In zekere justitiële en journalistieke kringen, maar concreet bedoel ik er vooral Chris Klomp op Twitter en eigen website mee, is het wijd en zijd meer en meer her en der usance aan het worden om in woord en geschrift gewag te maken van het begrip “poging doodslag”.
Dat is nog tot daar aan toe, maar gisterenavond hoorde ik ook Anniko van Santen van het programma Opsporing Verzocht het zo zeggen! Dat gaat een grens over, dat doet de deur dicht, en gekker moet het toch niet worden!
Ik vind het geen goed Nederlands, “poging doodslag”. Het moet natuurlijk zijn ‘poging TOT doodslag’. Je kunt niet zomaar lukraak en willekeurig woordjes weg, staande uitdrukkingen zijn zoals ze zijn en blijven zo! Ik wil een dam opwerpen tegen deze voortgaande en aanzwellende taalaantasting, die hand over hand toeneemt! Tot hier en niet verder!
Hoe staat het eigenlijk in de wet? Ik vind artikel 300 Sr, over mishandeling. Daarvan zegt lid 5: “Poging tot dit misdrijf is niet strafbaar.” Met tot dus. In Titel XIX gaan enkele artikelen over doodslag en moord (in die volgorde, hoewel de staande uitdrukking luidt ‘moord en doodslag’), maar het woord ‘poging’ komt er niet in voor. Hoe kan poging tot doodslag dan strafbaar zijn? Deze pagina legt het uit. We moeten dus naar het algemene artikel 45 Sr. Ook daar staat duidelijk “Poging tot misdrijf”. Dus ook ‘poging tot doodslag’, niet letterlijk zo in de wet, maar naar analogie wel de enig juiste manier van zeggen.
Vind ik, maar dat is ook maar een mening.
Copyright © 2024 R. Harmsen, alle rechten voorbehouden, all rights reserved