Le
Finalmente le solution del enigma del nomine del bellissime melodia Vicnia. Io non sapeva le origine ethnic del nomine, e hinc anque non le pronunciation. Esque le ‘c’ sta pro [ts]? Como in esperanto e multe linguas slave que es scribite in le alphabeto latin. Ma io ha le impression que le littera ‘c’ normalmente non occurre in un tal position in le parola.
Un nomine romanian? Con le pronunciation [viknja]? Isto anque non semblava plausibile.
Hodie io trovava le mesme deliciose pecia de musica hic, con le description “Russian Ballad (Vicnia) - Imrich Farkas & Alan Sarkozy”. Le guitarrista es Alan Sarközy, del canal “Alan Šarközy Music”. De iste maniera de scriber, con Š, io deriva mi assumption que il se tracta hic de un membro del minoritate ethnic hungare, qui vive in, o proveni de, le terreno que post le Tractato de Trianon de 1920 deveniva parte del pais Slovachia. Šarközy in slovaco, Sárközy in hungaro, Sarkozy in francese.
“Farkas” significa lupo in hungaro. Isto io sape proque in mi pensatas io appellava le sol can que nos unquam habeva: “Fekete Farkas”, Lupo Nigre.
Bon, ma ora il ha devenite clar que le melodia es de origine russe! Probabilemente un questita con orthographias cyrillic resulta in plus ubicationes? Вичния? Вичний? Вычния? Вичныя? Вычныя? Вечный, con le forma feminin ве́чная (вечная, véčnaja), con le significationes (in anglese): eternal, everlasting, perpetual. Ab le Wiktionary in francese io apprende que variantes in altere linguas slave es wieczny in polonese, e věčný in tcheco, вічний in ukraniano (feminin: ві́чна (víčna)).
In interlingua, secun Piet Cleij: eterne, eternal, perpetue, perpetual, perenne, perennal, persistente, sempiterne.