet via internet) psalmen van
Sweelinck,
gehoord, a capella, en zoals erbij verteld werd, in
middentoonstemming.
Ook interessant.
Dat klassieke station Antena 2, deed het dus wel, ik hoorde een viool, ik dacht “dat ken ik, nu komt die noot”, en die kwam ook. Ravel? Beethoven? Nee, Khatsjatoerian. Bleek het EXACT dat fragment te zijn, aan het eind van het tweede deel van het vioolconcert, waar ik jaren geleden al iets over geschreven had.
Ik dacht: “Dat is geen toeval, dat is een voorteken. Waarvan weet ik nog niet. Dat ik eens een poosje kap met vertalen en over o.a. muziek ga schrijven?”
Inmiddels heb ik de details van de beschrijving inderdaad verplaatst naar een aparte pagina, en ben ik vast van plan die daar verder uit te werken.
Toch geloof ik niet in voortekenen en voorbestemming, want telepathie
bestaat ook niet. Dit weet ik door het volgende voorval:
Op 25 december om 14.42 moest ik opeens aan mijn zoon denken die
ergens in Noord-Italië aan het snowboarden was. Ik zag hem in gedachten
bedolven onder sneeuw, als door een lawine. Ik maakte me toch zorgen
en stuurde hem er in een sms over. Een uur of wat later kwam het antwoord:
de sneeuw was maar 60 cm dik en het ging hem goed.
This text in English
Muziekmenu van rudhar.com
Hoofdmenu van rudhar.com