7 en
Inhoudsindicatie: FTTH – Fiber to the Home. Een ervaring met Caiway glasvezelinternet, Genexis-modem, TP-Link Deco M5 wifiboosters.
ADSL, Asynchronous Digital Subscriber Line hebben we al heel lang, wie niet. Vanaf 2014 van Tele2. De snelheid werd een paar keer spontaan verhoogd, wat ik niet zo nodig vond, want genoeg is genoeg. Uiteindelijk zaten we op 8 megabit per seconde download, en slechts 1 upload. Dat is het asymmetrische van ADSL. Slim, want gewone gebruikers downloaden veel vaker en meer dan dat ze uploaden. En het moet wel allemaal over dezelfde draadjes, dus technisch moet je kennelijk kiezen.
Die 8 Mb/s is genoeg voor radio, maar ook voor televisie. We hadden vroeger kabeltelevisie via coax, daarna een tijdje Digitenne, maar dat werd steeds duurder, dat hebben we opgezegd. Toen ook televisie over die ADSL, dankzij een Google Chromecast, via dingen als NPO Start en RTL XL. Dat gaat heel goed, op een niet heel groot tv-scherm, en dan kunnen gerust nog een of twee mensen Youtube-filmpjes (niet in High Definition) erbij draaien op tablet of laptop, dat stoort niet.
Als het al eens haperde, dan kwam dat doordat wifi in feite veel te weinig kanalen heeft, die ook nog eens overlappen, en waar tegenwoordig vrijwel iedereen tegelijk gebruik van maakt.
Maar toch. De laatste tijd voel ik af en toe de behoefte een zipfile van ruim 150 MB te uploaden, in verband met het testen van een automatische installatie van web- en mailserver, en dan is 1 Mb/s echt irritant weinig. Reken maar na: 150 megabyte is 1200 megabit, bij 1 megabit per seconde duurt dat dus minstens (de maximale snelheid haal je niet altijd) 1200 seconden ofwel wel 20 minuten. Te lang.
Ook besef ik al lang dat diverse back-ups op diverse USB-schijven door redundantie veiligheid bieden, maar als je brand krijgt, kan toch in een keer alles verloren gaan, en dan heb je alsnog helemaal niks. Je moet dus eigenlijk regelmatig wisselen met exemplaren in een brandvrije kluis op een andere locatie.
Maar ook kopieën te hebben in de cloud, onder eigen beheer, en in Nederland zodat de AVG (GDPR) geldt en de Amerikaanse geheime diensten niet mee kunnen kijken, dat is wel een rustgevend idee. De kleinste VPS (Virtual Private Server) bij bijvoorbeeld Tilaa biedt tegenwoordig al 60 GB opslagruimte (60 miljard bytes, dat is ruim 200 meter boekenkast), dus waarom niet?
Maar 4 GB uploaden over 1 Mb/s duurt theoretisch 9 uur, in de praktijk
langer. Slimme software als rsync, dat vaak lukkende
pogingen doet alleen over te sturen wat veranderd is, helpt wel, maar
werkbaar wordt het daar nog steeds niet van bij zo’n lijnsnelheid.
Ik zag vorig jaar een aanbieding ADSL 50/30 van T-Mobile. Tele2 is tegenwoordig ook T-Mobile, dus hardwarematig zou er vrijwel niets veranderen. Maar ik zag ook een aanbieding, een jaar tegen gereduceerde prijs, van Caiway. Glasvezel, 250 Mb/s. Donkere Dagen Deals, noemden ze dat geloof ik. Leuke alliteratie wel. Meer bedrijven waren op het idee van die kreet gekomen.
Eerder had ik wel eens aanbiedingen bekeken van Delta Fiber. Als ik dan een postcodecheck deed, wisten ze niet zeker of het bij ons wel zou werken. Ik moest voor de zekerheid maar naar Zeeland bellen. Maar ik woon niet in Zeeland. Recent kwam ik erachter dat Delta en Caiway al jaren één concern zijn. Het maakt dus niks uit.
De decemberaanbieding van Caiway bleek in januari weer of nog steeds te gelden (inmiddels hebben ze andere), dus toen hebben we maar toegehapt: als je dan toch iets moderners en snellers neemt, dan maar meteen een flinke klapper maken: 250 keer sneller uploaden en 40 keer sneller omlaagladen.
Die back-ups naar de cloud kunnen daarmee. Een paar minuten bijwerktijd maar.
Ik bestelde op 13 januari 2022. De ingangsdatum zou vrijdag 28 januari worden. Niet toevallig pas 14 dagen later. Ik denk dat dat te maken heeft met de wettelijke bedenktijd bij kopen op afstand. In die periode heb je het recht om verpakkingen te openen en de dienst uit te proberen. Teruggestuurde spullen controleren en opnieuw verpakken kost geld. Dus sturen ze ze pas na afloop. Het contract ligt al vast en dat is de start van de bedenktijd.
Ik snap Caiway wel, en ik verwijt het ze niet. Meer iets voor de wetgever, om na te denken over onbedoelde effecten. Het doel is uiteraard de consument te beschermen tegen impulsieve, ondoordachte, door gladde colporteurs aangeprate beslissingen. Maar wat als je al maanden, zo niet jaren, hebt nagedacht over wat je wilt? Wij doen dat. Als de beslissing dan valt, dan is die ook hard. Geen bedenktijd meer nodig, die is voorbij. Toch moet je dan wachten. Jammer. Maar niet erg, want op een paar dagen komt het niet aan.
Ingangsdatum 28 januari 2022. Dat bleek te betekenen dat die vrijdag, laat in de middag, het pakket verstuurd werd. Te zien met de Track&Trace. Zaterdag had ik het. Best raar eigenlijk dat er dan ’s nachts mensen moeten sorteren en vervoeren, terwijl er helemaal geen haast bij is. Nachtwerk, onregelmatig werk in het algemeen, is ongezond, dat blijkt uit alle onderzoeken. Maar ja, dat is nou eenmaal hoe de postbezorging georganiseerd is.
De instructie was dat per sms of brief zou worden bekend gemaakt vanaf wanneer de verbinding gebruikt kon worden. Ik dacht, laat ik eens een keer niet eigenwijs zijn en alles beter weten, en nu eens netjes wachten tot het moment daar is. Ik las alle instructies en handleidingen alvast goed door. Een sms kwam niet, en pas op dinsdag zou weer post bezorgd worden. Duurt wel lang, maar zoals ik al zei, op een paar dagen komt het niet aan.
Dinsdag, vier uur, nog steeds geen brief. Maar eens bellen. De wachttijd zou langer zijn “dan u van ons gewend bent”. Ik ben niks gewend, maar had geen zin in wachten. Chatten kon ook, en daar had ik vlot iemand ‘aan de lijn’, die bevestigde dat ik kon gaan installeren. Goed zo. De brief kwam overigens pas woensdag, en daar stond alleen het tijdelijke wachtwoord in, behorend bij het al eerder per e-mail ontvangen klantnummer, tevens gebruikersnaam. Maar geen tijdstip dat de lijn open gegaan was.
De installatie was duidelijk, simpel en snel: kabels erin, wachten tot de lampjes op de juiste wijze branden (duurt een minuut of wat). En toen werkte het! En goed ook. De beloofde snelheid was 250 megabit per seconde, maar ik haalde een keer maar liefst 298! Dat is dan wel met de laptop via een ethernetkabel rechtstreeks op het glasvezelmodem ingeplugd. Via wifi (ook verzorgd door dat glasmodem, merk Genexis, in zowel de 2,4 en als de 5 GHz-band) gaat het uiteraard iets langzamer, mede afhankelijk van de concurrentie op de draadloze kanalen, en de locatie van het wifistation.
Ik las bij Caiway dat per 1 maart 2022 de snelheden omhoog gaan, 250 Mb/s wordt dan 300. Kennelijk is dat al zo, de techniek loopt vooruit op de commercie.
Een testsite: Ziggo. En ik uploadde een flink bestand naar eerdergenoemde eigen VPS.
Dik tevreden dus. Eén punt van kritiek: naar Internet toe biedt Caiway alleen een IPv4-nummer, geen IPv6. Is voor mij niet erg, ik heb niet per se IPv6 nodig. Maar vreemd is het wel, dat zelfs bij nieuwe klanten dit anno 2022 nog steeds niet standaard is. IPv6 bestaat al sinds 1998, en al die tijd wordt geroepen dat de IPv4-nummers binnenkort opraken. Kennelijk niet dus.
Nieuwe klant, maar ook een nieuwe aansluiting? De glasvezelkabels liggen er denk ik al sinds de bouw van het huis, bijna 25 jaar geleden. Maar de achterliggende apparatuur in de wijkcentrales zal toch niet ook zo oud zijn? Hoewel, als ze goed werkt, waarom niet? If it ain’t broke, don’t fix it. Aan de andere kant, er komen steeds meer aanbieders van IPv6-only hosting, bijvoorbeeld van ungleich.ch. Sites daarop kun je niet bereiken als de access provider blijft hangen in het verouderde IPv4.
*) Welles.
Bij de aanbieding van Caiway hoorde ook een jaar gratis drie wifiboosters, daarna te huur voor 1 euro per stuk per maand. Handig als je glasvezelaansluiting op een onhandige plaats zit (meestal in de meterkast), en/of je huis zo in elkaar zit dat je met de wifi die in het glasvezelmodem ingebouwd zit, niet overal voldoende dekking krijgt. Althans op de plekken waar je die nodig hebt.
Zo soepel als het installeren van de glasvezel op zich ging, zo moeizaam waren deze wifiboosters aan de praat te krijgen. Het kostte me zowat een hele dag, en ik ben toch wel een beetje technisch. Misschien is dat juist het probleem …
Achteraf gezien was de voornaamste oorzaak van de problemen een misverstand aan mijn kant. Dat werd in de hand gewerkt doordat ik in 2014 al een losse booster aanschafte, merk TP-Link type TL-WA850RE. Die zit zo in elkaar dat hij het wifisignaal van een ander basisstation oppikt, ongeacht merk, en dat versterkt, en natuurlijk weer terugkoppelt.
Weliswaar verliep het configureren toen ook al niet soepel, zoals wel vaker door mijn eigen domheid, maar dat staat los van de moeilijkheden nu.
Door die ervaring van toen verwachtte ik dat de door Caiway meegeleverde drie stuks TP-Link Deco M5 ook zo zouden werken: je kan er een of meer met een ethernetkabel aan de router van het glasmodem hangen, dat is sneller en betrouwbaarder, want dan heb je minder last van storing door andere wifigebruikers rond je huis. Maar alle drie los kan ook. Dacht ik. Maar dat is kennelijk niet zo.
Dus toen ik na veel getob (daarover straks meer) eindelijk op drie Deco’s drie groene lampjes had, gezellig in de gang bij de meterkast met verlengsnoeren over de vloer en een krukje omdat ik het glasmodem al hoog had opgehangen en de kabels net te kort waren, toen haalde ik tevreden drie Deco’s uit het stopcontact om ermee door het huis te gaan voor het vinden van de optimale plaatsing. De wifi van het glasmodem, dat tijdens de installatie uit moest, nu weer aan, via kabel op de laptop, ingelogd op 192.168.1.254, in de veronderstelling dat de Deco’s daaruit hun internetverbinding zouden betrekken, om dan samen onderling de extra wifidekking te verzorgen.
Dat resulteerde in drie rode lampjes. D.w.z. rood na minutenlang geel. Geel duidt het opstarten aan. Waarom dat zo lang moet duren is mij een raadsel. Zo’n booster moet een signaalprocessor bevatten die letterlijk miljoenen bits per seconde weet te verwerken, en ook nog op zeer slimme wijze in radiosignalen weet te coderen en moduleren en andersom. En dan duurt opstarten – Wat houdt dat eigenlijk in? Er is toch redelijkerwijs niks te doen? Gewoon beginnen, nu! – niet een seconde, maar minuten? Raar.
Maar dat terzijde. Het punt is, drie Deco’s los in de lucht werkt niet. Er moet er minstens één met een kabel aan de router hangen. Dat betekent dat de wifi van het modem (incl. router) vrij zinloos is, want de bijgeleverde kabel is twee meter lang, zodat die ene booster standaard ook in de meterkast komt te liggen (niet hangen, want dat kan bevestigingstechnisch niet!), of ergens er dichtbij.
Ik dacht bij het zien van die rode lampjes: ik heb toch iets verkeerd gedaan, waarschijnlijk een tikfoutje in de netwerknaam of het wachtwoord. Dus ik resette ze alle drie. Met balpen of potlood het knopje 1 seconde indrukken. Dat had ik niet moet doen, want toen kon ik weer van vooraf aan beginnen. Had ik maar die ene Deco weer aan de ethernetkabel gehangen, dan had het misschien meteen gewerkt. Maar welke van de drie? Je moet er labeltjes op plakken om dat te weten, of die ene nooit van de kabel afhalen. Staat niet in de handleiding. (Of zou je een willekeurige Deco aan de kabel kunnen hangen, en worden de andere dan vanzelf satelliet? Ik ga het niet proberen, veel te blij dat ik het werkend heb.)
Hoewel, het staat wel in de handleiding. Maar je kunt het verkeerd lezen. En ik deed dat. De mini-handleiding van TP-Link zelf verwijst alleen in 37 talen naar hun app. Daar heb je dus niks aan qua handleiding. Caiway heeft aan het pakket een eigen, Nederlandstalige beschrijving toegevoegd over de TP-Link Deco M5-boosters. Citaat van bladzijde 6:
“Een van de Deco’s sluit u direct aan op uw modem met de bijgeleverde kabel. Hiervoor gebruikt u de vrije LAN-poort op het modem, maar dat leggen we verderop bij de installatie uit.”
Ik vatte dat zo op: bij de installatie moet die ene Deco aan de kabel. Is het installeren en configureren klaar, dan mag hij eraf. Maar bedoeld is hoogstwaarschijnlijk: bij installatie én daarna, dit wordt de permanente situatie.
Nog een citaat, stap 4 op bladzijde 8:
“U sluit altijd één Deco bedraad aan op het modem. Dit is dan de hoofd Deco waarmee de andere Deco’s vervolgens verbinding maken”
Hier ook, ik las: tijdens installatie, maar bedoeld is: altijd.
Op bladzijde 12 en 13 staan de “Tips en tricks voor een goede installatie van 2 Deco’s” respectievelijk “3 Deco’s”. Ook dat droeg bij aan mijn verkeerde begrip: de suggestie is dat je met alle drie de Deco’s kunt experimenteren om de beste plekken te vinden. In werkelijkheid heb je voor één ervan geen keus: die zit immers met een kabel van 2 meter vast aan het glasmodem, dat met een betrekkelijk korte kabel vast zit aan het punt waar de glasvezelkabel het huis binnenkomt. En daar zit je aan vast.
Als je het eenmaal weet, is het wel logisch, maar ik dacht heel lang een andere kant op. Misschien kunnen in een volgende druk de formuleringen verscherpt worden, zodat geen misverstand meer mogelijk is. Er is namelijk een kans, weliswaar miniem, dat anderen ook zo denken als ik.
Op de doos waarin de drie apparaatjes TP-Link Deco M5 worden geleverd, staat een plaatje van een gigantisch, Amerikaans aandoend huis van wel “5,500 square feet”. Dat is ongeveer 500 vierkante meter, staat aan de andere kant van de doos, en op de zijkant. Heel groot dus. Op dat plaatje zie je één Deco die via een blauw lijntje verbonden is met “Internet”, en de andere twee Deco’s in een driehoekige opstelling, verbonden via een dikke gele lijn “2.4 GHz wireless connection” en een mintgroene lijn “5 GHz wireless connection”.
Ik dacht: een voorbeeld van hoe het kan. Bedoeld is: het kan alleen maar zo, zo moet het.
Het kwartje viel bij mij pas toen ik zocht naar uitleg over de modus ‘Access Point’ die je aan het eind moet instellen (ook weer een enorm getob, waarover later meer). Ik vond deze URL. Er staat een vage foto van een scherm uit de Deco-app. Om te citeren moet ik de tekst overtikken, kopiëren en plakken gaat niet. Niet handig. Maar dat moet dan maar.
“Router (Default)
In router mode, Deco connects to the internet directly via Dynamic IP,
Static IP or PPPoE, and shares internet access to multiple wired or
wireless devices. NAT and DHCP server are enabled by default.”
En over de andere stand:
“Access Point
In access point mode, Deco connects to a wired or wireless router via
an Ethernet cable and extends the wireless coverage of your existing
network. Functions like NAT, Parental Controls and QoS are not supported
in this mode.”
Ik vind de formulering niet helder, hoewel ik alle technische begrippen ken en begrijp. “[...] Deco connects to a wired or wireless router [...]”, bedoelen ze dan dat die router zelf draadloos met het grote wereldwijde internet verbonden is? Zo’n situatie heb ik nog nooit meegemaakt. Of bedoelen ze een router die met een kabel aan internet hangt (DSL, ADSL of glasvezel), en zelf ook draadloze toegang mogelijk maakt, wifi dus, zoals het door Caiway beschikbaar gestelde Genexis-modem ook doet?
En “[...] Deco [...] extends the wireless coverage of your existing network [...]”, dat is dan niet een draadloos netwerk waarvan het bereik, de dekking, wordt uitgebreid, maar de Deco’s vormen zelf een uitgebreider draadloos netwerk. De wifi van de Genexis kun je beter uitzetten, omdat één Deco, namelijk de bedraad aangesloten Deco, er vlakbij zit. Tenzij je zelf een veel langere ethernetkabel hebt, of trekt, naar een plek elders in het huis.
Ook dit had weer bij kunnen dragen aan mijn verkeerde interpretatie, ware het niet dat op dat moment het kwartje viel, en ik inzag dat ik op het verkeerde spoor zat, namelijk doordat er duidelijk staat: “[...] Deco connects to a wired or wireless router via an Ethernet cable [...]” (mijn vetdruk).
Altijd met een ethernetkabel dus. Dat is essentieel. Trouwens, op de plaatjes erboven, van “Ethernet Backhaul” en “Wi-Fi Backhaul” zie je ook steeds minstens één Deco met een kabel aangesloten.
(Raar woord trouwens, “backhaul”. Volgens Merriam-Webster betekent het: “the physical part of a communications network between the central backbone and the individual local networks”. Dan snap ik het nog steeds niet, of misschien is het woord hier wel verkeerd gebruikt. Maar dat terzijde.)
Het installeren, instellen, configureren, hoe je het maar wilt noemen, van de wifiboosters TP-Link Deco M5 moet gebeuren met een app op een smartphone. Bij het installeren van de app meldde hij dat hij een heleboel wilde weten en toegang tot veel dingen wilde. Ik dacht dat ik kon kiezen wat ik zou toestaan, maar het onduidelijke pijltje (is omhoog ja of juist nee?) is waarschijnlijk eerder bedoeld om de uitleg van elk afzonderlijk punt zichtbaar te maken of niet.
Je moet dus alles accepteren, er is geen keus. Er zaten dingen bij waarvan ik me afvraag of dat nou wel zo nodig moet. Als het op een laptop was geweest, had ik met copy-paste een notitie gemaakt en ze hier geciteerd en besproken. Op zo’n priegelig telefoonschermpje krijg ik dat niet voor elkaar, hoewel ik weet dat copy-paste erop kan, maar hoe ook weer? Moeizaam, herinner ik me. En heb je op een smartphone directories en bestanden, waarin je iets kunt opslaan, om het later weer terug te vinden? Ik weet niet hoe. Niemand doet dat waarschijnlijk.
Hoe dan ook, ik heb sterke twijfels of deze Deco-app wel voldoet aan de AVG, de in de hele Europese Unie geldende Algemene Verordening Gegevensbescherming. Volgens de AVG mag je niet zomaar persoonsgegevens verwerken, maar alleen als dat echt nodig is, en dat moet dan ergens nauwkeurig beschreven staan.
Een vertaalfoutje: er kwamen plaatjes in beeld van wat je allemaal nodig hebt. Eén item heette “oplader” maar zag eruit als een adapter, waarvan er drie bij de drie Deco’s geleverd zijn. Ik vermoed dat in een vertaalgeheugen of terminologielijst heeft gestaan: [en] adapter = [nl] oplader. Vaak is dat ook zo, veel moderne apparaten hebben accu’s (veelal batterijen genoemd), en de adapter is dan tevens oplader. Maar niet bij deze Deco’s, die hebben geen accu en worden dus ook niet opgeladen. Een vertaler moet altijd zicht op de context hebben, niet alleen op de pure tekst. Veel niet-vertalers snappen dat niet.
Zoals ik al liet merken, ik vind apps op een smartphone erg onhandig. Ik werk altijd op een laptop met Linux Mint, tot augustus 2019 gebruikte ik Windows, dus daarin ben ik ervaren en bedreven. Ik heb alleen een smartphone om sms’en te kunnen ontvangen voor tweefactorauthenticatie (op basis van iets dat je hebt, en iets dat je weet), nadat mijn simpele alleen-bellen telefoontje dat alleen 2G kon, door de provider niet meer werd ondersteund. Nu heb ik een oude overgenomen HuaWei met 4G, maar zonder databundel, zodat ik internet er alleen op kan gebruiken als ik wifibereik heb. De Android-versie erop is verouderd, veel apps doen het er daardoor niet op. De Deco-app gelukkig wel.
De Deco-app klaagde op een gegeven moment dat de internettoegang was weggevallen. Dat klopt, in de instructie van Caiway stond dat de wifi van het Genexis-modem uit moest. Ik moest dan maar op mobiele datatoegang over. Maar dat kan mijn smartphone dus niet, omdat ik prepaid heb, alleen bellen en sms. Meer heb ik ook niet nodig. Even later ging de app toch weer wel gewoon verder, dus die toegang is helemaal niet nodig. Rommelig.
Door al mijn getob moest ik vele keren de Wifi-netwerknaam en het wachtwoord invullen. Ik gebruik altijd veilige wachtwoorden, dus ingewikkelde. Op zo’n priegelschermpje betekent dat dat ik per keer een minuut of zo bezig ben. Regelmatig krijg ik een andere letter dan ik bedoelde, doordat ik kennelijk naast de letter tik. Op een pc of laptop, met een fatsoenlijk toetsenbord, en met directories en bestanden, had ik de beveiligd opgeslagen naam en wachtwoord kunnen kopiëren en plakken. Duurt seconden in plaats van minuten.
De Deco-app heeft eigen ideeën over wat we aan het doen zijn, in welk stadium we zijn: helemaal aan het begin, of één Deco gekoppeld en we gaan er meer aanhangen, of alles gekoppeld maar we moeten nog de modus Access Point instellen. De gebruiker heeft daar niet of nauwelijks zeggenschap over, je moet je maar schikken naar de mening van de app, en die mening is soms onjuist.
Door gebrek aan stopcontacten lag een te koppelen Deco in een andere kamer, kennelijk net te ver weg om nog via Bluetooth bereikt te worden. De app kreeg een time-out en raakte toen helemaal in de war. Opnieuw proberen lukte niet. Ik heb zowat een kwartier zitten tobben om de app weer in het spoor te krijgen, zodat ik verder kon op het juiste punt. Dit kan natuurlijk aan mij liggen, aan mijn onervarenheid met smartphoneapps. Maar ik haalde er een huisgenoot bij met veel meer ervaring, en die had ook grote moeite met deze app. Ik denk dat de app gewoon slecht ontworpen is en gebruikersonvriendelijk.
Toen ik eindelijk op drie Deco’s groene lampjes had, moest nog, staat in de handleiding op bladzijde 10, Stap 7, de Access Point Mode worden ingesteld. Ik snap wel waarom: de Genexis moet de IP-nummers uitdelen (DHCP), niet de Deco’s, en ook NAT (normaal niet nodig, tenzij je bijvoorbeeld thuis een website host) moet ook via de Genexis lopen, niet via de Deco’s.
Hier ook weer een vertaalfoutje: in de handleiding staat “Bedrijfsmodus”, dat lijkt me goed, al weet ik niet wat er in het Engels stond. Maar in de app zelf bleek (veel later pas) dit te zijn vermeld als “Bewerkingsmodus”. Ik begrijp niet hoe ze daarbij komen, dit gaat helemaal niet over een bewerking. Gewoon onzin, denk ik.
Veel later pas, schreef ik net, want ook hier heb ik weer ongeveer een kwartier zitten tobben voor ik die simpele instelling had veranderd. Want er was geen “Meer”, geen “Geavanceerd” en geen “Bedrijfsmodus”, zoals de instructie deed geloven. Bij klikken (pardon, tikken of tappen) op de diverse menusymbooltjes kreeg ik wel allerlei andere dingen te zien, onbegrijpelijke, of dingen waarvan ik me niet kan voorstellen dat iemand ze nodig heeft of zou willen. O.a. lid worden van een of andere ontwikkelaarsclub of zo. Slaat nergens op, zeker niet als het configureren nog niet eens gelukt is.
Uiteindelijk kwam ik toch waar ik zijn moest, maar ik weet niet meer hoe.
En het is toch allemaal zo simpel. Er zijn maar vier dingen om in te stellen:
Een fluitje van een cent als er een goede browsertoegang was geweest. Het glasvezelmodem van Genexis heeft die. Gebruik als webadres (URL) in een browser het IP-nummer 192.168.1.254 en je kunt inloggen. Op eenvoudige, duidelijke schermen is alles gemakkelijk in te stellen.
Het staat me bij dat die eerdere wifibooster die ik had (nog, maar niet in gebruik) zoiets ook had. Waarom de Deco M5 niet? Véél gemakkelijker dan zo’n kriegelapp.
Ik ontdekte gisteravond dat browsertoegang wel mogelijk is. Via een omweg. In de interface van de Genexis, die ik net noemde, kun je via het menu, een balk rechtsboven in het scherm, naar “Network” gaan. In dat scherm zit onderin een blok “Clients”, waarin je alle apparaten ziet die op dit moment aan het netwerk hangen. Eén daarvan heet deco-M5, twee andere hebben geen naam, maar dat zijn de andere twee Deco’s. Achter elk apparaat staat een IP-nummer. In mijn geval is dat 192.168.1.224.
Breng je dit nummer nu over (niet overtikken, copy-paste natuurlijk) naar de adresbalk van de browser (liefst in een nieuw tabblad), dan kun je inloggen met het wachtwoord van het TP-link-account dat je moest aanmaken om de Deco-app te kunnen downloaden.
Heb je de hoofd-Deco te pakken (welke dat is, is even uitproberen; niet per se degene waar wél een naam bij stond), dan kun je allerlei interessante dingen zien. Onder andere weer een lijst met apparaten die aan het netwerk hangen, nu met vermelding of dat via 2,4 GHz is (traditionele wifi) of 5 GHz (nieuwer en sneller).
In te stellen is er weinig, in feite alleen maar het wachtwoord (de sleutel) voor WPA2. O nee, zelfs dat niet. Wel te zien, niet te wijzigen. Als TP-Link deze interface zou uitbreiden om gegevens te editen, dan was die onwerkbare app niet meer nodig. Of alleen beschikbaar voor wie er wél mee om weet te gaan, naar keuze. Ieder zijn meug.
Ik ben tevreden over Caiway, de glasvezel werkt goed, de beloofde snelheid wordt gehaald, de Genexis is goed en duidelijk. De Deco’s werken ook goed, maar je moet wel snappen wat de bedoeling is. De Deco-app is een verschrikking. Deze zou moeten worden vervangen door, of aangevuld met, een simpele webinterface waarin dingen instelbaar zijn.
*) Omrekening megabyte naar boekenkast: 30 regels van 60 tekens op een bladzijde, tweezijdig bedrukt, 100 vel per centimeter, acht verdiepingen boekenplank per boekenkast. Dat geeft 288 megabyte per meter.
60 GB is dan 208 meter. Radio Luxemburg. Terug.
*) PS 11 februari 2022: het kan trouwens wel, een IPv6-only site bereiken vanaf IPv4-only internettoegang, kijk maar. Terug.
Copyright © 2022, R. Harmsen, alle rechten voorbehouden, all rights reserved.