De site Nu.nl bericht over het gewonnen kort geding van de Utrechtse advocaten Vissers & Moszkowicz *) tegen Micha Kat en de Stichting klokkenluideronline.net.
Ik weet niet of de redactie andere sites nabauwt of dat ze zelf het vonnis hebben gelezen. Dat vonnis staat hier (met dank aan Barracuda voor het opzoeken) en ook, niet geanonimiseerd, op de net weer tot leven gewekte site van Micha Kat zelf: papieren vonnis. (Correctie: Kat linkt er alleen naar; dat vonnis staat op de site Leugens.nl, van de Kat al geruime tijd kritisch gezinde journalisten Olsthoorn en Biesemaat.)
In beide gevallen (nabauwen of zelf het vonnis lezen) heeft de redactie van Nu.nl niet goed gekeken en ook niet nagedacht. Nu.nl schrijft namelijk onder de titel “Rechter snoert journalist de mond”:
“Als Kat de berichten niet weghaalt of laat weghalen, riskeert hij een boete van honderdduizend euro per dag.”
Ten eerste is een dwangsom geen boete. Civiel recht kent helemaal geen boetes, strafrecht wel. Ten tweede is het nogal onwaarschijnlijk: misschien worden zulke hoge dwangsommen wel eens opgelegd waar de tegenpartij een groot bedrijf is, maar niet als het een enkele persoon en een vermoedelijk nogal marginale stichting betreft. Ten derde staat duidelijk in het vonnis hoe het wel zit. Ik citeer punt 3.2:
“3.2. beveelt gedaagden om binnen drie dagen na dit vonnis zowel de urls alsook de inhoud van alle publicaties, artikelen en uitlatingen over [het advocatenkantoor] en/of [advocaat 1] en/of [advocaat 2] over de kwestie [...] van de website www.klokkenluideronline.net en van alle websites die door gedaagden althans gedaagde sub 1 en/of sub 2 – direct of indirect – worden beheerd te (doen) verwijderen en verwijderd te (doen) houden, op straffe van een na betekening van dit vonnis verschuldigde dwangsom van € 1.000,-- voor iedere dag of gedeelte daarvan dat dit bevel wordt overtreden, met een maximum van € 100.000,-, [...]”
Onder de punten 3.3, 3.4, 3.5, 3.6 staan soortgelijke bevelen met zo’n zelfde gemaximeerde dwangsom.
Dus niet honderdduizend euro per dag, zoals Nu.nl berichtte, maar duizend euro per dag met een maximum van honderdduizend.
Interessant punt: als Kat en zijn Stichting meerdere van die rechterlijke bevelen overtreedt (en hij is aardig op weg, want hij schreef gisteren (de schreeuwhoofdletters vind ik niet om aan te zien dus die heb ik verwijderd): “We leggen het vonnis van de corrupte Amsterdamse rechter M. van Walraven die werkt onder de criminele president Carla Eradus naast ons neer. We verwijderen de passages over Vissers en Moszkowicz niet want we hebben 100% gelijk.”), geldt het maximum dan één keer voor alle dwangsommen, of afzonderlijk per punt? Ik denk het laatste. Dat zou dus kunnen neerkomen op 5000 euro per dag met een maximum van een half miljoen.
Het geld van de eventuele mafkezen (een ander woord heb ik er niet voor) die gaan reageren op Micha Kats smeekbedes om donaties voor de stichting, gaat dus uiteindelijk allemaal naar het advocatenkantoor van Marjolein Vissers en Yehudi Moszkowicz *). Die Stichting klokkenluideronline.net kan dan wel zogenaamd in Laos gevestigd zijn, Kat voert Nederlandse bankrekeningen op in zijn bedelbrieven en Kat kan niet én voorzitter én penningmeester van de Stichting zijn. (Zie naschrift.) Daar liggen duidelijk mogelijkheden voor de eisers bij het kort geding.
En dat vind ik terecht, want naar mijn mening heeft Kat in deze zaak 98% ongelijk en Vissers & Moszkowicz *) 98% gelijk.
(98% en niet 100% omdat Vissers ergens schreef in een inmiddels verwijderd verweer dat ze honoraria gecrediteerd had. Crediteren lees ik als ‘creditnota uitbrengen’. Dan had Kat ze boekhoudkundig ook niet meer hoeven betalen, denk ik, want de vordering is teniet gedaan. Dan zou hij mogelijk toch (nadat hij (vrijwillig!) wel betaald had) recht hebben op restitutie? Niet zo slim van mr Vissers, vermoed ik. Maar daar ging dit kort geding niet over, dat ging over onrechtmatige uitlatingen.)
(Naschrift 19 maart: zie later inzicht.)
Wat Kat over de advocaten schreef was naar mijn mening smerige laster (en/of smaad, smaadschrift en belediging), nog afgezien van het feit dat Kat de stellingen van eisers ter zitting niet heeft weersproken en ook niet laten weerspreken door een advocaat. Logisch dat de rechter dan aanneemt dat eisers gelijk hebben: in civiel recht (zoals ik het begrijp, maar ik ben geen jurist) negeert de rechter alles wat niet gesteld werd, en neemt zhij voor waar aan wat niet weersproken is (tenzij het evident onzinnig of onrechtmatig is).
Vissers & Moszkowicz *) eisten 50.000 euro schadevergoeding. De rechter vond die eis niet onderbouwd en wees maar 1000 euro toe. Dat vind ik in zoverre wel redelijk omdat het maar de vraag is of de advocaten door het toedoen van Micha Kat wel echt schade hebben geleden. Je kan het namelijk ook als reclame zien. Hun naamsbekendheid is sterk vergroot en voor redelijke mensen zoals ik is duidelijk dat ZIJ weldenkende mensen zijn en Kat niet. Als ik ooit een advocaat nodig zou hebben (wat ik tot het uiterste zal vermijden omdat dat geld kost, en dat heb ik niet veel en het kan beter besteed worden), dan zou ik misschien door deze affaire wel geneigd zijn juist dit advocatenkantoor te benaderen.
Afgezien daarvan zal hun begrijpelijke woede en het schrijven van pleitnota’s e.d. veel tijd gekost hebben, wat Kat eigenlijk zou moeten vergoeden. Ook schijnen ze vanwege de hoogte van de geëiste schadevergoeding een hoger griffierecht te hebben moeten betalen (1789 euro in plaats van 527), terwijl Kat maar 527 hoeft te vergoeden omdat de hoge schadevergoeding niet is toegekend. Het verschil is meer dan de 1000 euro schadevergoeding die wel is toegekend. Zelfs als alles wat Kat en de Stichting klokkenluideronline.net nu al (los van de dwangsommen) hoofdelijk verschuldigd zijn, ooit geïncasseerd kan worden, dan nog schieten Vissers & Moszkowicz *) er dus geld bij in.
Al is het juridisch niet de bedoeling (een dwangsom is geen schadevergoeding): misschien kunnen die dwangsommen dat een beetje goedmaken. Ik wens de beide advocaten daar veel succes bij. Gelukkig hoef je in Nederland niet alles zo maar te pikken.
Ik noemde eerder de crediteringen van nota’s “[Nn]iet zo slim van mr Vissers”. Uit de dupliek van mr. Vissers, dd 15 maart 2012, aan de deken van Orde van Advocaten, hier door Micha Kat op zijn website gepubliceerd, begrijp ik nu, op basis van punt 7, waarvan bladzijde 5 bovenaan, dat die crediteringen voorschotnota’s betroffen. Het ging dan dus om vergoedingen voor werkzaamheden die nog niet verricht waren, maar die eventueel verricht zouden gaan worden als de overeenkomst tot dienstverlening tot stand zou komen.
Doel van de creditering was om niet btw te hoeven afdragen die naar verwachting niet of te laat van de cliënt ontvangen zou worden, omdat de zaak bij nader inzien niet doorging of betaling uitbleef.
Dat stond er eerder niet duidelijk bij, of het stond er wel maar het is niet tot mij doorgedrongen.
Bij nader inzien vind ik de gang van zaken begrijpelijk en ook (voorzover ik dat kan beoordelen, als belangstellende leek op ook dit terrein) belastingtechnisch correct.
Ik herzie daarom mijn stellingname: Micha Kat heeft in dit conflict niet voor 98% ongelijk en Vissers & Moszkowicz *) hebben niet voor 98% gelijk. Nee, ik stel beide percentages nu op 100%.
PS Zie ook punt 11 op blz. 8 van de dupliek.
Ik heb het even nagekeken (nu pas? ja, nu pas), daar hebben we uiteindelijk een handelsregister voor, nietwaar?
Het blijkt dat niet verrassend Micha Kat de voorzitter is van “Stichting klokkenluideronline.net”. Secretaris en penningmeester was de bekende publiciste Pamela Hemelrijk, maar die is eind september 2009 overleden.
Sindsdien is dus Micha Kat enig bestuurslid, tegelijk voorzitter, secretaris en penningmeester, en zoals het in het handelsregister heet, “alleen/zelfstandig bevoegd”.
Kennelijk kan dat dus wel, in je eentje voorzitter en tevens penningmeester zijn. Niet goed voor de functiescheiding, vind ik.
*) Op deze pagina stond tot 23 augustus 2012 vele malen de naamspelling ‘Moszkovicz’ en dat was fout.
© 2012 R. Harmsen, alle rechten voorbehouden, all rights reserved