Pauw en Witteman, de aflevering van 27 februari 2012. Ik was die avond te moe om te kijken en zag de uitzending de volgende middag op internet. Te gast was Nebahat Albayrak, die zich kort tevoren, als vierde na Martijn van Dam, Diederik Samsom en Ronald Plasterk, als kandidaat had gemeld voor de rol van fractieleider van de PvdA in de Tweede Kamer.
Ik vond het een slecht programmaonderdeel. Paul Witteman begon met de vraag of het er volgens mevrouw Albayrak toe deed dat ze vrouw is. Dat vond ze niet. Het ging om de inhoud.
Nou, duidelijk, denk ik dan. Volgende vraag. Maar niet voor Paul Witteman. Helemaal niet voor Jeroen Pauw. Hij bleef maar doorgaan, vele minuten lang, en hij kwam er later nog een keer op terug, wat haar vrouwzijn en allochtoonzijn te maken had met haar kandidaatstelling en kansen.
En Paul Witteman kwam er ook nog weer op terug.
Wat een gedram en een gezeur! Wat een slechte interviewers! Wat een irritant programma!
Voor de zorgvuldigheid nog even nagegaan: de eerste viereneenhalve minuut (4:26) alleen maar over: ze is vrouw!
5:28 tot bijna 9:00: ze is Turks én een vrouw! Op 11:55 begint ze er zelf weer over, en daarna Paul Witteman.