Gisteravond weer een voorbeeld van waar ik ruim een jaar geleden al over schreef: het onderwerp wordt niet herhaald.
In het radioprogramma Met het oog op morgen, de uitlevering van 24 juni 2009 (als altijd tussen 23 en 24 uur) werd wel een kwartier lang (in mijn beleving, misschien waren het 5 of 7 minuten, maar 1 minuut was het zeker niet) gemekkerd over een commissie, voorgezeten door SP-Kamerlid Jan de Wit. Er was een soort relletje over de keuze van de vicevoorzitter, die meen ik als subvoorzitter *) werd aangeduid, en mogelijk Edith of Inge heette.
Heel boeiend, of nou ja, een beetje; goed, het moet op de radio, dat vind ik ook.
Maar welke commissie, of wat voor commissie was het nou? Ik ben enigszins geïnteresseerd in vaste Kamercommissies, maar dat er ook losse zijn, die later opgericht worden, dat wist ik eigenlijk niet. Tenzij voor parlementaire enquêtes of onderzoeken (wat is het verschil?)? Komt er dan zoiets? Waarover?
Dat had ik dus wel willen weten. Ik zou het interessant vinden. En waarschijnlijk zijn naam en doel van die commissie ook wel genoemd, net aan het begin van het onderwerp. Maar dat had ik toevallig even gemist. Ik was even met iets anders bezig.
En al die vele minuten lang, dat het over deze commissie ging, werd niet meer gezegd welke commissie het was en met welk doel die opgericht of ingesteld was, werd of zou worden.
Dames en heren programmamakers, denk nou eens niet alleen vanuit uzelf, maar ook en vooral vanuit de luisteraar!
Nu kan ik persoonlijk heel aardig op internet zoeken (ik zal wel moeten, want ik doe dat voor mijn werk ook veel), dus als ik wil weten hoe het zit, en dat wil ik, dan heb ik het zo gevonden.
Maar ik luisterde in bed, zonder computer bij de hand. En oudere mensen (waar ik mezelf, met 54 jaar, natuurlijk niet toe reken!) hebben vaak geen internet, willen daar ook niet meer aan beginnen, maar luisteren wel naar de radio. De radio moet informatie geven die zelfstandig, zonder gebruik van andere media, begrijpelijk is.
PS. Ondanks mijn kritiek is en blijft Met het oog op morgen een van onze favoriete programma's. We luisteren bijna elke dag.
PPS. Snel gevonden inderdaad:
De presentator van ‘Het oog’ was, als elke woensdag, Henk van Hoorn. Een zeer ervaren radiomaker. Kundig ook, denk ik. Vind ik.
Toch merkwaardig dat juist hij dan nog zo'n fout maakt. Of wat ik een fout vind, in elk geval. Ieder zijn mening, natuurlijk.
De parlementair journalist die het onderwerp behandelde (en die naar mijn mening ook enkele keren opnieuw had moeten noemen om welke commissie het gaat) was Joost Vullings.
Het gaat om de Kamercommissie die de kredietcrisis gaat onderzoeken. Henk van Hoorn zegt het net zelf in mijn oor, want ik luister de aflevering nu, terwijl ik het artikel schrijf, via internet na. Het is ook genoemd aan het begin van het programma. Maar dat begin had ik gisteren gemist, toen was ik mijn tanden aan het poetsen of zo iets, of mijn computer in slaap aan het sussen.
De beoogde vice-voorzitter was Edith Schippers (VVD).
De andere kandidaat (vanwege een ongeschreven regel dat voorzitter en vicevoorzitter van een regeringspartij resp. oppositiepartij of andersom moeten komen) is Luuk Blom (PvdA). Hier een plaatje van de hele commissie.
*) Dat moet ik dan verkeerd gehoord hebben. Bij naluisteren hoorde ik alleen “vicevoorzitter”, geen ‘subvoorzitter’.
“Ondervoorzitter”, dat wel, dat zei Joost Vullings, ontdek ik nu. Ook goed.
PPPS. Altijd even mijn stokpaardje erbij, zo irritant ben ik wel:
Dank voor het draaien van de heerlijke plaat van Cesária Évora, getiteld Avenida Marginal. De voornaam van de artieste werd correct uitgesproken (4m31s in de MP3), evenals de titel. Maar haar achternaam niet. Die is niet met een éé, maar met een è, als in de Nederlandse naam Henk.
Daarom staat dat streepje op de é (Évora; inderdaad, andersom dan je als Nederlander zou verwachten), anders had er een dakje op gestaan (ê). Zo werkt dat in het Portugees (en Kaap-Verdiaans, hoewel dat een heel andere taal is), anders dan in het Frans of Hongaars.
PPPPS. Zie voor andere kritiek op ‘Met het oog op morgen’ ook dit blog van iemand die ik al jaren ken.
Een verwant artikel, jaren later.
