Le
Pro qui ha le nederlandese como su prime lingua, e vole usar un altere lingua, il pote esser infortunate que in nederlandese le parola ‘toen’ (pronunciate [tun]) pote esser un conjunction (voegwoord) e un adverbio (bijwoord). In tote le altere linguas del qual io pote pensar, il ha pro iste functiones parolas differente.
Ergo personas in iste situation debe facer un distinction que non es visibile in lor proprie lingua. O dicite plus precisemente, un distinction que in lor proprie lingua es visibile in le syntaxe, le structura del phrase, dunque in le ordine del parolas; ma non in le parola mesme.
Exemplos:
Toen ik haar zag, wist ik het meteen. (toen como conjunction)
Toen zag ik haar, en ik wist het meteen. (toen como adverbio)
Traducite in interlingua:
Quando io la videva, io lo sapeva immediatemente. (conjunction: quando)
Tunc io la videva, e io lo sapeva immediatemente. (adverbio: tunc, alora)
In altere linguas (information ab mi proprie cognoscer, ma anque de Google Translate):
lingua | conjunction | adverbio |
---|---|---|
anglese | when | then |
germano | als | dann |
nederlandese | toen | toen |
russe | когда | потом |
esperanto | kiam | tiam |
interlingua | quando | tunc, alora, pois |
italiano | quando | allora, poi |
espaniol | cuando | entonces |
portuguese | quando | então |
francese | quand | alors, puis |
Vermente le nederlandese es le sol lingua que usa le mesme parola in ambe casos. Remarcabile. (No, il ha duo alteres: afrikaans e frison.)