Origineel 22 februari, Nederlandse vertaling
Gisteren stond in de NRC een artikel waarin verslaggevers meningen peilden in de straten van Duitse en Griekse steden, wat betreft het recente akkoord om Griekenland te helpen met 130 miljard.
Daarbij was een foto te zien (AP / Dimitri Messinis) van de voorpagina van 9 februari van de Griekse krant Dimokratia. De Nederlandse krant vertelde wat de lezers ook zelf gemakkelijk konden zien: dat de Griekse krant de Duitse bondskanselier Angela Merkel afbeeldde in een militair uniform en met hakenkruizen.
Er was nog iets, wat ze in de NRC niet noemden of verklaarden, waarschijnlijk omdat de redacteuren het niet in de gaten hadden.
Maar ik wel. Ik ken de Griekse taal niet, maar ik weet wel hoe het alfabet correspondeert met de klanken en fonemen van de taal. Daardoor kon ik vrij snel zien wat er eigenlijk staat in die chocoladeletters.
Het punt is dat in het Nieuwgrieks de letter delta (zoals in het woord democratie, dimokratía, δημοκρατία, ook de naam van die Griekse krant) klinkt als een wrijfklank die lijkt op die van de ‘th’ in het Engelse woord ‘they’.
Een klank zoals wat men in de meeste andere talen schrijft als ‘d’ (Engels day, Frans Dax, Duits Dach, enz.) komt in het Nieuwgrieks alleen voor als variant van de ‘t’, onder invloed van een ‘n’. Daarom schrijven de Grieken die in buitenlandse namen en leenwoorden als nt (in Grieks schrift: ντ).
(Analoog hieraan heeft het Grieks ook geen b. Ze schrijven het woord ‘bar’ als ‘mpar’, μπαρ. Hun letter beta klinkt als een v.)
Dus in de chocoladeletters die eruit zien als NTAXAOY (in Grieks schrift: ΝΤΑΧΑΟΥ of Νταχαου) staat NT voor een D, de X staat voor de ch in Duits Dach of Schots loch, en OY (ου in kleine letters) is als de Duitse ‘u’ of de Franse ‘ou’. Zo geeft AOY (ΑΟΥ, αου) weer wat in Latijns schrift de combinatie ‘au’ van talen als Duits, Nederlands, Spaans en Portugees is.
Dus wat stelt NTAXAOY dan voor?
Probeer het zelf maar, door consequent wat u ziet teken voor teken om te zetten.
Wat de krant Dimokratía (Δημοκρατία) hier dus in feite doet, is suggereren dat de maatregelen – die de Griekse regering heeft beloofd te nemen om de financiële situatie in de toekomst weer draaglijk te maken, wat een voorwaarde was voor de andere eurolanden om Griekenland wederom financieel te steunen – erop neer zouden komen dat ze in een nazi-concentratiekamp zoals Dachau gestopt worden en dwangarbeid moeten verrichten.
Nu begrijpen we ook de vreemde ondertitel, in Latijns schrift, in het Duits, met een Griekse vertaling (το μνημόνιο απελευθερώνει) eronder: “MEMORANDUM MACHT FREI”. Het memorandum is de bereikte overeenkomst, een memorandum of understanding of memorandum of agreement.
Het gedeelte “macht frei” is natuurlijk een verwijzing naar de slogan Arbeit macht frei (arbeid maakt vrij) die was aangebracht boven poorten van concentratiekampen van nazi-Duitsland.
Ik vind wat deze krant Δημοκρατία doet een grote grove schande. Daarnaast is het natuurlijk ook een duidelijk geval van een Godwin.
Als je geld leent, moet je dat uiteindelijk weer terugbetalen, zoals afgesproken. In de tussentijd moet je volgens afspraak rente betalen.
Als je dat niet kunt, dan is er duidelijk iets misgegaan, maar hoe dat ook gekomen is, HET IS NOG STEEDS JE EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID.
Dat geldt voor personen, voor gezinnen, en ook voor regeringen.
Als je vindt dat iets of iemand anders heeft bijgedragen aan het ontstaan van de problemen, dat moet je dat aan de orde stellen en zoeken naar een oplossing.
Maar wat je niet doet, ik herhaal: NIET, dat is de verantwoordelijkheid afschuiven, anderen de schuld geven en zeggen dat degenen die te proberen te helpen, je eigenlijk in een concentratiekamp gooien en je dwangarbeid laten verrichten. Zoiets DOE je gewoon niet.
Gelukkig hebben we in alle landen van de Raad van Europa vrijheid van meningsuiting. De Griekse krant is dus vrij te doen wat ik niet vind kunnen. En ik heb het recht er LUIDKEELS bezwaar tegen te maken. Dat heb ik gedaan.
Opmerking terzijde: het is eigenaardig dat in de Griekse transcriptie van de naam Dachau de klemtoon op de laatste lettergreep valt, terwijl die in het Duits vooraan ligt. In het Grieks staat er dus Νταχάου in plaats van het correctere Ντάχαου.
Voor mij is die Duitse klemtoon vanzelfsprekend, omdat Nederlands mijn moedertaal is en Duits en Nederlands grotendeels hetzelfde in elkaar zitten wat klemtonen betreft (hoewel er ook verschillen bestaan).
Een interessante analyse van de Griekse situatie, door twee jonge Grieken, Stratos Pourzitakis and Elias Kirgidis.
Copyright © 2012, 2015 van R. Harmsen. All rights reserved, alle rechten voorbehouden.