Summary in English:
Some poems by Luís Eusébio, with translexications (not translations) into Dutch, which the purpose of enhancing interest in and apreciation of the Portuguese language.

Op deze bladzijde staan enkele gedichten van Luís Eusébio — overgenomen met toestemming van de auteur — en mijn poging in Nederlandse woorden weer te geven wat er in het Portugees staat. Het zijn geen vertalingen, geen gedichten, want er is geen rijm en geen metrum.
De echte reden: het lukt me niet, of ik heb het niet lang genoeg geprobeerd.
Het smoesje: dan zou ik te ver van het origineel af moeten dwalen, en zo mijn doel voorbij schieten.

Links steeds het originele gedicht in het Portugees. Rechts daarvan de bijna woord-voor-woord weergave in het Nederlands. Verder rechts een wat meer gepolijste Nederlandse versie.


Poemeto a Lara Gedichtje voor Lara Gedichtje voor Lara
Escuto no silêncio do discurso
A tua respiração travessa
Leio o tracejado cintilante
Dos pensamentos mudos
E o sorriso esboçado
É o cego obrigado
Por te dares...
...Tão fielmente
A conhecer.
Ik luister in de stilte van het gesprek
naar je schalkse ademhaling
Ik lees de fonkelende schets
van onuitgesproken gedachten
En een geschetste glimlach
Het is de blinde dankbaarheid
omdat je je geeft...
...zo trouw
te kennen.
Je praat, maar tussen de regels door
hoor ik je schalkse ademhaling
Lees ik een fonkelend begin
van onuitgesproken gedachten
Een glimlach tekent zich af
Onvoorwaardelijke dank
Om wat je geeft ...
... zo trouw
te kennen.

Saudade Heimwee Saudade
Por uma rua deserta
Altas horas, chuva e frio
Só meus passos na calçada
Oiço, caminhando para nada
Ou em busca do destino.
Door een verlaten straat
In de kleine uurtjes, regen en kou
Slechts mijn stappen op het plaveisel
Hoor ik, lopend naar niets
Of op zoek naar het lot.
Laat door stille lege straten
Het regent en 't is koud
De echo van mijn passen
Op weg naar niets
of wat het lot me brengt
No outro lado do Mundo,
O teu dia é o passado.
O meu, o teu futuro.
Caminhando ignorado,
Passo a passo me torturo.
Aan de andere kant van de wereld,
Is jouw dag het verleden.
Het mijne, jouw toekomst.
Ik loop ongekend,
Pas na pas kwel ik me.
Aan de andere kant van de wereld
Vormt jouw heden het verleden,
dat van mij dan, voor jou toekomst
Ik loop maar, niemand kent me
Pas na pas kwel ik mezelf.
Coisa esta: Saudade
Que invade e nos dói.
Entristece a realidade
Em função do distante,
E nos burilando, mói.
Dit is het: Heimwee
Die binnendringt en ons pijn doet.
Die de werkelijkheid vertriest
Afhankelijk van de verwijderde,
En ons graverend, maalt.
Het heeft een naam: Saudade
Die pijnlijk binnendringt.
De werk'lijkheid vertriest
En die grote afstand
malend in ons kerft.