Le 20 e
Il ha un tendentia, et in mi appreciation de musica de alteres, et quando io mesme essaya componer musica, de preferer minor super major. In 1979 io voleva rumper iste propension, e scriber alco un poco plus allegre e enthusiastic. Ma le tertia minor bentosto reappareva. Un typo de blue note, ma sin que le pecia esseva un blues.
Technicamente: le tonica es E, dunque le tertia major es gis, ma le variante g io ha consequentemente scribite como fisis, proque in le pecia illo sembla esser un altere elemento in le melodia in que le gis ja es presente, non un variante del mesme gis. Per consequentia, per exemplo in le mesuras 45 e 47, io ha usate le nota eis in vice de f, pro mantener un scala in le qual cata grado ha su proprie littera: eis, fisis, gis.
Tamen in mesura 51 io ha (in 2025, non ja in 1994 o 1979) ‘f’ e ‘a’ (un tertia major), non ‘eis’ e ‘a’, que serea un quarta diminuite. In annos recente, sincermente minus e minus ancora io crede in le relevantia de tal distinctiones.
In 1979, o ja desde le ultime menses de 1977, habeva comenciate in mi vita un periodo plus positive, characterisate per resignation, hinc le titulo in portugese Seja como for (o fôr in altere variantes de orthographia), Sia como sera, e con un foco al gauder del possibile, non lamentar le impossibile, non lassar le lumine gaudiose del bon momentos esser adumbrate per disillusion e cholera.
Isto es le attitude que ancora ora, in 2025, io essaya lassar dominar mi vita. E sovente con successo.
Le file midi includite, generate per Lilypond, pote dar un impression del notas, ma serviva primarimente pro poter controlar si tote le bemolles, dieses, duplice dieses, bequadros etc., e tamben le semiminimas, chromas e semichromas etc. esseva placiate correctemente.
Pro dar un idea de como le musica debe sonar, con tempo rubato, midi es inapte. Io ha scribite super isto ja antea. Solo un registration del realitate pote facer clar le intentiones del compositor re tempo rubato.
In le passato io ha experimentate con notar le ver duration de cata nota in tempo rubato, ma isto produce resultatos illegibile, impractic e incommode.
Le PDF producite del Lilypond es multo compacte, contine solo duo paginas, contra sex in le version de 1994. Naturalmente qui vole vider plus spatio blanc poterea adder commandos \break e \pagebreak como requirite.
Al fin del partitura, al secunde passage, la seconda volta in italiano, le musica debe continuar desde quasi al comencio del partitura, e continuar usque le indication “Fine”. In Lilypond, isto es possibile con un commando apte del familia \repeat, naturalmente. Ma si repetitiones es annidate (anglese: nested repeats), Lilypond non sempre succede in implementar los, o forsan le problema esseva con me, in structuras troppo grande e complicate.
Comocunque, al fin io ha addite un instruction in italiano con segno di prova, lo que in anglese e Lilypond es appellate un rehearsal mark. Le intention es clar in le partitura (io spera), ma es sin effecto pro le file midi. Ma nulle problema.
Del file fonte Lilypond pote producer le partitura (PDF) e le file midi.
Derectos de autor © 2025 de R. Harmsen.