Eind vorige week gaf ik in mijn stuk Op basis van wat?! scherpe kritiek op het artikel “Het Liegen maakt het nóg erger”. Ik publiceerde mijn bedenkingen in definitieve versie op zaterdagmiddag en stuurde blogauteur Ria Brink om 14:24 een e-mail om haar op de hoogte te stellen. Ik voegde daaraan toe “Weerwoord welkom”, in overeenstemming met wat ik in het artikel zelf ook al stelde.
Dat weerwoord kwam al per e-mail om 16:01. Dat siert haar. Zij is dus bereid om in discussie te gaan. Dat is heel anders dan bij bijvoorbeeld Micha Kat, die elke kritiek domweg negeert.
Een tijdje later zag ik dat ze haar reacties, d.w.z. antwoorden op alle 8 mijn vragen, ook op haar eigen blog had gezet. De tekst is identiek aan die in de ontvangen e-mail, behalve bij vraag 8 waar begrijpelijkerwijs een lichte aanpassing plaatsvond vanwege de situatiewijziging: één-op-één e-mail versus openbaar blogartikel. Ook was een titel toegevoegd.
Ik ga nu uit van de op 16 juli om 16:39 gepubliceerde tekst in “Dood Ihsan Gürz is een staatsmisdrijf”.
Met de titel “Dood Ihsan Gürz is een staatsmisdrijf” ben ik het niet eens. Of de politie fouten heeft gemaakt, of zelfs strafbare feiten heeft gepleegd, dat kunnen we, in dit stadium en met de nu openbaar beschikbare informatie, gewoon niet weten.
Dat is alleen te beoordelen na inzage in het sectierapport en het volledige verslag van het onderzoek van Rijksrecherche.
Zo’n stellige conclusie is daarom voorbarig en onrechtvaardig tegenover de politiemensen, die dagelijks onder soms moeilijke omstandigheden zwaar werk doen, waarschijnlijk met de beste bedoelingen, en niet met de opzet dat er mensen gewond raken of zelfs overlijden.
Het valt mij op dat in het filmverslag rond een herdenkingsbijeenkomst, waarnaar hier gelinkt is, organisatoren, getuigen van de gebeurtenissen, en mensen uit de Turkse gemeenschap allemaal tamelijk genuanceerd en gematigd reageren. Dat geldt zelfs voor de vader van het slachtoffer. Gezien zijn persoonlijk verdriet en emotionele betrokkenheid zou enige ongenuanceerd hem niet kwalijk te nemen zijn. Maar hij uit die niet. Hij wil terecht de onderzoeksresultaten afwachten.
Ik neem aan dat de familie inderdaad inzage krijgt in het volledige rapport van de Rijksrecherche.
Tofik Dibi, Tweede Kamerlid voor Groen Links, heeft op 12 juni 2011 Kamervragen gesteld. Hij verzocht de minister het rapport van het Rijksrechercheonderzoek aan de Kamer te sturen. Dat vind ik een terecht verzoek en ik hoop dat de minister het inwilligt. Het is goed dat de Tweede Kamer toeziet op een zuivere gang van zaken, zodat de waarheid aan het licht komt, er sancties staan op eventuele gemaakte fouten en politiemensen die eventuele strafbare hebben gepleegd, vervolgd worden.
Bij vraag I had ik het duidelijk verkeerd begrepen. De beweerde leugens kwamen in de visie van Ria Brink niet van de krant Sp!ts, maar van woordvoerster Tine Zwiers van het OM in Haarlem.
Goed dat dat opgehelderd is. Het werpt ook een ander licht op mijn vragen II, VI, VII en VIII.
Een van de leugens van mevrouw Zweers is volgens Ria Brink “dat er tot nu toe niets op wijst dat hij door politiegeweld om het leven is gekomen”. Ria Brink wil dat aantonen met de verwondingen van slachtoffer.
In haar antwoord op mijn vraag VIII schrijft zij: “[...] de leugens komen van het OM want die beweert dat er niets gebeurd is wat wijst op politie geweld.”.
Hier is nauwkeurig lezen van groot belang. Het OM heeft bij monde van mevrouw Zweers (als weergegeven door Sp!ts) NIET het politiegeweld of de verwondingen ontkend, maar het oorzakelijk verband tussen dat geweld en het overlijden. Dat is een wezenlijk verschil.
De politie is namelijk gerechtigd, in bepaalde situaties en onder bepaalde voorwaarden, geweld te gebruiken. Ik vind hierover regelingen in de Politiewet 1993 (in het bijzonder artikel 8, lid 1) en in de Ambtsinstructie van 1994. Natuurlijk is het niet de bedoeling dat daarbij doden vallen of verwondingen ontstaan. Toch is dat niet altijd te voorkomen. De Rijksrecherche zal moeten onderzoeken of de politieambtenaren volgens de wettelijke regels alles hebben gedaan om dat te vermijden.
Ik vond ook nog de Richtlijn voor strafvordering verzet bij aanhouding, samenhangend met o.a. artikel 180 van het Wetboek van Strafrecht.
Ook dat mevrouw Zweers van het OM “nog niet [kon] vertellen welke invloed mogelijk middelengebruik heeft gehad” is volgens Ria Brink – als ik haar goed lees – een leugen. Maar even later stelt ze zelf: “Ten tweede is er nog nergens een bewijs aangetoond van drugsgebruik.”
Ria Brink is het dus met het OM eens. Het OM liegt niet.
Hier klopt duidelijk iets niet. Ik hou het op een onhandige formulering, een misinterpretatie van mijn kant, of een combinatie van beide.
Ik citeer verder: “Buiten dat, mocht iemand wel onder invloed van drugs agressiever gedrag vertonen, behoort juist de Politie daar rekening mee te houden en passende maatregelen te treffen, die berusten op medische voorzorgsmaatregelen, ter voorkoming van erger.”
Mee eens. Hierbij lijkt mij de Ambtsinstructie van belang, vooral de artikelen 24 over personen met verwondingen en artikel 25 over “personen die door drankgebruik, dan wel door andere oorzaken, onmiddellijk gevaarlijk zijn, hetzij voor de openbare orde, veiligheid, of gezondheid, hetzij voor zichzelf, [...]”.
Waren zulke passende maatregelen redelijkerwijs mogelijk? Heeft de politie gedaan wat mogelijk was? Daar zal de Rijksrecherche antwoord op moeten geven. En uiteindelijk eventueel ook het OM en een rechtbank.
“Zoals hierboven ook al beantwoordt, als iemand onder invloed van drugs of i.d. verkeert (wat bij Ihsan nog niet eens officieel is aangetoond en gerapporteerd, terwijl hij al reeds begraven is) [...]””
Ik mag toch open dat er sectie is verricht en dat het sectierapport betrokken wordt in het onderzoek van de Rijksrecherche?
“Bij herhaling heeft de Telegraaf zich negatief uitgelaten met name over Islamitisch / Marokkaans 'tuig' o.a. en laten regelmatig hun lezers reageren op juist die opruiende berichten, de Spits is een onderdeel van de Telegraaf.”
Ik lees De Telegraaf en Sp!ts zelden, dus ik weet niet of dat wel waar is. Zonder concrete voorbeelden kan ik het niet beoordelen.
Of de overledene moslim was, weet ik niet, sommige Turken zijn christen of zelfs atheïst. Ik zie niet in wat het verband zou zijn van wat genoemde kranten eventueel wel eens schrijven over Marokkanen, met deze kwestie, waarin de overledene een Turk is.
Ik zie niet in hoe de nationaliteit, etniciteit of religie van belang zou kunnen zijn bij het beoordelen van wat hier gebeurd zou kunnen zijn, maar ik zie beide genoemde kranten, in de oorspronkelijke genoemde artikelen (Sp!ts, Telegraaf) daar ook geen belang aan hechten of onderscheid naar maken.
Wel heeft de Telegraaf het (het OM parafraserend) over “Turkse gemeenschap” en “Turkse media”, maar dat lijkt me terecht gezien de ongenuanceerde opstelling van sommige Turkse kranten, die het meteen maar over marteling (“torture”) hebben. Bron: Google via GeenStijl.
De toon en – eh, ja, inderdaad – de stijl van GeenStijl staat me overigens helemaal niet aan, die zijn bij een serieus onderwerp als dit ongepast. De reacties van veel reaguurders zijn helemaal ver beneden peil.
Zie ook Oom dode Turk: 'Agent gaf Ihsan vijf knietjes'.
“Politie/Justitie/ RR en het OM werken duidelijk onder één hoedje” /
Dat blijkt volgens mij nergens uit.
/ “en krijgen mede hierdoor een reputatie van misdadig” /
Onterecht. Ongefundeerde stemmingmakerij.
/ “dus behoren 'gesaneerd' te worden”.
Althans op basis van deze zaak zie ik daar geen enkele aanleiding toe.
Naschrift 28 juli 2011:
Elsevier meldt:
Turkse
arrestant (22) overleden door hartfalen.
Hier is het persbericht van het Openbaar Ministerie te lezen.
Naschrift 15 januari 2012:
Op de site “Noord-Kennemerland dichtbij”
staat een artikel, gedateerd 5 oktober 2011:
Hart
van Ihsan Gürz is verdwenen.
© 2011 R. Harmsen, alle rechten voorbehouden