In mijn vorige artikel maakte ik bezwaar tegen het feit dat dieplinken naar gevonden materiaal in Parlando niet werkt.
Niet alleen over het parlement, maar ook over rechtspraak moet het publiek vrij informatie kunnen opvragen. Dat kan gelukkig ook: vrijwel alle rechterlijke uitspraken in Nederland worden op internet gepubliceerd op de site rechtspraak.nl. Een redelijk goed werkende zoekfunctie is beschikbaar.
Gelukkig werken dieplinks naar vonnissen op die site wel. Sterker nog, de site geeft zelfs een instructie over hoe dieplinks kunnen worden gemaakt!
Dat is prima geregeld zo. Toch heb ik een kritiekpunt: als iemand zo’n hyperlink volgt, of die rechtstreeks invult (door intikken of, handiger, door kopiëren en plakken in de adresregel van de browser), dan verandert de site het eenvoudige adres meteen in een veel ingewikkelder adres.
Voorbeeld:
Klik vanuit mijn
vonnissenlijst
van de Deventer moordzaak op de link van ‘20-11-2001
Cassatie Hoge Raad’.
Die link heeft de eenvoudige vorm:
http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AD5148
Het kan zelfs nog simpeler en korter, want gewoon
http://rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AD5148
werkt ook.
De site toont dan keurig de gevraagde informatie, maar heeft inmiddels het adres in de browser
veranderd in:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage.aspx?snelzoeken=true&searchtype=ljn&ljn=AD5148&u_ljn=AD5148.
Die ingewikkelde link werkt weliswaar ook, maar hij is lang en onoverzichtelijk. Omdat mensen vaak niet beter weten, gebruiken ze in verwijzingen, bijvoorbeeld in discussies, vaak die langere vorm.
Het is mij werkelijk een raadsel waarom deze wijziging van een URL plaatsvindt: ze kunnen het eenvoudige adres, dat ze nota bene zelf aanraden, toch ook gewoon laten staan?
Ik heb daar op 2 januari 2008 eens naar geïnformeerd bij Bistro, de maker en technisch beheerder van de site. Ik kreeg als antwoord dat het getoonde adres wordt gegenereerd door de gebruikte zoekmachine. Er stond ook bij dat niet gegarandeerd kan worden dat zulke adressen in de toekomst blijven werken. Van de korte adressen is dat wel zeker.
Des te meer reden, denk ik dan, om alleen dat korte adres in de browser te tonen, zodat mensen niet in de verleiding gebracht worden om dat lange, niet-toekomstzekere adres te gebruiken in verwijzingen. Toch is dit sitegedrag bijna anderhalf jaar later nog steeds niet aangepast.
Jammer.
Nog een technisch kritiekpunt: in de getoonde hypertekst gebruikt is
scheiding van alinea’s (soms ook van regels) de instructie
<br /> gebruikt.
Volgens mij is die code (met de betekenis ‘break’) evenals
het eenvoudiger <br> uit eerdere HTML-versies, daar
niet voor bedoeld. Een ‘break’ is voor een incidentele overgang
naar een nieuwe regel, binnen een alinea. Zo’n alinea (in het Engels:
‘paragraph’) hoort gecodeerd te worden met het paar
<p> en </p>.
Op een eerdere computer met een oudere browser veroorzaakte dat het probleem dat de tekst niet kon worden geselecteerd, en dus ook niet gekopieerd om die te plakken in een ander document, bijvoorbeeld om een fragment uit een vonnis te citeren.
Op mijn nieuwe computer met MS Vista lukt dat gelukkig wel (getest met browsers Firefox 3.0.11 en Explorer 7.0.6001.18000), zodat het bezwaar nu minder groot is. Maar fout blijft het, volgens mij.
Dat was een misverstand van mij, het blijkt dat amper één procent van de uitspraken wordt gepubliceerd.
Zie hierover o.a.:
Zie dit aparte stukje.
Copyright © 2009 van R. Harmsen, alle rechten voorbehouden.