Le
In un previe pecia, sur un altere membro del mesme gruppo, io ja scribeva que “io ha sempre pensate que The Beatles esseva plus que le summa de su partes”, e isto es ancora mi opinion. George Harrison ha contribuite ver perlas musical al obra de The Beatles, e.g. Something, While my guitar gently weeps, Here comes the sun, e anque (e de iste autoria io apprende justo ora) Taxman. For you blue io ja mentionava.
Ma de su carriera de solista io sempre sentiva: ille clarmente ha un grande talento, ma lo usa in un maniera suboptimal. Le mesme sentimento que io ha de David Bowie.
Le 20 de augusto a 19:30B Youtube me regalava con le album cuje titulo io ancora sapeva del passato: All things must pass. Illo contine multo que es ben cognite, ma que pauco me place: “My sweet Lord”, “If not for you”, “What is life”; tamen un poco plus: “Beware of darkness”. Sed a mi grande surprisa le primissime pecia del disco, que nunquam antea io habeva audite, “I’d have you anytime”, scribite per George Harrison insimul con Bob Dylan, es belle! Como isto pote esser tan incognite? Proque le radio solo sona le hits? Qual damno.
Isn’t it a pity (un titulo applicative) es anque belle.
Le ganiator absolute pro me, un gemma de beltate inusual, es “Let it down”, qui in un version crude e plus original que lo del disco de longe durata. In mi aviso le overproduction in le stilo “wall of sound” de Phil Spector ha ruinate iste cantion tanto poetic, affectuose e tenere. Estranie e remarcabile es io si apprecia le additiones de iste mesme Phil Spector a “The long and winding road” de Paul McCartney, que incholerisava ille!
Lo que on ha audite le prime vice sovente sempre remanera le version preferite.
Multissime detalios al circumstantias e possibile inspirationes de “Let it down” on pote leger in le Wikipedia in anglese.
Derecto de autor © 2023, R. Harmsen, tote derectos de copia reservate, all rights reserved.