Op 31 mei 2011 had ik weer internet na er een paar dagen van verstoken te zijn geweest, een beetje door eigen toedoen.
Ik las elektronisch de krant, de NRC was het denk ik, en zag dat ex-Rusland-correspondent Jelle Brandt Corstius ook dit jaar weer Zomergasten zou gaan presenteren.
Toen ik daar later in bed over lag na te denken, verbond ik zijn naam met het hoofd van iemand anders, waarvan ik de naam toen niet meer wist. Die is correspondent geweest in Arabische landen. Begrijpelijke verwarring, want ook hij heeft Zomergasten wel eens gepresenteerd.
Later opgezocht. Het gaat om Joris Luyendijk.
Terwijl ik half slapend zocht naar zijn naam, kwam in mijn gedachten ook Bram Vermeulen bovendrijven. Niet de jong overleden zanger en cabaretier, maar de journalist die lange tijd in Zuid-Afrika werkte, maar recenter in Turkije.
De namen zijn heel verschillend en de gezichten ook. De overeenkomst tussen deze drie journalisten is volgens mij, dat ze allemaal het nieuws benaderen, niet vanuit officiële instanties, functionarissen en woordvoerders, maar zo veel mogelijk vanuit gewone mensen in hun dagelijkse leven. Dat hebben ze met elkaar gemeen.