Gisteren schreef ik onder andere naar aanleiding van dit stukje van Yvonne van Hertum. Vandaag geef ik commentaar op nog enkele andere passages die ik opmerkelijk vond.
Ik citeer:
“Uitzondering daargelaten, zoals [naam geschrapt; RH], deze heeft TBS met dwangverpleging, niet dat dit veel inhoud kijk maar naar de artikelen van de van der Hoevenkliniek op www.stopkinderseks.com.”
Ik had op 3 juni al onder haar eigen stukje gereageerd. Tot mijn verbazing plaatste ze die reactie, want normaal wordt mijn commentaar gemodereerd en geweigerd. Yvonne zette er zelf weer een reactie onder die ik aanvankelijk nogal onduidelijk vond. Dat leverde de volgende uitwisseling op:
Comment from Ruud Harmsen Time 03/06/2010 at 08:34 > deze heeft TBS met dwangverpleging, > niet dat dat veel inhoud TBS kan in de praktijk neerkomen op levenslang. Dat noemt u "niet veel inhoud"? Yvonne: Vertel eens vernuftig persoon, op welke planeet woon jij? Ik weet het moeilijk he lezen :D
Inmiddels denk ik dat ze met dat ‘lezen’ doelde op het stukje op
de site stopkinderseks.com waarnaar ze verwees. Dat stukje
gaat over al dan niet begeleide bezoeken in de samenleving, die worden
toegestaan aan sommige mensen, die in een
TBS-kliniek zitten (of
gezeten hebben? dat wordt niet helemaal duidelijk).
Wat zulke bezoeken te maken hebben met mijn opmerking dat “TBS [ ] in de praktijk [kan] neerkomen op levenslang” begrijp ik niet. Dat lijkt mij een andere kwestie.
Ik bedoelde met die opmerking het volgende:
Uit wat ik uit de media vernomen heb, kan een rechtbank iemand veroordelen tot verblijf in een TBS-kliniek, om daar behandeld te worden aan de psychische stoornis die volgens medici (mede) de oorzaak was van het gepleegde misdrijf. Van tijd tot tijd toetst een rechter, op basis van rapporten van medici (psychiaters) hoe die behandeling vordert en of de kans op het weer plegen van een misdrijf (recidive) zodanig gering is geworden, dat het verantwoord is de veroordeelde te laten terugkeren in de samenleving.
Als nu die behandeling niet goed lukt, of als de veroordeelde weigert die behandeling te ondergaan (bijvoorbeeld omdat hij/zij ondanks de veroordeling ontkent het misdrijf gepleegd te hebben), dan kan het gebeuren dat de rechter steeds opnieuw de TBS verlengt. In zo'n geval kan de veroordeelde dus vele jaren, zelfs levenslang, in een TBS-inrichting opgesloten blijven.
Vandaar mijn opmerking dat TBS in de praktijk kan neerkomen op levenslang. Een rechter heeft er dan over geoordeeld, dus er zal wel een goeie reden voor zijn. Maar het is wel degelijk een zware straf.
Ik vind het dan nogal onzorgvuldig en ongenuanceerd van Yvonne van Hertum om te stellen dat “TBS met dwangverpleging, niet [] veel inhoud[t].”
Vandaar mijn opmerking.
Ik citeer verder uit het stukje van Yvonne van Hertum.
“Dus wat doet vriendje [naam geschrapt; RH], die gaat doodleuk in cassatie, mocht dit mislukken kan hij altijd nog gratie vragen en als dit niet helpt dat kan hij naar het EHRM (europese hof voor de rechten van de mens) [sic, zonder punt achter de desondanks wel beëindigde zin; RH]”
Tja, dat zijn de rechtsmiddelen die openstaan (hoewel, dat over die gratie lijkt me niet juist; maar het gaat me om het principe). Zulke kwesties zijn in een rechtsstaat bij wet geregeld. In Nederland is dat het Wetboek van Strafvordering.
Uit de woorden “vriendje” en “doodleuk” krijg ik de indruk (maar misschien beoordeel ik dat niet goed) dat Yvonne van Hertum het verkeerd vindt dat verdachten van pedoseksuele misdrijven ook van de in de wet vastgelegde mogelijkheden gebruik kunnen maken.
Misschien vindt ze zelfs dat wettelijk voor deze categorie speciale rechten en beperkingen zouden moeten gelden. In de elders voornoemde internetradiouitzending vertelde ze namelijk ook al (6m16s):
“[...] heeft aangifte gedaan tegen [...] en tegen stopkinderseks, omdat wij dus zijn praktijken naar buiten brengen. Maar wij vinden, wie dan ook, elke man of vrouw,[...] die met hun poten aan een kind zit, is gewoon z'n recht op privacy kwijt..”
Het staat Yvonne van Hertum vrij deze opvatting bij politici aan te kaarten in de hoop dat een meerderheid in de Tweede Kamer de wet aanpast. Maar ik denk niet dat dat gaat gebeuren. Ik denk namelijk dat politici net als ik vinden dat iedereen voor de wet gelijk moet zijn. Als een verdachte van een misdrijf een bepaald recht ontnomen wordt (en dat gebeurt soms, bijv. het recht op vrijheid, het passief stemrecht), bij wijze van straf, dan moet een rechter daarover beslissen. Alleen de meningen van Yvonne van Hertum en een radiopresentator zijn daarvoor niet genoeg.
Ook valt niet in te zien waarom bepaalde rechtenbeperkingen wel zouden moeten gelden voor verdachten van bepaalde misdrijven maar niet voor verdachten van andere. Ik vind kindermisbruik ook heel erg. Maar moord, doodslag, een gewapende overval, een ongewapende overval met dreiging van geweld, noem maar op, dat is allemaal ook niet niks. Ook die misdrijven kunnen voor slachtoffers en nabestaanden zeer ernstige gevolgen hebben. Waarom dan voor kindermisbruik speciale regels willen invoeren die in andere gevallen niet gelden?
Ik citeer verder uit het stukje van Yvonne van Hertum.
“Neem nu [naam geschrapt; RH].
[...]
Wat voor straf zou deze ranzige kindervriend krijgen?
TBS met dwangverpleging?
Dan is zijn bedje gespreid, als hij naar de
van Mesdag kliniek
moet.
Daar mag immers kinderporno gekeken worden
[mijn accentuering; RH].”
Ook ik zou het kwalijk vinden als dat daar zomaar mocht. Snel het naargelinkte artikel in Elsevier erop nalezen dan maar. Daar staat:
“In de tbs-kliniek Dr. S. van Mesdag in Groningen zijn drie pedofiele patiënten betrapt op het bezit van kinderporno.”
Yvonne van Hertum geeft er nogal eens blijk van over een niet zo geweldige schrijfvaardigheid te beschikken. Of dat ook haar leesvaardigheid beïnvloedt, weet ik niet. Maar je maakt mij niet wijs dat ze de betekenis van het werkwoord “betrappen” niet zou kennen. Het woord impliceert dat het niet mocht. Dat wordt nog eens bevestigd door wat verderop staat, als citaat van een woordvoerder van de kliniek:
“'Op dit moment loopt er een onderzoek
in samenwerking met de politie. Daaruit moet blijken hoe de
kinderporno is binnengekomen en wat we er aan kunnen doen om
dat in het vervolg te voorkomen.'
De instelling heeft aangifte gedaan tegen de tbs’ers.”
Yvonne van Hertum verdraait hier dus het tijdschriftartikel en de verklaring van de woordvoerder. Ze zit gewoon, ik kan het niet anders noemen, keihard te liegen.
Ik citeer weer verder uit het stukje van Yvonne van Hertum.
“Maar hij kan ook natuurlijk de zelfde weg bewandelen als [naam geschrapt; RH], iets wat hij wel zal doen. Maar nu komt het, mag hij zijn hoger beroep, cassatie, gratie, de procedure bij het EHRM in vrijheid afwachten? Volgens de Nederlandse wet kan hij alleen gevangen blijven als het hof niet vergeet het te bevelen, anders is de zwemleraar gewoon een vrij man.”
Ja, en? Is dat niet goed dan? Ik vind van wel. Dit zijn typisch dingen die een rechter moet afwegen, niet Yvonne van Hertum. Hoe feilbaar rechters ook zijn, hoezeer ze ook fouten kunnen maken, in hen heb ik toch veel meer vertrouwen dan in Yvonne van Hertum; of in welke willekeurige andere burger dan ook. Ik ben namelijk tegen volksgerichten en voor de scheiding der machten, met onafhankelijke rechtspraak.
Daar komt nog iets bij: het kon wel eens zijn dat YvH hier twee kwesties door elkaar haalt. Er was namelijk ook een geval in het nieuws van een veroordeelde pedofiel, die zijn straf al had uitgezeten, en die daarom terecht vrij rondliep, maar die zich onttrok aan de bemoeienis van de reclassering – o.a. gericht op het voorkomen van recidive – op grond van het feit dat hij cassatie had ingesteld tegen zijn veroordeling.
Je kunt je inderdaad afvragen of dat wel goed geregeld is. Ik vind van niet. De minister van Justitie, de heer Hirsch Ballin, vond dat ook niet en kondigde in de media aan een wetswijziging voor te bereiden. Zo werkt dat in een rechtsstaat: als dat voorstel er is, en de Tweede en Eerste Kamer keuren het goed, dan gaat dat met die reclassering en cassatie voortaan anders.
Dat kan even duren. En gewijzigd recht geldt alleen voor nieuwe gevallen, namelijk vanaf de inwerkingtreding van de gewijzigde wet. Het is niet anders. Zo werkt democratie. Iets beters hebben we niet.
Naschrift 30 juni 2010:
Dit NRC-artikel van 29 juni gaat over de uitspraak in hoger beroep in die strafzaak: Hof handhaaft celstraf pedoseksueel Van der V.
Hier staat de uitspraak van het gerechtshof Den Bosch: BM9469.
Naschrift 6 augustus 2010:
Hier nog een gerechtelijke uitspraak over dezelfde persoon: BN3313.
Yvonne van Hertum schreef er dit stukje over, waar ik het helemaal niet mee eens ben. Het vonnis vind ik daarentegen weloverwogen en goed verdedigbaar. Ik heb het vonnis helemaal gelezen, Yvonne van Hertum hoogstwaarschijnlijk niet.
Copyright © 2010 van R. Harmsen.