Vorig jaar op 29 december was ik tussen 11 en 12 (of was het 1?) nog even aan het zappen en kwam ik langs het programma met de toepasselijke titel ‘Laat’ van de zender één van de VRT.
Het ging over Syrië en het regime daar. Mij viel weer iets op wat ik al vaak eerder had opgemerkt maar nooit genoteerd: in Nederlandstalig België spreekt men dat woord uit zoals het er staat, met drie lettergrepen, re-zjie-me. In Nederland doen we dat over het algemeen niet, wij zeggen het woord alsof het ‘regiem’ was. Wel ook met die zj-klank.
Volgens de woordenlijst zijn het allebei legitieme spellingen. VD13 vermeldt alleen ‘regime’, met beide uitspraken, maar zonder geografische aanduiding.
Het Woordenboek der Nederlandsche taal noemt ook beide spellingen.
Boeiend en merkwaardig, die vele kleine verschillen binnen een gemeenschappelijke taal.
Franse invloed bij de zuiderburen? Maar zo’n opvallend uitgesproken sjwa-eindlettergreep verwacht ik eerder in Zuid-Frankrijk. Zou er in Nederland Engelse invloed zijn? Mogelijk, maar het woord is volgens VD13 wel ontleend aan Frans ‘régime’.
Ik weet dus niet waarom. Het is zoals het is. Het zij zo. Leben ist beobachten.
Zojuist gehoord op Radio 1 van de VRT: het woord ‘douche’ is er ook zo een. Wij zeggen ‘doesj’, zij zeggen ‘doesje’.
Dat zou bij ons eerder de uitspraak zijn van het redelijk belachelijk ogende woord ‘doucheje’, dat volgens de Woordenlijst bestaat en je zo zou moeten schrijven.