Goed antwoord, maar niet op mijn vraag

Uitwerking van punt b

Scheiding der machten

Het CDA schreef:

“In Nederland kennen wij een scheiding der machten, tussen wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht. De politiek bemoeit zich dus niet met rechterlijke uitspraken.”

en ook:

“Een Tweede Kamerlid is – gezien de scheiding der machten – niet in de positie om uitspraken van rechters te corrigeren.
[...]
Het is niet aan ons om een uitspraak van de rechter af te dwingen of om te buigen.”

Het CDA meent mij dus te moeten beleren over de trias politica. Ze denken dat ik het allemaal niet goed begrepen heb. We zagen die houding al eerder.

Nu wil het geval dat de trias politica, de scheiding der machten, juist het basisprincipe is waar alles wat ik ooit over de Deventer moordzaak schreef, op berust. Ik ben een hartstochtelijk aanhanger van de trias politica. Juist vanuit dat uitgangspunt stel ik al mijn vragen.

Communicatie?

Als het CDA dan meent mij als antwoord juist een uitleg over de scheiding der machten te moeten geven, dan moet er dus wel een ernstige communicatiestoornis tussen ons zijn.

Laat ik nu eens veronderstellen dat dit komt door mijn eigen onduidelijke presentatie en schrijfstijl. Het zou zomaar kunnen. Ter verbetering heb ik eergisteren mijn al langer bestaande thematische submenu in stukken geknipt, en een speciaal menu toegevoegd over trias politica, de scheiding der machten: aparte uitvoerende macht, wetgevende macht, rechtsprekende macht; checks and balances; onafhankelijke rechtspraak, de rechter is onafhankelijk en voor het leven benoemd; voorkomen van (de schijn van) belangenverstrengeling.

Wat er in het nieuwe submenu moest komen te staan was eenvoudig uit te vinden met een zoekmachine als Google of Altavista. Zo moeilijk is dat niet.

Alsnog antwoord?

Misschien helpt dat de Tweede Kamerfractie van het CDA om in te zien hoezeer hun antwoord de plank missloeg, en proberen ze alsnog mijn vragen te beantwoorden.

Bemoeien

Nog even terugkomen op een regel uit de e-mail van het CDA:

“Het is niet aan ons om een uitspraak van de rechter af te dwingen of om te buigen.”

Daar heb ik dan ook nimmer toe opgeroepen, en dat zal ik ook nooit doen, want ik geloof in het principe van onafhankelijke rechtspraak. Sterker nog, als de Kamer zich wel met lopende rechtzaken zou bemoeien, dan zou ik protesteren. Het was zelfs zo dat ik in juli 2005 (lang voordat ik ooit van de Deventer moordzaak had gehoord) ontdekte dat de Tweede Kamer per e-mail bereikbaar was. Ook vele jaren daarvoor (ruim 30 jaar geleden, denk ik) zag ik al in dat ongecontroleerde macht corrumpeert, reden waarom ik tegen dictaturen ben (ook tegen verlichte dictaturen) en voor checks and balances.