Tekst begonnen 11 maart, afgemaakt
Ik zag gistermiddag de aflevering van Pauw zonder Witteman van de avond ervoor. Het ging over het aftreden van Ivo Opstelten en Fred Teeven. Bart Chabot was er over iets heel anders (met Ronald Giphart), maar zei er ook iets over. Vandaar maakte hij een bruggetje (34m10s) en vertelde iets merkwaardigs, wat als het betekent wat ik denk, ook wel schokkend is.
Ik citeer Bart Chabot vanaf 34m19s:
“Een voordeel van dat Opstelten opgestapt is, dat is [...] is het wel zo, we hadden het over de affaire ‘de Hakkelaar’, mag ik nog even misschien aan tafel de naam van Demmink noemen, [...], een affaire die al jaren doorrot, die betrekking heeft op het feit dat er binnen het ministerie van Justitie mensen werkzaam zijn geweest of nog zijn, die zich hebben schuldig gemaakt aan pedofiele praktijken” Pauw: “– die worden daarvan beschuldigd –” Chabot: “Ja, precies, en je weet zelf ook dat er heel veel al boven water is gekomen, waar onder leiding van minister Opstelten, eigenlijk met een eh, weggekeken is, voortdurend, en het zou misschien heel mooi zijn voor de opvolger van Opstelten, als die ’s misschien, zich wat meer ook daarin zou verdiepen, in die Demmink-affaire, vind je niet?”
[...] Inmiddels bij tijdstip 35m15s:
“Ik zal je vertellen, over bewijs gesproken, Jeroen, ik heb Yvonne Keuls gisteren gesproken, de schrijfster die zich daar heel erg druk over gemaakt heeft [...] zij wist mij te vertellen dat de afgelopen maanden er door Justitie schikkingen zijn gedaan met slachtoffers van, onder andere, mensen die voor Demmink gewerkt hebben. En dat gaat om hele grote bedragen, mensen die nu zo 40, 45 zijn, mannen, over ’t algemeen, bijna allemaal, eigenlijk, die als kind misbruikt zijn door mensen van Justitie, zijn allemaal grote bedragen, gaat over zestig, zeventig duizend euro per geval, zijn meerdere gevallen op basis van de getuigenverklaringen van de slachtoffers en van Yvonne Keuls.”
Einde citaat bij tijdstip 35m51s.
Ik reageer hier nu eerst zoals ik van plan was te reageren, nog voordat ik had uitgeschreven wat Bart Chabot zei. Straks geef ik een andere reactie, nu ik weet dat ik eerder een cruciaal stukje gemist had.
Er loopt momenteel – eindelijk! – een strafrechtelijk onderzoek tegen de voormalige secretaris-generaal van het ministerie van Justitie, de heer Joris Demmink. Dat onderzoek is op 12 januari 2014 in een artikel 12-procedure bevolen door het Gerechtshof Den Bosch.
Het is me niet duidelijk of Bart Chabot, Yvonne Keuls citerend, met “door Justitie” bedoelde vertegenwoordigers van Justitie, de vroegere werkgever van Joris Demmink, die namens hem schadevergoedingen toezeggen of uitbetalen aan zijn slachtoffers; of dat Chabot bedoelt de mensen van het Openbaar Ministerie en de politie, die het door het gerechtshof bevolen strafrechtelijk onderzoek uitvoeren.
In beide gevallen is het kwalijk.
In het eerste geval omdat de verdachte zijn slachtoffers dan zelf zou moeten afkopen, en niet zijn vroegere werkgever. Micheal Jackson schijnt zoiets meermaals gedaan te hebben, dus in Amerika kan en mag dat kennelijk. Of het in Nederland ook legaal is, betwijfel ik.
In het tweede geval omdat Justitie, ofwel het OM, namens de slachtoffer de verdachte voor de rechter moet brengen. Zouden slachtoffers worden afgekocht, d.w.z., zo was mijn vermoeden, ze kregen geld in ruil voor het intrekken van hun aangifte tegen de verdachte, dan zouden juist die gevallen NIET meer voor de rechter komen, omdat er dan geen zaak meer is. Geen beschuldigende verklaring, geen of nauwelijks steunbewijs, dus geen zaak.
Het kan en mag niet zo zijn dat het Openbaar Ministerie zo te werk gaat. Ik overwoog in het kader van deze eerste reactie van mij al weer, zoals ik vroeger vaak deed, alarmerende e-mails aan Kamerleden te gaan sturen.
Zoals Gerard Spong in de uitzending terecht zei (35m51s), is de zaak onder de rechter – d.w.z. het OM onderzoekt die waarna ze voor de rechter moet komen. Maar als aangevers werden afgekocht zou de rechter zich juist NIET meer over de bewijzen voor beweerde feiten kunnen buigen, wat een aantasting van de rechtsstaat zou betekenen. Daarover zouden Kamerleden in het kader van de trias politica (scheiding der machten) juist WEL een mening moet hebben en zouden ze vragen moeten stellen aan het voor het lopende onderzoek eindverantwoordelijke ministerie van Justitie.
Tot zover dus wat ik dacht zonder Chabots tekst precies te hebben opgeschreven. Nu ik dat wel heb gedaan, zie ik in dat ik er waarschijnlijk helemaal naast zat. Want er zit namelijk een cruciaal stukje in wat Bart Chabot zei, een stukje dat Gerard Spong in de gauwigheid kennelijk ook ontgaan is.
Deelcitaat vanaf 35m30s:
“[...] schikkingen zijn gedaan met slachtoffers mensen van, onder andere, mensen die voor Demmink gewerkt hebben. [...]”
(Vanaf hier is mijn tekst niet van 11 maar van 14 maart 2015.)
Onder andere! Wie zijn die anderen dan? Demmink zelf? Dat blijkt nergens uit. Maar in elk geval mensen die voor Demmink gewerkt hebben, volgens deze uitspraak. Wie, wanneer en in welke werkrelatie tot Demmink precies?
Als die aangevers nu 40 à 45 jaar oud zijn, en als kind of puber misbruikt zijn, op een leeftijd van zeg 10 tot 15 jaar, dan zijn die feiten dus beweerdelijk ca. 30 jaar geleden gepleegd, rond 1985. De feiten die in opdracht van het gerechtshof worden onderzocht dateren echter van rond 1995.
Dus die beweerde schikkingen hebben hoogstwaarschijnlijk geen betrekking op mogelijke slachtoffers van Demmink, maar op hele andere personen. Mogelijk speelt verjaring een rol: als daardoor strafrechtelijke vervolging niet meer mogelijk is, ligt meer voor de hand dat slachtoffers, al dan niet op advies van hun advocaat, een financiële genoegdoening accepteren als die aangeboden wordt.
Mogelijk is er een verband met een beweerdelijk pedofiele kinderrechter, waar Yvonne in het verleden over geschreven heeft.
Dat Bart Chabot die schikkingen, waarover Yvonne Keuls hem vertelde, in de uitzending van Jeroen Pauw in verband bracht met het onderzoek naar Demmink, en met het aftreden van Teeven en Opstelten, slaat dus bij nader inzien waarschijnlijk nergens op. Zo’n verband is er helemaal niet, al kan de niet heel nauwkeurig luisterende kijker (waaronder ikzelf, in eerste instantie) gemakkelijk denken dat het er is.
Omstreeks 10 maart werd bekend dat Turkije wél meewerkt aan het Nederlandse onderzoek naar eventueel strafbaar handelen van Demmink. Betekent dat dat ze eerder niet meewerkten, of dat het OM eerder alleen beweerde of dacht dat ze niet meewerkten? Of is er ergens een misverstand? Of bestaan er allerlei verschillende vormen en gradaties van medewerking?
Ik weet het niet. In elk geval kies ik er, inmiddels ouder en wijzer geworden, voor hier niet meteen op paranoïde wijze van alles achter te zoeken.
© 2015 R. Harmsen, alle rechten voorbehouden, all rights reserved