Le
Le Introduction al IED / forma le base de interlingua.
Isto es un phrase que io ha in mente pro usar, forsan un die si necesse e si pote adjutar, pro introducer un summario del introduction al IED, que explica le manieras de extraher vocabulos ab linguas fonte, listate in un spisse libro, le Interlingua English dictionary.
Ille phrase sembla haber un metro que lo face facile a cantar, ben que non conforma a un metro formal traditional. Proque es isto?
| Le Introduction al IED | / | forma le base de interlingua. |
| ̯ – ̯ ̯– ̯ – ̯– | / | – ̯ ̯ – ̯ ̯ – ̯– ̯ |
| ̯– ̯ ̯– ̯– ̯– | / | – ̯ ̯– ̯ ̯– ̯– ̯ |
| – ̯ ̯ – ̯ – ̯ – | / | – ̯ ̯ – ̯ ̯ – ̯ – ̯ |
In le prime linea sub le texto io ha representate syllabas atone con un breve basse ( ̯), e syllabas tonic, includite les con accento secundari, con un ‘n-dash’, (–). Le spatios, normalmente inaudibile, es hic spatios visual pro melio poter controlar le patrono metric con le parolas typate. In “introduction” e “interlingua” io audi un accento secundari sur le syllaba “in”: le pronunciation es [ˌintrodukˈt͡sjon] e [ˌinterˈlingwa], ben que in un altere contexto, [inˌtrodukˈt͡sjon] serea anque possibile; le accento secundari non es phonemic.
In le secunde linea le separation de parolas es via, pro melio vider le gruppation metric.
In le tertie linea cata vice duo breves in succession es alique contrahite: ( ̯ ̯ ). In le initio del phrase le syllabas ‘le’ e ‘in’ es contrahite assi que resulta un sol syllaba tonic (–).
Le ration que iste phrase es ben cantabile, sin corresponder con un metro regular acceptate in le litteratura mundial, es que in musica il non solo ha duo optiones, tonic o atonic, pesante o legier, longe o curte, etc., ma on pote bisecar un syllaba o nota longe, faciente duo notas con le medietate del longor original.
In le hexametros dactylic de Homero e altere poetas grec, in vice de un dactylo (– ̯ ̯) poteva anque apparer un spondeo (– –), un del manieras de crear plus libertate e flexibilitate. Con le adjuva de musica moderne nonobstante, on pote additionalmente admitter un trocheo (– ̯), si le elemento longe de isto es legiermente plus longe que lo del dactylo, e le duo elementos curte del dactylo es cata un un poco plus curte que le un del trocheo.
Finalmente, como licentia poetic le secunde syllaba del pede <D> in <IED>, pronunciate /de/, manca. Assi resulta duo vices quatro pedes, cata un del qual pote esser trocheo, dactylo o spondeo. Un metro ditetral, un ditetrametro o octametro.
In retrospection io non trova mi essayo metric multo successose, potius facticie e fortiate. E.g. “libere” in le antepenultime strophe deberea esser ‘optional’ pro exprimer lo que vermente io voleva dicer, ma le metro non lo permitteva. Io non es un poeta, ma un prosaista, un essayista. Ancora io trova metro importante, ma va, o continua, applicar lo a prosa. Si un phrase ‘sona ben’, apparentemente il ha un certe balancia in le vocales e consonantes (auditive- e visualmente), ma anque in le rhythmo del syllabas.