Dit is het vervolg van deel 1.
Wat waren dan die beledigingen waar de advocaten – althans naar mijn vermoeden – zo ontstemd over zijn dat ze nooit meer met Micha Kat willen praten?
Een reageerder op de site van Kat, met het pseudoniem “wakkervrak”, is de laatste tijd steeds kritischer over wat Micha Kat schrijft. Ik deel zijn kritiek grotendeels, ofwel ik ben zelf nog veel kritischer.
In reactie op Kats artikel van 13 mei 2011, getiteld “Horror op de Herengracht, de beelden (2)”, schreef Wakkervrak o.a. (hier de tekst in mirror op mijn eigen site):
“En wat is nu het argument om ze te betitelen als crimineel pedokantoor. Kun je dat even aangeven? Is het enige argument dat Korver de ouders geadviseerd heeft in het belang van de zaak om niet met de media te praten? Is dat zo gek?”
In een commentaar ca. 3 kwartier later (mirror) schrijft Wakkervrak o.a.:
“- nu roept Kat als belangrijkste reden dat het volgens hem niet deugt dat Korver ouders verbied [sic; RH] om met de pers te praten.”
Reageerder Wakkervrak noemt vooral in dat tweede commentaar een groot aantal redenen die Kat volgens hem zou hebben aangevoerd waarom het advocatenkantoor van Korver niet zou deugen. Wakkervrak vindt al die redenen ongeldig en ik ook.
Overigens typisch voor het denken van Micha Kat: als één advocaat volgens hem niet deugt, deugt ook het hele advocatenkantoor niet, evenals alle andere advocaten die daar werken. Evenzo met cliënten: Kat vereenzelvigt die regelmatig met de advocaten: als een cliënt volgens Kat corrupt is of anderszins fout, dan geldt dat automatisch ook voor de advocaat en het hele kantoor dat die heeft of waar die werkt.
Een volkomen foute visie natuurlijk (moet ik dat nog uitleggen? kennelijk wel!), want een cliënt heeft recht op een advocaat omdat het recht ingewikkeld is en niet iedereen de kennis, intelligentie en welbespraaktheid bezit om optimaal van alle wettelijke mogelijkheden en waarborgen gebruik te maken. De advocaat is een dienstverlener, iemand die professionele ondersteuning en advies geeft – maar niet zelf partij!
Onder de vele onterechte bezwaren van Kat tegen Korver die Wakkervrak terecht opnoemt, is volgens mij het belangrijkste dat Korver zijn cliënten, de ouders van slachtoffers van het kindermisbruik waarvan Robert M. verdacht wordt, zou hebben geadviseerd niet met de pers te praten. Gezien wat Korver in DWDD van 17 maart vertelt over privacy, twijfel ik er niet aan dat Korver de ouders dat geadviseerd heeft. Het lijkt me ook een verstandig advies: van een kwalijk gebeuren als kindermisbruik kunnen zowel slachtoffers als hun ouders trauma’s oplopen. Ik kan me goed indenken dat publiciteit niet bevorderlijk is voor het voorkomen dan wel verwerken van zulke trauma’s.
Micha Kat kan zich dat kennelijk niet voorstellen, denkt er zelfs helemaal niet over na. Zo roept hij in een van zijn video’s (ook hier te zien op Youtube), in gesprek met een zeer redelijke en geduldige motoragent, vanaf ongeveer tijdstrip 00:50:
“Waarom mogen die ouders niet
met journalisten praten?
[...]
Waarom mogen we geen namen weten? Hé, dat is gek!
D’r is geen één naam bekend van
geen één kind!
Hoe is het mogelijk dat
’t/is/moet [moeilijk verstaanbaar; RH]
allemaal onder het tapijt blijven.
[...]
Als wij vragen aan die advocaat [...]
Namens wie heeft u aangifte gedaan?
Namens hoeveel, van die ouders?
En hoe heten die mensen?”
Ik op mijn beurt vraag dan: wat moet Kat met die namen? Gaat hij die mensen dan opbellen? Gaat hij voor hun huis posten om ze aan te spreken en te filmen? Of oudere kinderen uit het gezin, bij hun school? Waarom? Wat draagt dat bij?
Na het bekijken van diverse gesprekken met advocaat Korver in het tv-programma ‘De Wereld Draait Door’ is mij duidelijk dat de reden voor Korvers advies aan de ouders, om niet met de pers te praten, niet zozeer privacy en traumaverwerking is, maar het voorkomen van beïnvloeding en daarmee het authentiek houden van de verklaringen van de ouders bij de politie.
Ook een geldige reden. Als Micha Kat enige eenvoudige research had gedaan naar zijn onderwerp, dan had hij de antwoorden op de vragen, waarvan hij het zo kwalijk vindt dat Korver ze niet wil aanhoren en niet wil beantwoorden, zo op tv en dus internet kunnen zien, al maanden eerder.
Bij Kats artikel van 18 januari 2011, getiteld Aan de ouders van Robert M.-kinderen embedde hij namelijk zelf een Youtube-filmpje van de DWDD-uitzending van 14 december 2010 (ook hier te zien). Zoals ik met citaten illustreerde, legt Richard Korver daarin haarfijn uit dat hij de authenticiteit van de politieverklaringen belangrijk vindt en dat hij beïnvloeding wil voorkomen, en dat hij daarom zelf ook bepaalde dingen niet in het openbaar zegt.
Micha Kat heeft kennelijk de filmpjes niet bekeken waar hij zelf op wijst! Goeie journalistiek is dat!
Ik citeer uit genoemd artikel van Micha Kat , van 18 januari 2011:
“We kunnen rustig stellen dat Stegeman een pseudo-journalist is die zo veel exposure krijgt in de MSM juist omdat hij –net als pedo-advocaat Korver– als werkelijke missie heeft het witwassen van de echte schuldigen: de sadistische kinderverkrachters en -moordenaars van de groep-Demmink.”
Pardon? Hoezo kunnen we dat stellen?? Op basis van wat??
Ook al heeft Joris Demmink misschien strafbare feiten gepleegd, ook al is het misschien een vorm van klassenjustitie dat daar steeds maar geen goed onderzoek naar gedaan wordt (en ik sluit dat zelf beslist niet uit), dan nog is er geen enkele aanwijzing voor een verband tussen de secretaris-generaal van het ministerie van Justitie, Joris Demmink, en de kindermisbruikzaak met als hoofdverdachte Robert M. waarin later ook aangifte is gedaan tegen de directeur van kinderdagverblijf ’t Hofnarretje, Albert D.
Ook Micha Kat voert voor zo’n verband geen enkel argument of aanwijzing aan, maar hij neemt het als vanzelfsprekend aan en redeneert van daaruit verder, daarbij achteloos advocaat Korver, programmamaker Stegeman, en de MSM (mainstream media) die ze ontvangen, in één adem beschuldigend van van alles wat lelijk is.
Nog een citaat uit Kats artikel, een advies aan de ouders van de misbruikte kinderen:
“Uw ‘raadsman’ Korver bedriegt u en u dient zo spoedig mogelijk te breken met deze oplichter. Hij wordt van bovenaf aangestuurd door Joris Demmink op het Ministerie van Justitie die direct macht uitoefent op de Balie. Jullie kinderen zijn niet het slachtoffer van loopjongen Robert M. maar van een sinistere en uiterst machtige groep hoge pedofielen die door uw advocaat en door ‘onderzoeksjournalisten’ als Stegeman stelselmatig uit de wind worden gehouden.”
Daarna verwijst Micha Kat naar een advertentie en naar het boek ‘De Demmink Doofpot’, geschreven door hem en drs. J. Poot sr. Het is via dit Bestelformulier te downloaden. Ik heb dat zelf gedaan op 18 januari 2011, maar het boek heb ik nog niet gelezen. Voor de zorgvuldigheid heb ik vandaag (17 mei) Adobe Acrobat de 348 pagina’s even laten doorzoeken op de strings ‘robert’, ‘albert’, ‘hofnar’, ‘korver’, ‘stegeman’.
Komt er allemaal niet in voor. De aantijgingen van Micha Kat zijn dus loos, ongegrond en beledigend. Richard Korver heeft groot gelijk als hij Micha Kat niet voor zijn deur of raam wil hebben, hem niet wil ontvangen, niet met hem wil spreken en geen van zijn vragen wil beantwoorden.
Zie ook Kats artikel van 30 december 2010, getiteld “Wie is pedo-lawyer Richard Korver?”. Citaten daaruit:
“Een tipgever wees deze site erop dat de advocaat die de ouders bijstaat van de kinderen die zijn misbruikt in de Amsterdamse kinderdagverblijven Hofnarretje en Jenno’s Knuffelparadijs, Richard Korver, op de website van zijn kantoor expliciet reclame maakt met zijn specialiteiten ‘pedofilie’ en ‘jeugdstrafrecht’.”
[...]
“Het kantoor Anker en Anker in Leeuwarden dat in deze zaak een dader bijstaat, de Let Robert M.[...], is in elk geval zeer verdacht vanuit de rol in de zaak-Vaatstra waarover we eerder berichtten: de Ankers spelen onder een hoedje met het OM en Demmink en helpen mee aan het in stand houden van de doofpot. Het heeft er alle schijn van dat de Ankers in hun ‘verdediging’ van M.[...] zullen toelaten dat alle ‘stront’ wordt uitgekieperd over het hoofd van deze Letse ‘zondebok’ en zullen beletten dat hun client hoger geplaatsten gaat incrimineren zoals zijn baas Albert ‘slaapfeestjes’ D.[...] Sterker: om die reden zijn ze bij deze zaak gehaald! Vanuit deze gedachtengang zal Korver er dus vooral voor moeten zorgen zijn clienten ‘koest te houden’ en te beletten dat zij op het spoor komen van een groot pedo-netwerk van hooggeplaatste Nederlanders. Moet je je voorstellen dat de clienten van Korver –thans de ouders van zo‘n 50 misbruikte kinderen- dingen gaan lopen roepen over Joris Demmink! Aan Korver de schone taak dat te voorkomen en ervoor te zorgen dat de zaak zo ‘netjes mogelijk’ wordt afgewerkt met minimale schade voor Justitie.”
Mijn mening hierover: dit is geen journalistiek. Dit is paranoia.